Alle inzendingen over Ultieme liefde...

Zoals mijn ouders leefden Zou ik nooit willen 40 jaar lang een vechtgenoot Na een jaar zou ik al gillen Ik ga nog liever eerder dood Ik wil gelukkig zijn Veel warmte krijgen En waardering op zijn tijd Ik wil geen zielepijn Of constant hoeven dreigen Om na jaren om te zien in spijt Ik wil verliefdheid Van iemand houden En wat passie, telkens…

ik heb nooit als vogel gevlogen die ultieme vrijheid gekend wilde altijd wel naar boven beneden was ik gewend draaien en keren zweven en scheren in tijdloze vlucht duiken en stijgen landen en krijsen in koud warme lucht geen auto of huis maar een tak in de boom ‘s nachts een zorgeloze droom…

Uw shagverslaving keurig in de hand? Van ’t internet met mate slechts genoten? Ook nauwelijks geblowd, geslikt, gespoten? Vroeg op, een goed ontbijt, de ochtendkrant? Zet u dan schrap voor deze onheilstijding: Marcel komt terug. Weerstaat u die verleiding?…

in verbazen voel ik de wereld vertragen tot een zielloos decor waar geluid overheerst passeert doodse stilte is de tijd stop gezet tot in detail uitgelicht zie ik vragen waarvan de antwoorden niet dagen is dat het ultieme moment waarop je in bewondering een moment uit de schepping herkent…

blaas zacht het glas in vormen verhit in rondingen jouw transparantie voorzichtig tot een breekbaar samenzijn nog heb ik adem over kleur licht in ons ultieme kristallijn…

Zijn eigen vrijheid is zijn hoogste goed. De ezelspaus eist rechten, maar de plichten en regels wil die oen een beentje lichten. Dat zet bij anderen vanzelf kwaad bloed, want dít wordt dan waar vrijheid nog voor staat: een vuile mondkap, liggend op de straat.…

Nu het seizoen kleurt in een verheugd stadium op verwarmd landschap waar broedende wereld leeft tot wonderlijk vooruitzicht.…

ik heb lang met huid en ogen de melodie van het zonlicht genoten met wind als ultiem dirigent die de diverse smaken van natuur mens en universum uitstekend kan traceren en weet welke wolken de bak schaduw moeten bevolken voor een net andere melodie…

ik heb lang met huid en ogen de melodie van het zonlicht genoten met wind als ultiem dirigent die de diverse smaken van natuur mens en universum uitstekend kan traceren en weet welke wolken de bak schaduw moeten bevolken voor een net andere melodie…

in het diepste verlangen de inheemse liederen van papegaaien door het dak gegaan totdat je eindelijk met de tradities breekt en blijft leven in die virtuele droom nu de horizon met de dood prijkt het ultieme prijskaartje voor liefde op afstand van alles wat al is ingestort door het malafide intellectuele brein ik roep je niet tot…

van zijn neem de tijd en bespeel mij met je veer Geef me hartstochtelijk genot, laat me los neem liefde want liefde maakt vrij Kom in mijn ziel en laat mij er zijn geef alles wat ik niet vind in mij…

lief gebeuren in liefde en licht hebben wij genoten van wat ons heeft ontbroken verdwenen zijn schaduw en spoken…

heb mijn mozaïek gelegd in de kleuren van het leven nog zit ik met een handvol glas waaruit liefde en verlangen lacht nog eenmaal het ultieme rood als ster die oplicht aan het firmament zijn staart uiteenspattend in het mooiste buitenaards pigment oprijzend uit het prille groen dat seizoenenslang als donker loof in warme zomers koelte…

ik weet dat jouw lach de jaren overleeft jij hebt harten beroerd emoties losgeslagen die voorheen vrijwel geen reacties gaven handen gereikt sferen en stemmingen geladen in een wonderlijke parade van intens plezier waarbij grenzen vervagen omdat liefde alles kan dragen het is de ultieme vrijheid die straalt uit je ogen waar lichaamstaal…

De herinnering is de ultieme duiding dat iets niet meer terugkomt, het in het verleden huist hoe ik ook tuur, wat ik ook schrijf men is overleden gebeurtenissen van het verleden zijn nog slechts beelden in mijn verdrietige hoofd…

met mensen die ondanks alles nog dromen van een betere wereld die in mantra’s hun liefde voor leven en natuur eindeloos herhalen in alle talen…

Harde bankjes geven een glimp van 't ultieme: daar liefde te voelen, er zijn met je lief, je vergaat van de dorst en ze biedt je niets aan, maar gewoon bij elkaar zijn, dat is het sublieme.…

Hoe neem je straks uit ze weg waar ze zij aan zij met ons vochten dat mes in hun rug het ultieme verraad?…

zelfs áchter prikkeldraad ben je als toeschouwer niet meer veilig voor de ultieme foto van de Tour zwenken zwalkers in wielen zal een tetanusprik van Hoogerland weer in de trui helpen?…

Ben je over je zelf niet tevreden, Onderzoek dan de ultieme reden. Liep je opvoeding uit de pas, Of ben je nog zo groen als gras, Of lag het aan de omstandigheden. Ben je eens weer jezelf, Dan gaat het daarna vanzelf.…

almachtig Liefdelicht ultieme Conditio sine qua non omniversele fotosynthese zo kiem ik naar Hem getroost ontsporend in Zijn tuin waar Hij veilig mijn paden baant…

hoezeer ik ook dat ultieme gedicht zou willen schrijven ik heb er de kracht niet meer voor schreef immer in de nacht want daar vond ik de macht tot lijden en mezelf te laat terug dat was 't, doei…

Het zet zich nu schrap voor d' ultieme stap : de iPad-koekoek-technologie !…

onenigheid langzaam moet verzachten * maar tederheid kunnen ontvangen en je hart door tevredenheid laten bevangen en bovenal je kwetsbaarheid aan de ander willen tonen tot het ultieme geven bereid wie durft elkaar, in wederzijds vertrouwen, zo te belonen…

bewijs schaamte wordt geweten de vinger is geringd handen zijn gekozen goud vertrouwt geen vijgenblad kooit wel liefde op zijn pad maar de hemel is gevlogen…

moet je doen vrijwillig in levensvreugde volg rode draad van het gevoel emoties verwelken als bloemen denk na over het ultieme doel hart in alles bloed gevoelig.…

Teder streelt hij haar geslacht, waarbij ze zachtjes lacht Hij kijkt naar haar gezicht, een warme blik op hem gericht Dan de ultieme daad en, voorafgegaan door haar schel gegil, het lozen van zijn zaad…

kracht straalde uit de blik in je ogen warm zonlicht gecomprimeerd tot smaragd intensiteit en helderheid een intieme kijk op het diepst van je ziel ultieme transparantie waar ik voor viel…

De schrijver van dit berichtje Doet hier uit de doeken Waar wij de ultieme oplossing Uiteindelijk moeten zoeken. Door uit te gaan Van eigen kwaliteiten Kun je verwijzen naar De ander zijn stommiteiten.…

ik durf niet te beweren dat dit de ultieme droom is van elk mens maar het kan zoveel slechter…