Alle inzendingen over Twee minuten maar ..

Verscholen achter het riet volgde ik ademloos in de vliet, gedurende vele minuten, de hofmakerij van twee futen. Hij baltste, zij walste, hij danste, zij sjanste, hij lonkte, zij pronkte, hij praalde, zij straalde. Samen verdwenen zij in het riet en ik liep verder langs de vliet, nagenietend van hun duet, een klassiek waterballet.…

stille minuten…

nu twee dagen later, nog wel even met een flinke verkiezingskater.…

2 minuten stilte niet denken niet voelen even stil in mij 2 minuten stilte niets horen niets zien even geen maatschappij. 2 minuten stilte helaas alweer voorbij…

Liggend in elkaar verstrengeld hebben we alle tijd van de wereld elkaars warmte hebben we gevonden twee lichamen die passie delen Niets is mooier dan elkaar vertederen vertederen met woorden vertederen met daden minuten genieten van elkaar zonder enige haast Even is de wereld een paradijs Even is alles rooskleurig verlangende gedachten…

heb net de klok weer opgewonden de tijd gelijk gezet in algemeen besef maar nog hoor ik seconden tikken mijn haast heeft jou toch weer gevonden minuten tellen daar tot vele uren maar de kerkklok gaf ons een ongekend soelaas de koster had geen haast sloeg vijf in zesder uren hij wist die tijd zal in emotie twee keer duren…

Men telt niet meer de lengte, maar de tijd Wanneer wij in de file moeten wachten En daarom ben ik godzijdank bij machte Dat ik voortaan elk oponthoud vermijd: Als ik gewoon een half uur later kom Dan is mijn wachttijd ongetwijfeld om.…

Ze breide voor ons allen sokken in twee rechten, twee naadjes onderbroeken en borstrokken van grote tot kleine maatjes. Ze breide jurken en truitjes in twee rechten, twee naadjes de halsrand versierd met ruitjes of Franse ajoursteek met gaatjes. Het ondergoed missen we voor geen meter maar is ónze tijd wel echt beter?…

Dit gedicht is getiteld twee woorden per regel Hij gooide de vaas in ze ven stukken En nu vermoed ik dat u denkt: "Dit gedicht klopt niet! Dat woord is zeven en niet ze ven. En hoezo twee woorden per regel? Je wijkt nu al af! Wat is dit voor een snertgedicht? Dit flutgedicht gaat helemaal nergens over!…

Minuut tot minuut in al die dagen gaan ze zo hopeloos langzaam voorbij als een bijna opgebrande kaars met een lont zo zwart van al de tegenslagen wacht ik wacht ik rustig op de volgende minuut waarin jouw gezicht even zal oplichten door iedereen heen en mij al nee schuddend met je hoofd de boodschap kort overbrengt er is nog geen licht…

eigenlijk hoewel, aanwezigheid komt niet op een minuut of wat…

de weg naar het Stijkelmonument wordt nu alleen bewandeld ik gedenk jou, en alle zinloze oorlogen de driekleur, danst deinend in de wind fluiten vogels door de stilte kwetsbaar en ontkleed staat hij daar armen gespreid, handen opengevouwen het gelaat gebogen dankzij jullie lef, sta ik hier…

maar die kleuren kunnen van minuut tot minuut, zeker van seizoen meer schitteren en stralen. hoe ervaren zwartkijkers dat?…

In tijd is een uur 5x12 minuten, maar hoe verhouden 3600 seconden in 4 kwartieren zich ten opzichte van het lopend uur dat in 60 minuten is afgetikt...?…

Een uur, is zo om weggeblazen in het niets, net als een minuut, een kwartier, als was het ooit iets een halve dag lijkt misschien wat lang, maar is zo verdwenen ben ik bang! Twee maal een halve dag, is een heel ook dat is al met al, helemaal niet veel je staat op, gaat weer naar bed, wat er tussen gebeurd, dat is 't nou net!…

hij is de uitkomst een voorliefdeman van zijn cortex op het podium in de schijnwerpers waar elke rekensom ontaardt in zinnen uitgebraakte kramerij verdoemd te verdwijnen tijdens reeds de eerste minuut uit het geheugen zijner publiek geen één plus één leidt bij hem tot twee slachtig als hij is blijft hij delen en verkleinen vermeerderen…

Weer klinkt het nieuwe lied uit tuinen waar ’t oud verdriet is weggedaan en wat zo lang niet werd verstaan dat bloesemt nu uit duizend kruinen.. We vieren Pasen – feest van licht, Een groot geheim, een vergezicht.…

In de wachtkamer zit ze van angst te beven, ineengekrompen tot minder dan niets - Nog maar vijftien minuten sinds haar lief achter de mintgroene klapdeuren verdween - Zij heeft de tijd in haar ogen, Zijn leven komt in wolken voorbij, zijn jaren zijn minuten geworden, zijn minuten worden jaren - De angst groeit uit haar ogen,…

komt niets meer uit m'n handen wie heeft er nou iets aan als ik nog een minuut of tien uit de ramen tuur uiteindelijk blijf ik netjes tot vijf uur…

een warm gezicht, van vroege zon en zaligheid in het felle licht, tramrails gillen zelfs door gesloten ramen, de wekker is, zoals altijd, veel te vroeg, wat de nacht ons gaf daarvoor behoeven we ons niet te schamen, om op de langste dag en in de kortste nacht onze zin bepalen is dan genoeg, en te weten met de zomer voor de boeg, van elke minuut…

je kunt een zakdoek horen vallen papa snikt op de radio treurige muziek mannenstemmen zeggen sombere dingen over nooit meer klokken luiden papa droogt zijn tranen morgen gaan we naar de maliebaan marcheren de soldaten de oranjeband met leeuw en het soldatenpak ze liggen klaar gestreken mama moet alleen de broek…

Één minuut, zestig tellen met een zucht ertussen. Één uur, lang als je wacht kort in gelukkige uren van de nacht. We plakken slechts een etiketje, een terugkomend ritueel de tijd gaat gewoon verder Ja, weet hij veel… Dagen, jaren, eeuwen we kijken erop terug. Soms gelukkig, soms met spijt maar hij verglijdt.…

Zij rijgen met minuten en iedere minuut dat is er een. Ik sukkel maar wat mee, dankbaar voor elk gebaar. En volg maar heel gedwee. Ik glimlach maar een beetje over hun bedrijvigheid. Want ik weet en het is waar, tijd is geld en ik kost veel. Hun werk geeft toch gezelligheid.…

Het huwelijksbootje vaart rustig door heeft de wind in de zeilen mee een leven van ups en downs dat was het leven van die twee. Ze genieten nu van de mooie tijden die hen nog zijn gegeven ze halen eruit wat erin zit in dit prachtig gegeven leven.…

Jouw handen, gerimpeld en zacht neem ik voorzichtig in de mijne ik streel ze met liefde en leg ze dan in de zijne. Vier handen, gerimpeld en oud hebben altijd liefde gegeven gewerkt tot het eind gezwoegd in het leven. Handen die groot hebben gebracht die met liefde ons streelden handen die tederheid brachten en alles samen deelden.…

fluisterend in een waterplas Als twee druppels regen, zacht op haar wang, begraven ze de liefde, een eeuwigheid lang…

verdiept in een hoger streven rust vloeit naar aarzelende nachten hemelsblauwe luchten om zacht te betasten mijn hart roept de hoogste tonen spontaan bekoord door jouw onverwachte lach die jij aan mijn schuchtere wereld gaf helende woorden uit een stem ontstaan schoonheid vervult dit innerlijke leven vriendschap nadert een verloren hart twee…

Twee mensen De een is aardig, de ander is aardiger. De een haalt de waarheid boven water, de ander haalt de waarheid boven water en wringt haar uit. De een verbergt zich, de ander verbergt zich en is onvindbaar. De een valt, de ander valt en staat weer op en valt opnieuw.…

In de spiegel zie ik twee gezichten met dezelfde ogen Meer dan ik zelf wist werd het verleden nooit gesloten Het heden wordt aan die tijd geknoopt, de stilte werd alleen maar vergroot Mijn ziel bezwijkt door de macht in zijn akelige blik Ik verafschuw mijn eigen reflectie elk verlaten ogenblik Iedere verweerde dag laat…

Jij en ik zijn als honing en thee. Ik bruis, kook en walm maar al te vaak. Jij verzacht dan kalm die wrange smaak !…