3092 resultaten.
Bezinning
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 63 Hoe je toe ziet
dat de wereld
van een landschap
in een woordenzeef
verandert
en bezinning
aangetast
door ouderdom
maakt van de rivier
een metafoor
voor onvoorspelbare
liefde
hoe je ondergaat
dat de zon zinkt
in de zee
wolken vreemde
verhalen vertellen
en de maanlach
om de ochtend bedelt.…
Bezinning
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 Herfstige rivier
mijn reflectie in water
stroomt weg zonder mij…
Cirkels
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Geen begin maar ook geen einde,
steeds weer draaiend in het rond.
Als de eeuwige getijden,
eb en vloed bewegend in een open wond.
Zwart en wit,
angst voor het donker.
Heftig wanneer je er alleen mee zit,
wachtend op dat ene kleine wonder.
Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken,
een dartelende vlinder ronddansend in stralend…
vader en moeder
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 4.767 Vader en moeder
vergaan niet in de tijd
hoewel je steeds minder op ze leunt
des te meer je ze benijd
En als het moment daar is gekomen
en je ze het hardste nodig hebt
als je ligt te vechten op intensive care
Dan zitten ze trouw aan je bed
Ouders blijven je beschermen
met mijn hand in de zijne
was het weer als vroeger
Zij moesten nachtmerries…
verdwenen
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.991 Een lange weg afgelegd
Een lange weg te gaan
De reden van mijn bestaan weerlegd
Elk leven kan vergaan
Iemand kan naar je leven staan
Woede om iets dat je zegt
Denk je dat ik vecht?…
Ik ben de wortel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 374 het liefde en troost
Pak hem op en plak hem
Elke seconde, hij vecht
Open, dicht, in en uit
Voor mijn leven…
ik voel dat je vecht
hartenkreet
4.0 met 75 stemmen 2.325 Ik voel dat je vecht
Vecht tegen je zelf
Je bent hier
Maar je bent er niet echt
Kom hier in mijn armen
Je luistert naar mensen
Die me niet mogen
Fluisteren in je oren
Ga weg bij die vrouw
Ze blijft je niet trouw
Ik voel dat je twijfelt
Je wilt niet het niet uiten
Maar toch is het gif
En stroomt bij je binnen
Vernietigt je liefde…
monddood
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.043 Gesnoerd is de mond
Die sprak
Durft U nog
Na
Theo van Gogh
Ik brak
Héél even
Nu
Sta ik weer recht
Vecht
Voor het leven…
vechten tegen de ziekte
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.710 Ik heb vandaag te horen gekregen
dat ik na lang vechten
toch de strijd tegen mijn ziekte
moet opgeven.…
Vechten mijn kind, je kan het
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 685 Vechten mijn kind, je kan het!…
Uitgeschoten hand
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 609 Een verbale discussie, verhit en heel intens,
ach het overkomt toch wel een ieder normaal mens?
De woorden worden gemener, harder en valser,
tot woorden niet meer volstaan
dan is het met de woorden en scheldpartij wel
voor een belangrijk deel gedaan.
Handgemeen over en weer,
de een trapt de ander neer.
Schopt nog eens lekker na,…
Soms, heel soms
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 365 Soms wilde dat ik vechten kon,
slaan trappen bijten krabben,
soms wilde ik da'k knokken
kon in het wilde weg.
Soms wenste ik me bokshandschoenen
om zodoende muilperen uit te delen is het zonde,
da'k dat zeg?…
Loodzwaar juk.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 403 Op wollige zweverige donzen wolkjes lopen
Zwevend dromerig kinderlijk naar de helle sterren turen
En mooie lieve kleine schaapjes daar erg hoog ontwaren
Gelijk 't gelaat ontsierd door bloedende vlijmscherpe tranen
Bittere bikkelharde tandjes kervend in toch mooi hart.
Heden vaste rotsachtige grond onder de voeten
Enkels duchtig verzwikken; pijn…
Houten vuur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 163 Hout wordt gestapeld
de vonk wordt gelegd
het knisperen
gaat over naar knetteren
vonken vliegen hoog
geur wordt verspreid
angst voor vuur
het verbranden van
wat eens leefde...…
corona virus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 ronddolend gevaar
in verstilde kwetsbaarheid
tijd voor bezinning…
Naderend
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 184 Blad in de winter
rijp voor bezinning en sier
begroet het voorjaar.…
Vergaan
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.280 Donder nu maar op
ik voel teveel pijn
Hoe lief ik ook ben
jouw hart is te klein
Wees maar heel stil
je woorden stinken
Slim en doordacht
kwetsen verminken
Voel wat ik nu voel
of lieg je hart vrij
Ontken je hardheid
je speelde met mij
Laat me nu met rust
ver van mij vandaan
Liefde eens zo mooi
voorgoed vergaan....…
vergaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 431 de eindeloze melancholie van een maand
die sterven gaat, verloren in de vage glorie
van wat losgelaten blad
een dorre bloem buigt mee met oostenwind
ze wiegt haar tranen naar de zee
ze wiegt de dagen naar de overgang van meer
dan schelpen strooien op een oeverpad
met gras en lege ogen
waar de winter duizend vlokken weeft
besef ik, dat…
Vergaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 91 de kleur vervaagt dankzij
tegenlicht dat hem tegemoet treedt
een gedrongen gestalte dringt
zich op aan geest der tijd
volgezogen met levenselixer
vervolgt het figuur zijn weg
hem berooid achterlatend
reikend naar het schijnsel
dat zich laat overschaduwen
door duisternis waaraan
hij zich gewillig overgeeft
kust Moeder Aarde hem liefdevol…
Vergaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 779 Gevochten
in een arena
van emoties
Verbannen
uit een landschap
van verlangen
Verdwaald
in een laan
van tranen
Vergaan
in een graf
van verdriet…
Vergaan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 317 Ze bleef te lang
werd als behang
of die kast tegen de muur
Na al die jaren
kwam de liefde tot bedaren
zoet werd zuur
Vreugde verdween
samen werd alleen
slechts ik en geen wij
Praten werd zwijgen
een zucht en geen hijgen
nooit keek hij blij
Als ze terug dacht aan toen
hoe was de zoen
hoe raakte hij haar aan
Dan was het altijd…
Vergaan
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 426 Eerst gaan ze je gedeeltelijk verzagen,
Dan worden aders ergens weggeplukt.
Is dat dan naar tevredenheid gelukt,
Dan denk ik dat de rest ook wel zal slagen.
Op deze plek staat nu met regelmaat
Hoe of (het) Willem Overweg vergaat.…
worden en vergaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 hij zag hoe de tijd
verstreek en langzaam
stierf langs het
binnensijpelend licht
hij wist dat de tijd van
alle tijden was en ongewis
hij kende de vergeefsheid
van het leven
hij wist dat de westenwind
sluw noch uitgekookt was
hij kende hem als een
razende bruut zo nu en dan
ze waren niet in zijn
wezen ingebouwd
de argeloze woorden…
aanslagen Brussel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 de woorden zijn zoek, de rede ook
schuldenaars gezocht en aangeklaagd
wereldwijd analyses gedeeld
beelden op netvlies gebrand
geluiden zinderen na
indringend schril
maak het stil, maak het stil…
De trouwe
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 9.772 Ik heb de zomervrouwen bemind
koortsachtig en met groot verlangen
heb ik lippen en schaamteloze wangen
met mijn blussende kussen ontzind
de vuurrode en de blonde in het koren
maakten me groot en ontelbaar rijk
maar nu ik naar de dagen voor me kijk
loop ik eenzaam door de wintervoren
en voortgedreven door de herinnering
van grote driften…
ANDERS
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 612 de jungle bij nacht
een andere wereld
weg uit de steden
wars van alle paden
reeds betreden
andere geluiden
een ander gevoel
gissen in het duister
streven naar een doel
momenten van bezinning
een kwestie van gewenning
eens op een andere manier
in het leven staan
tijd...voor persoonlijke erkenning…
onlangs
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 452 onlangs
dus nog dicht
bij het heden
werd ik in een cel
van zwijgen getrokken
het was overmacht
van buiten
wellicht eigen
onbewuste gedachten
of gestorven gedrag
wie zal het weten
in elk geval zat
ergens op mij
een verdovend licht
te wachten:
een god of een duivel
te lokken
het uitzicht
is mij derhalve ontnomen
en kan slechts…
op de vloedlijn komt tot staan
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 359 stappen met muis en olifant
zwemmen in vijver en oceaan
spoelen met golven naar het strand
op de vloedlijn komt tot staan
een tel een jaar de eeuwigheid
open en onaantastbaar
een tijdvak van zijn grens bevrijd
de mens bezint en maakt zich klaar…
dromen mag steeds weer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 laat me wezen
wat ik ben
gesloten in een pen
geborgen in de schoot
van nachtelijk gevoelen
laat de warmte in me wellen
de zon mijn jeugd vervellen
en alles zoveel mooier
minder zijn
simpel veelheid zijn
in alles wat ik ben
en ooit had willen zijn
de nacht verzacht de randen
raakt mijn dromen keer op keer
slapen doe je in het donker…
Gebroken licht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 57 Ik heb mezelf gevonden,
omgeven door regenbogen
in de glimmende lucht.
Ik zie een halo van onaantastbare gedachten,
mijn rug naar de zon.
Ik ontdek waar ik heen ben gevlucht,
naar het midden van mijn eigen kring,
niemand anders die er nog is.
Hoe kon ik weten waar ik aan begon?…