Alle inzendingen over Tulpen uit Amsterdam

Als Amsterdamse daken zouden kunnen spreken zouden ze toch zwijgen als het graf omdat die stad daaronder heel compleet is, bijna af! Dat schreeuw je niet van de daken dat fluister je zachtjes om je heen: Amsterdam is als verwarmen Amsterdam is als omarmen Amsterdam is om lief te hebben...…

Die te Amsterdam vaak zei: 'Jeruzalem' En naar Jeruzalem gedreven kwam, Hij zegt met een mijmrende stem: 'Amsterdam, Amsterdam.'…

gezichten achter glas ansichtkaarten als vlekken op het behang tulpen in een vaas patience en de klok die het vertikt…

Morgen probeer ik het opnieuw, maar dan met een bosje bloemen; tulpen, want tulpen groeien, rode, want rood is mooi. Hij zal wel opendoen, of niet. Misschien pas als het winter is en sneeuw mijn haren wit kleurt. Misschien dan.…

toen in Liege maar hier ah ja hier smelt tout amsterdam ja het sneeuwt het sneeuwt het sneeuwt hier op amsterdam de muizen ik zag ze de muuizen scharrelen ja boos toch die muizen hier thuis op plavuizen ik zing nu dit lied ja voor mijn muizen thuis mijn blije muizen in amsterdam ah ja het sneeuwt het sneeuwt het sneeuwt hier op amsterdam…

ze kan niet aarden op Drentse hei ze mist het strand, een duinenrij de waterige westenwind het lapjesland de tulpen en mei zij is de zee dit heimweekind…

Er ligt sneeuw op de daken van Amsterdam! Het zal er maar kort liggen want Amsterdam is hot! Februari-winter 2012…

Vele tulpen kleuren ingeslopen in wat mijn goede humeur vandaag niet bekneld. Met de liefde van een goedgemutste lentewandelaar. Opent een rode zee van tulpen met bloemenvriendschap zonder enig persoonlijk gevaar. Zie mijn wereld kleurt de lente. Geurt een gans nieuw honingrijk bestaan.…

Witte tulpen Die lichten door mijn ogen wiens innerlijke glans door ’t wintergrauw is gedoofd. Laat hun licht mij doorschijnen opdat ik weer in leven en liefde geloof. Witte tulpen Fris gewassen in de laatste sneeuw En nog door het oude zomervuur gewekt.…

Als een rode klaproos staand langs de kant van de weg als een bosje halfverwelkte goudgelen tulpen in een vaas met troebel water als een mens alleen…

Witte tulpen Die lichten door mijn ogen wiens innerlijke glans door 't wintergrauw is gedoofd. laat uw licht mij doorstromen opdat ik weer in leven en liefde geloof. Witte tulpen Fris gewassen in de laatste sneeuw en nog door het oude zomervuur gewekt maagdelijk rein en onbevlekt hebt u een ware herrijzenis in mij verwekt!…

Ode aan Bok de Korver Leg bloemen tulpen rozen boeketten Neer op zijn graf Want daar rust een held Die zijn leven op het Kasteel voor Sparta gaf…

Nooit zal de tulp voluit bloeien, want hij gaat terug in zijn bol.…

De tulpen worden wakker. Het is midden in de nacht. Hij spint dat het een lieve lust is. Ik geniet van stille bloemenpracht.…

Boven Amsterdam vliegen duiven. Zij strijken neer op de Dam. Zij dalen af langs de rode daken van de huizen; in de toenadering tot de mensen zijn zij tam. Zij kennen elke plaats van Mokum en zijn geschiedenis; in vreugde en in droefenis. Bont en grijs kleuren zij de pleinen van Oud Amsterdam. Boven Amsterdam vliegen duiven.…

Gun de Groningers het doorzakken maar dan op een avondje in Amsterdam Gun de Groningers alsnog "De Zuiderzeelijn" een echte heuse hogesnelheidslijn Intercity direct Amsterdam-Groningen 5 kwartier heen: uit, 5 kwartier terug: thuis gun de Groningers een avondje doorzakken in Amsterdam!…

Spijkerbroeken vol met meisjes zweven wiegend door de wereld. Als de meisjes zijn gaan slapen - meisjes slapen zacht en rond- droomt de stof een blauwdruk van hun billen op de grond. Was mijn huid van sterk katoen met platte spijkers in de heupen en vijf knopen aan het kruis, dan mochten ze me altijd aan: niemand zou zo lekker zitten, niemand…

Amsterdam bij nacht het is een pracht de grachten verlicht een machtig gezicht de oude gebouwen zo mooi om te aanschouwen ik geniet van Amsterdam waar ik als klein meisje ter wereld kwam nu woon ik aan het IJ pontje varen als een vogel zo vrij Amsterdam wat ben je mooi (ondanks de rommelige rotzooi).…

Hoe kom je erbij, een bos gele tulpen op het kozijn zegt mij genoeg.…

't zal nooit wennen en ik vraag diep bedroefd Amsterdam heb jij nu je zin.....…

Nicolaes Tulp 'de chirurgijn' een verstild moment van trots en pijn dat op meesterlijke wijze werd vereeuwigd door die jongen van van Rijn ---------------------------------------------- de anatomische les van dr. Nicolaes Tulp - 1632 doek Rembrandt van Rijn het Maurithuis Den Haag…

in mijn kamer staat een tas van waterdicht vouwkarton met een bosje tulpen na verlepping van de bloemen zie ik mogelijkheden als damesplaspuutje voortaan in de file houd ik bij watersnood mijn bodem droog…

’s Morgens vroeg het is nog schemer als ik langs de Amstel rijd zie ik al die prachtige gebouwen die ik vanaf mijn jeugd ben toegewijd Carré, er speelde menige klucht Ik ruik ook nog de circuslucht En weet nog hoe het vroeger ging Het gegalopeer van paarden langs de eerste ring Even verderop HET hotel Met zeer markante vormen Parel…

In Amsterdam waar God nog naast zijn schoenen loopt in de oude stad waar een maagd nog op de liefde hoopt ben ik ooit verwekt en geboren heb ik het geluk gevonden en verloren. En wat te zeggen over stille grachten rijm ze niet uit mijn gedachten.…

Koninginnendag in Amsterdam Daar verwacht je toch iets van Mensen vrolijk, mensen blij Een biertje drinken... dat hoort er bij Hij ging met vrienden en een neef Droeg op die dag een lekkere after-shave nieuwe schoenen,jas en broek, een oranje sjaal als omslagdoek...…

Hand in hand, langs de gracht, samen feesten, tot diep in de nacht. Lachende mensen , om ons heen, ik sluit ze even buiten en zie.... jou alleen Zie hoe je geniet, zie hoe je lacht, dat was het moment, waarop ik heel even dacht: Als er ooit een moment is, waarop ik hemel en aarde bewegen wil, dan is het nu aangebroken, zet de tijd…

De tijd van provo's alles kon in Amsterdam omgaan met homo's ik, die er als groentje kwam. Partnerruil en vreemd-gaan als ik Simon en Garfunkel hoor denk, aan wat we hebben gedaan mijn onschuld daar verloor. De herinnering aan die mooie stad wekt geen verbittering ik heb hem lief gehad.…

Prins Hendrikkade 2 oktober Amsterdam sloeg ik je gade zittend in de tram grote groene ogen sproeten op je neus hakken, hele hoge kapsel modieus truitje van Chanel kort en net te strak make-up naturel roze nagellak kruisje om je nek veel te blote knieën horloge high tech even over drieën zonnebril van Prada Voskuil in je hand…

Springen Vloeien Woorden Begaan Verzwijgen Moorden Ontstaan Vergaan Studenten Zingen Dreigen Ambivalenten…

Amsterdam is een oude vertrouwde jas, oud wordt vervangen door nieuw, veel lijkt niet meer op wat het was, maar de geest blijft in de fles.…