43 resultaten.
Ik ben een zenuwbeest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 230 gorgonzola
handen trillen vioolsnaargewijs
toccata's dubbel timbre
knieën knikken stuiterende
rugbyballen richting vlakte
mijn keel giert van zinderingen
vampieren vlerken vleermuizen
ik ben een zenuwbeest
kloten knijpen zich samen
in de bibberende druipruimte
van geplooid scrotumvlees
darmen krimpen van potverteren
diepe schaamte bolt…
slagader
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.070 ik zoek de slag in de ader
een gekrulde vinger
haakt naar die regelmaat
ja, nee, ja
gedempt door huid
hij sluipt over de pols
als een worm die stuipt
over de muis van jouw hand
hij duikt op aan de weke kant van jouw arm
stuwend langs de strot
van kin naar kaak naar slaap
bolt hij over bot
liever leg ik hem dieper bloot
in het…
Element
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 361 Het lekt en likt
ternauwernood
de onbeschermde schenen
Legt blarend billen bloot
en vindt zijn krachtig element
in pijlen als in stenen
Is in verlichten van de zee
waar vóór het vallen van de nacht
de Asunción zijn zeilen bolt
in ademloze kleurenpracht
We spelen er gevaarlijk mee
Gebald rolt het
de hemel uit
met orenpijnigend geluid…
OPSTAAN !
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 415 De witte vitrage bolt lichtjes op
door de zucht van een zwoele
ademtocht. Een zonnestraal lukt
het om over je gezicht te kruipen en
je neus krult een beetje op door deze
kriebelwarme inbreuk op je ochtendsluimer.…
Octava alta
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 Haar wapperende zomerjurk bolt zich als
een ragfijn vlindernet, de bloeiende
akeleien vormen een aureool boven haar
piekerende zelfbesef. Nergens op aarde
heeft het licht van Jezus zoveel ingang.
Nergens zo. Of is het haar eigen licht?…
Bang voor wat ze zeggen
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.131 haar schulp
ze hoort wat ze fluisteren het maakt haar bang
bang voor wat ze zeggen
Ze ziet de blikken, gluren en gniffelen
Kan er niet tegen, draait zich weg
Schouders schokken, zoveel angst zit haar toch in de weg
Bang voor wat ze zeggen
Ze is zo bang, voor wat ze zeggen
Dat ze zich opsluit weg van de mensen, maar diep in haar hart
Bolt…
Coen Moulijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 350 Veel juichen kan het niet, ’t altijd trouwe legioen
in deze barre tijden, waar ’t eigen net vaak bolt
en hersens malen over hoe de bal weer rolt
en hoe het vroeger anders was met onze Coen:
Dreigt binnendoor, gaat buitenom, de linkerschoen
zet voor en Van der Gijp kopt in… en Coentje dolt
alwéér de rechtsback gek, wiens bloed zo stolt
dat hij…
Geen tijd
gedicht
4.0 met 17 stemmen 17.899 Vertroosting komt alleen van de wind die het vocht
op de konen droogt en de jekker bolt; helaas kan ik slechts
achterwaarts springen om te landen op de andere stoep.
De vlucht naar voren leid tot een noodlanding in poep.
Gul werd er door de munten een wond in het zwarte doek geschoten
en ineens wist ik weet, en goed, hoe laat het was.…
Dilemma
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 458 ‘Zonder ironie bolt mijn laatste act
uit als spelden door planken spijlen, kwijt.
Wil er nog een bisnummer zijn
het zal nu moeten komen.’
‘De scène staat in lichterlaaie, mijn vonk
heet Buiging, een beweging, sla hen
met verstomming!’
Hij geniet van het spel
dat men daar in het duister speelt.…
valschermsprong
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 608 klomp
peillood in een glazen liftschacht
de lens volgt de tuimelaar
achterwaartse salto met schroef
uitgestelde landing
de roes van het gevaar
dan zweefzwemmen we bijeen
tot een scheefvertakte ster
de cirkel die drie tellen duurt
een handgreep verlost het doek
opgevouwen in een rugzak
hanglijnen trekken de baleinen strak
het scherm bolt…
valschermsprong
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 680 klomp
peillood in een glazen liftschacht
de lens volgt de tuimelaar
achterwaartse salto met schroef
uitgestelde landing
de roes van het gevaar
dan zweefzwemmen we bijeen
tot een scheefvertakte ster
de cirkel die drie tellen duurt
een handgreep verlost het doek
opgevouwen in een rugzak
hanglijnen trekken de baleinen strak
het scherm bolt…
Zonder symbiose
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 550 Wereldwijd de
Zuurstofrijke bron
Die water doet verdampen
Windmolens doet werken
Vogels mooi doet vliegen
Perfecte partnerschappen
Thermiek bolt vleugels
Jij vliegt boven de haven
Roest wordt weg gekrabd
Net als gekleurde bladeren
Schoonheid komt langzaam terug
Temperaturen
Rijzen als deeg in een pan
Doen horizon splijten
Stralen…
Onderweg naar Kamkatcha
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 245 Aan de mast
het oude roestbruine zeildoek
van Moeder Afrika
de grauwe maan bolt het fokzeil
en mooie Marianne Thieme het boegbeeld
met volle borsten fier vooruit.…