Alle inzendingen over Tuin OR Lente

Lekker in de tuin of op terras, wou dat het altijd zo was, lente ontloken, het mag maanden duren. Liefde overal, badend in de zon, smeren met zonnebrand, hopelijk een lente lang.…

Misschien zijn mijn woorden Als blokken ijs in de winter Bevroren water in een teil Maar ze zullen smelten voor de zon Van jouw liefde die komt als de lente En geeft kleur aan ontluikend blad Tooit tuin en veld met bloemengeur Wolken in blauw met zilver omvat Vergeet dan mijn woorden Als ijsblokken zo koud Ze zijn in jouw liefde gesmolten…

voel de stilte in de zon het heimelijk verwachten waar verlangen groeit en een subtiel geluid jou als bruid laat komen in het wit terwijl ik kleur en jij de hemel geurt uit de seringen die mijn lilapaarse tuin met lente heeft behangen…

De meimaand opent jonge, prille bloemen En vogels kwelen wéér het liefdeslied Natuur vernieuwt de tuinen, maar míj niet Waaróm niet? Eerlijk kan ik dat niet noemen Helaas ben ik allang niet meer vers groen – De mens mag lente nimmer overdoen…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Het is lente aan het worden, straks ga ik in de tuin het onkruid wieden tussen de rozen, de papavers, de primula’s. Dan komt die steek van pijn: er is veel meer te wieden waar ik niet bij kan, aan mijn binnenkant. Wanhoop slaat mijn handen voor mijn ogen als ik bedenk: wie in de grootstad, in de wereld, extirpeert het onkruid mens.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Toch is er één die volop staat te bloeien: de winterprunus met haar roze kruin belooft op voorhand lente in de tuin.…

Overal blauwe bloempjes in ' t groene gras ook witte er tussendoor zelfs narcissen zie je te pas: het is LENTE. Niks geen meteorologisch gezwets gewoon zoals het op school werd gezegd 21 maart drie maanden na de winter begint de lente.…

De tuin had eens een groen gazon met schroeiplaats van te hete zon de kale schaamte nu met wit bedekt, vertrouw erop dat zacht groen gras diep in de aarde rust en in de lente wederkomt, zodra de eerste vogels zingen.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

De lente begint vandaag, De wind voel je in je kraag Een kleurrijk palet Heeft zich in de tuin gezet Ook de struiken en de heggen beginnen het allen te zeggen: ‘De lente is in het land’ Het wordt zo plezant, Om buiten te vertoeven Om de frisse geur te snoeven Het groenste groen van de bomen Is nu ook aangekomen Op elke wandelweg Hoor je…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Dat we door de tuin lopen Dat we er hand in hand lopen Dat bloemen ons verbaasd aankijken De voorjaarszon op onze schouders gloeit Wij weten van geen wijken Het is aan lente wennen Willen het pad terug naar de tuindeur niet kennen Knopen het zingen van merels in ons oor.…

Vermoeden begint te schitteren narcissen als paukenslagen, tulpen als vurige tongen oorverdovende lente, Wij roepen de mensen naar plein en tuin, om een zelden geziene bloem te helpen openbarsten, Je zwijgt en kijkt ik smelt tot puur geluk, een seconde tijdeloos altijd april.…

De lente is in mijn tuin losgebarsten Tegen de avondlucht luisteren vanaf vandaag de merel de lijster en wie al die andere gevederde vrienden ook maar mogen wezen dit wonderbaarlijk mooie feest op met hun onovertroffen klanken hun met avances doordrenkt geluid Mijn boek blijft ongelezen Als een nachtkaars luister ik al die uitgevoerde…

Vandaag, trekken we naar de tuin; om in natuur te aarden en ons te bezinnen met koude tenen in vette zwarte aarde, naast knoppen en groene sprieten. Vandaag, neuriën we op een tijdloos lied van binnen; zo met die prikkende voorjaarszon op je kruin. Lente, 't is eindeloos genieten.…

het huist al in warme tuinen struint op beschutte plaatsen in de duinen jaagt met de vogels in lied en gebied bij het zonnig lengen van dagen het cirkelt rond in takjes met vragen hoe krijg ik dit jaar mijn nest van de grond het is mijn lente nog steeds prenataal zij wordt geboren in een totaal onverwacht ochtendgloren…

Het is bijna herfst in onze tuin. Duiven maken elkaar het hof, alsof het lente is. Het nieuwe nest is bijna klaar. Onze herfst is al aangebroken. Ons nest is al àf. Nog steeds maken wij een lentehof, zoals onze voorbeeldduiven doen. Vóórdat het hartje winter wordt.…

In deze tuinkamer vol planten kunnen wij wonen nagedacht hoe elke plant zou moeten heten op het ontwerp hebben we onze tanden stukgebeten plaatsen voor mussen zijn we toonbaar niet vergeten. Achter mijn bureau gezeten geniet ik ook van het groen zodra ik ’s morgens de gordijnen weer mag opendoen. Ook deze ochtend schoven de wolken alweer voorbij…

alles doe ik om dat te door breken maar helaas nog niet bezweken geef toe het is geen lente maar bijna wèèr winter doch niet aldente kastanjes gaan bijna al vallen terwijl wij vrolijk nu horen te lallen op een terras of in de kroeg van s`avonds laat tot smorgens vroeg en luidkeels horen te zingen op stoelen en tafels springen dansen tot…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

de lente, laat je halen Droom even weg van je bestaan…

stenigt Kubra's nieuwe voorjaar een onverwoestbare lente van acht minuten lang ze bloeide, Kubra als een bloem in een ijzeren hevige lente…

In januari sprong mijn hart op lente, binnen een maand was die voorbij; sneeuwklokjes einde maart moesten mij troosten april nu wil grijs en kil, de tuin en ik vragen ons af: wat brengt mei?…

Zalig zacht zoemend de eerste bijen in de tuin pluizig ploeterend pielen in bloemen soms wat schuin Vrank, vrij, verwilderd de kinderen na de winter blozend bubbelend bruisend in speeltuinen zonder hinder Rozige rode ruikers van lente een boeket vlugge vlinders vliegen in het nieuwste vlinder ballet…

De zomernacht werd zwart, Toen, zacht en duidlijk klonk er Een klare stem door ‘t donker: Mijn zoon, geef Mij uw hart! Ik aarzelde... verward... Was het de wind die zoefde? En weer zei, maar bedroefder, De stem: geef Mij uw hart! Ik wrong mij op de grond, Tot ik de woorden vond: Heer, ‘t moet door U genomen! En nog eens overviel…

Na warme dagen volgen koude nachten. Als lakens ligt de dauw op bleek en haag Versteven naar wat zonneschijn te wachten En slaat in wolken op en regent traag. De struiken tinkelen met haarfijn ijzel. En in de hof, de dragende appelaar Komt uit de damp reusachtig te verrijzen, Met ronde konen en veel grijzend haar. O eedle boom, die, boven…

Ik ben niet meer met u alleen en op de peluw is er geen o lieveling, die lot en leed zo onafwendbaar zeker weet. Geef mij uw mond en zie mij aan: lang voor de zon, lang voor de maan verzinken in de wereldmist zijn onze namen uitgewist. En wat mijn hand te strelen vond zal liggen in de wintergrond en wat mijn stem aan u bescheen…