Alle inzendingen over Vader en moeder

als ik oude spullen zie en mijn babyfoto's mijn vader en moeder lijkt de tijd zo vreemd en toch zo dichtbij ik weet: ik ben veranderd toch is de basis al gelegd en heb ik een stille kracht gevonden mijn eenwording nadert tussen gevoel en verstand ik ben kwetsbaar maar toch weet ik ik ben veilig en goed genoeg na deze levensles, na uit…

Zomaarcafé op Rembrandtsplein: concrete warmte, goddeloze gezelligheid vóór elk biertje roep ik gewoontegetrouw gewichtslooslauw binnensmonds bismillah ik ben de jonge Marokkaan en zijn anderstalige gedachten Het van vroombloed kleinerwordend zitbeeld in mijn vader en moeder herinnert mij steeds marginaler aan mijn stamland: rotshol…

Ave en wees gegroet, vader en moeder in mijn hoofd tot eenheid gesmolten en hun zoon, die zijn naam kreeg van een vogel, danst op twijgjes, terwijl ik van mijn heenweg dicht. En door de zonnewering: licht.…

o vader, o moeder gij hoeders van het elkaar geschonken leven toe, geef naam en zegen aan al uw levensbloed maar verzwijg vanaf hun eerste levensdag uw voor hen bedoelde dromen laat hen gaande worden tot zichzelf en ga vooral niet voor in een als onbegaan bestemde levensweg laat hen groeien veilig, tot een eigen zijn en sta hen…

Vader en moeder stonden stil, bij eenzelfde moment als nu. Als opa ben ik nu zo oud als opa. Alleen zijn gebeente is gebleven, als teken van zijn vergane leven. Hier heb ik de as van zijn dochter, die mijn lieve moeder blijft, aan moeder aarde teruggegeven. Waar verleden overleden is. Waar toekomst ongeboren is, heerst rust.…

Daar gaapten twee bekjes En gilden als gekjes Van honger met gulzig geschrei; En vader en moeder Die haalden al voeder En hadden een drukke karwei Heel de mei. Daar klauterde een klantje Omhoog op het randje En 't ander deed even als hij; Op eenmaal daar sprongen Het nest uit de jongen, En uit was mijn pret en voorbij Was de mei.…

Maar het huis is leeg, niemand spreekt het verleden tot stilstand, geen vader, geen moeder, geen vuist, geen schoot. Er blijft alleen deze angst in de aders, dit huis in de rug, dit blind oog-in-oog. ------------------------------------------ Uit: 'De hertog en ik', 1989.…

en moeder een zoen als dank en dan is het tijd om weer te gaan terug naar huis zonder zee, strand of meeuwen maar die gedachten blijven eeuwen…

Ik voelde de handen van mijn vader en moeder, terwijl ik als kind tussen hen in liep en naar hen opkeek. Mijn angst voor het donker lachten zij toen weg. Ik dronk van de jenever. Niets kwam er ooit nog terug. Ik dacht aan het lied ”Amsterdam huilt” en had niets te lachen.…

zomaar werden zij wreed uit het leven weggerukt afscheid hadden ze niet kunnen nemen vaders en moeders staren over het lege groen schreeuwend huilt hun gewonde hart realiteit snijdt de ziel doormidden donkere nachten rijgen pijn als nooit tevoren roofwolken verscheuren iedere zonnestraal duisternis beslaat de ramen met wasem het leed stort…

een te denken heeft genen die wortelen in een omgekeerde stamboom heeft vele vaders en moeders en kinderen en bastaards geniet tijdelijk een maagdelijk gelijk  eenmaal gedacht wordt zij verwacht en uitgedaagd, levert nieuwe genen alles wordt betrekkelijk ein Stein fällt herunter  of blijft liggen dat is de natuur overigens om het…

de Sint kan niet komen wie dat nu verzint de Sint kan niet komen dat gelooft toch geen kind ja, opa's en oma's en vaders en moeders en de juffrouw op school maar ik zeker niet!…

Vader en moeder, God en Sint, geen latere liefde haalde het daarbij. Wat hield ik veel van hen, wat hielden zij van mij! Het was een liefde die mij vleugels gaf en achteraf, herinneringen, bitterzoet. Aan wasgoed dat te drogen hing op houten rekken rond ’t fornuis; aan een te klein, te koud, te vochtig huis.…

wees eens lief voor de dichter hij is een eenzaam figuur kus hem zacht op zijn mond hij zwijgt al een uur neem hem mee in je bed schenk je lichaam aan hem wees zijn vader en moeder wees zijn zwijgende stem want er is niets om te schrijven geen lach of een traan er is geen reden om te blijven er is geen reden om te gaan en kinderen op…

Even niet weten wat je nu weet Even de wereld vergeten Weer even onbekommerd spelen Verbaasd zijn over een vliegje Staren naar buitelende vlinder Zomaar lekker buiten geen vader, geen moeder Lekker onbekommerd spelen Rennen, klimmen in een plas water spelen Niet nadenken, gewoon samen met je ikje Heerlijk lijkt me dat Terug naar het onbekommerd…

van moeder van het lichtgevend leven ik ben de vrouw van gebroken woorden met het gezicht pastel getint als ik kind had kunnen zijn hoe anders zou ik zijn geweest…

Ik zag een jongen, dacht als hij landt is het om zijn vader en moeder te bewijzen om iets te maken en snel te zijn. Hoe vreemd te kunnen geloven dat de wereld is zoals hier afgebeeld. Een hond aan het strand, tussen wandelaars. Velen nog kinderen, nog niet weggevoerd nergens naar verwijzend.…

je komt me morgen toch halen hè vraagt ze zacht doch met dringende ogen als ze merkt dat ik haar verlaat natuurlijk, morgen om tien uur ben ik er het bezoek aan haar duurt een eeuwigheid maar met veel genegenheid over dat ene gepraat ik mag toch wel een paar dagen naar vader en moeder dat vinden zij toch wel goed natuurlijk, ik…

en moeder ineen onze ouders - ons aller aarde…

Leeuweriken die hoog Aan de hemel staan Zingen hun hoogste lied Dat mensen vertroost Bij het harde werk Op het land in blakerende zon; Vader en moeder die zwijgend Hun handwerk doen, de basis Leggen voor de oogst Van komend najaar En ik die kind ben, Spelend in de droge sloot Naast de akker waar zij die Mij kregen hun werk doen…

Je zal maar leraar zijn je komt niet aan onderwijzen toe je moet tegenwoordig kinderen opvoeden vader en moeder zijn het te moe De regering komt met allerlei ideeen zoals lessen over zinloos geweld of praten over al die echtscheidingen maar is dat waar onderwijs voor geldt ?…

Vader weent, moeder kermt zo vereend ... Vrouw of man of wie het is roepen ons om lavenis. 1896…

en moeder Die hij ooit liet gaan Hij denkt in diepte over de waarde van zijn bestaan Liefde komt terug in zijn hart Het establishment Dat waar hij tegenvocht Omarmt hij in het heden En denkt Waar heb ik toch Al die tijd voor gestreden…

Als morgen zoals verwacht Het landschap wit is Omdat april doet wat ie wil Maak ik geen grappen Zeker geen 1 april mop Want het is oorlog, verschrikkelijk oorlog “De schaduw van Rotterdam” Hangt over ook mijn land Mijn Nederland, mijn vader- en moeder land Zelensky sprak en maakte indruk Maar maakt Rutte zich echt druk Om Nederland…

en moeder, doorheen vloeit Je was vast schitterend geweest Puur, perfect, bijzonder Ik hoop dat als je nog ergens bent, je me ooit nog 's opzoekt Dat je opnieuw in mijn buik wilt zijn Ik zal op je wachten...…

Wie je bent zeg je zelf, dat mocht je willen man, wat doen dan al die personen in jou met jou en voor jou en na jou en tegen jou, je vader, je moeder, je leraar, je buurman, zij zeggen wat je moet zeggen en jij bauwt ze na als een papegaai, die overuren draait op een kermisschip, als je daar niet los van komt dan zeggen zij wel wie je bent…

Na drie dochters waar vader mijn moeder persoonlijk verantwoordelijk voor hield Ze waren immers vooral een kostenpost werd ik eindelijk geboren..een zoon ! Wat een geluk was vertelde mijn vader me later: mijn aanzien als man was al zo goed als verloren.…

Langzaam stappen door de zoele avondwind vader en moeder met kleine jongens voort. Peinzende bomen zuchten hun weemoedig woord; schaduwen strelen loom, de wandelaars gezind. Vriendelijke schemer, die kruiden mint, vindt blaadjes vol kracht, schept een geurig oord, wekt neuzen, terwijl hij ogen haast versmoort.…

Toen mijn vader mij midden in de nacht uit bed trok omdat het 1-februariwater ons gevaarlijk dicht omspoelde. Toen ik weer eens ziek was en de bloemen op het gordijn de tango dansten, door zoemende muggen begeleid. Toen ik bang van dromen tussen mijn vader en moeder genesteld in troostende warmte hun bedzachte liefde voelde.…

Geen vader of moeder doet er meer toe. Even reikt jouw hand naar de mijne en bevriest mijn wereld in de tijd, En ik weet het zeker; jou als mijn vrouw, daar is waar ik mee verder wil.…