Alle inzendingen over Van Dantje naar Dann

De Heer is mijn licht, mijn behoud Daarom ben ik voor niemand bang Want Hij beschermt mij levenslang Ik blijf aan Hem toevertrouwd. Ook al willen vijanden mij verslaan Dan hoef ik voor hen niet te vrezen Want God de Heer zal bij mij wezen Hij zal de boze voor mij weerstaan. Al drijven ze mij ook in het nauw Ik blijf vertrouwen op mijn Heer…

Vrij naar ~Als Moeder jarig is~ van Annie M.G. Schmidt Ach moederdag, wat zal ik er van zeggen. Hij hoort nu eenmaal in het pretpakket van dagen die wat extra aandacht vragen. Zo’n dierendag met een ontbijt op bed. Ach moederdag, wat valt er van te melden. Een dag in mei, maar dan met vorstverlet. Zij mag niets doen, die ongeschreven…

De Heer zal u steeds gadeslaan Van Hem mag u hulp verwachten Alle dagen en ook alle nachten Want Hij blijft met uw lot begaan. De Heer slaapt of sluimert niet Hij is als een schaduw aan uw zij En blijft u altijd heel dicht nabij In vreugde maar ook bij verdriet. De Heer wil altijd uw helper zijn. Hij die hemel en aarde voortbracht En aan…

Prijs de Heer, want Hij is goed Zijn liefde duurt in eeuwigheid Dat allen Hem eren, wijd en zijd Voor al het goede dat Hij doet. Prijs de Heer, Hij geeft ons kracht Laten we Hem loven met een lied Voor de zekerheid die Hij ons biedt Alles heeft Hij voor ons volbracht. Prijs de Heer, want Hij is onze God Hij zorgt voor ons, heel ons leven…

In het lome lover minnemeen ik mijne zoele Poezel; hij is wobbe, hij is leen, wuftig kozer en te koezel. Poezels krollig en in broei wijl wij minneweer; in galenzang en moenengloei stoeien Poezel en zijn heer. ’t Zwerk donkert, de kniepert loeit, een vale walm giert en woeit, de kim molmt tot waangetier, schuksels schokken elk liefdesdier…

steil naar beneden de daghap à la minute klaar terwijl je wacht…

Als rest van een herfstwolk residu van onvermoeibare nazomerreizen langs hemelgewelven die nutteloos zwerft door zilvergrijs zwerk zo ben ik, o luisterrijke illustere zon Uw aanraking heeft mijn damp nog niet vervluchtigd mij eenmakend met uw duisternis verdrijvend licht zo drijf ik door de advent heen van u gescheiden Indien…

de witte duif vliegt niet meer stille apostel van vrede liefde en hoop wacht vleugellam op een tak van de oude boom wie hoort de aanhoudende mantra’s van zijn droeve koeren hoort iemand de schreeuw verbijsterend jankend gehuil in vermoeide vleugelslag verlaat de vredesduif zijn oude boom zal iemand hem zien iemand hem horen…

hoe schuldig is het kind als de streling het kleine lijf wakker maakt het weerloze hart ontkleedt hoe intens is de zee als de kleine boot verloren en verward in ongrijpbare stormen verdwijnt hoe brandbaar is de wanhoop als de man zoveel later weet dat het kind onderhuids naar liefde zocht…

Verlangen naar een stukje rust geheel alleen je eigen plek voor elk mens een ware must dromen van een mooie stek een waar je geheel jezelf kunt zijn die rust waar je zo naar verlangt in tijden van angst, verdriet, of pijn 'n plek waar je je hart graag mee behangt.…

Kom hier, mijn goêlijk knaapje! ‘Wat wilt, wat vordert gij?’ Hoe wordt gij toch geheten? ‘Begeerte noemt men mij.’ Wanneer werd gij geboren? ‘In Lentes rijkste pracht.’ En wie, wie was uw Moeder? ‘Zij heet Verbeeldingskracht.’ Wie was uw Voedsteresse? ‘De dartelende Jeugd.’ Waarmee zijt ge opgetogen? ‘Met zuchtjens vol geneugt…

Wat is het lang geleden, dat jij nog bij mij was. Ik heb je vaak aanbeden, liggend in het gras. Soms was je plots vertrokken, zo spoorloos in de nacht. Je was zo onverschrokken, misbruikte vaak jouw macht. Hoe kan ik jou vergeven, je bracht mij keer op keer de schaduw in mijn leven, dan keek jij op mij neer. Toch kwam je altijd weder…

Voor me een landweg, die ik vol liefde toe zing op weg naar mijn thuis.…

Klinkt best agressief hoe ik mijn vriendin omschrijf, maar het slaat wel in.…

Gevecht met de zee om veilig thuis te komen met haven in zicht.…

Totaal verduisterd een "zondige" stad in puin en toch de zon zien?…

In jou geloven en jouw zoete leugentjes maar voor lief nemen.…

Vannacht samen zijnd als mooiste edelstenen elkaar toestralen…

Was het toeval, geluk of een cadeau van God dat ze elkaar toen tegenkwamen zonder zich voor hun gevoelens te schamen die dag langs die tolweg bij dat repos? Betoverd werd hij door een jonge dame op weg naar 't Zuiden, zo vol libido, zij door deze Lage Landen-macho, ook al kon hij er slechts "je t'aime" uitkramen. Mooier kon 't niet…

De band van de Saoedi's met ons Nederland Is ook op het persoonlijk vlak heel hecht Ons medeleven is dan ook oprecht Al had, helaas, Abdullah ook een wrede kant De koning en de mini-ster zijn sterk in Monopolie De handelsrol van Hollanders loopt gladjes dankzij olie…

liefde is geven... wat je helemaal niet hebt geven wat je hebt... dat heet “plezier maken” en brengt veel verwarring alom!…

Wie zich niet meldt als chirurg Is vanzelf chirurg Uw werktuig is een lemmet Met één scherpe zijde.…

Mijn moeder had Een stenen kind Gebaard, dus moest ik Het leven door met Een hart van steen - Nu mijn leven Aan het einde komt Is er van het Innerlijk gesteente Niet veel meer over, Het is uitgebikt Met woorden als beitels En aangevreten door De tand van de tijd…

stil zwijgend nestelt zich in het gezonde de mutant van leven ongezien nog zonder controle zwelt onderhuids woekerend de dood telkens weer wakkert zij besef dat tijdelijk toch uiteindelijk wij zijn steeds opnieuw drijft zij mensen in de achtbaan van vrees en hoop voortdurend nog strijden en lijden wij tegen en aan verlies…

als wij dan toch vandaag stilstaan bij de velen die vielen door oorlog en terreur door aanslag en geweld in de jaren net of lang geleden laten wij dan ook even maar naar onszelf kijken opdat wij zien hoe onverdraagzaam jegens anders zijn wij ons zelf gedragen als wij dan toch vandaag stilstaan bij de velen die vielen om betekenisloze…

Ik ben in termijnen van ijdelheid - het met verf doordrenkte vod, een aan staren verknocht lijk in morse belerende zonnen. Ik ben in verhaal het aanzetstaal dat de penselen streelt - in tekening het marginale, clichématige deel. In portret - de rimpels om flinterdunne lippen, in gevoel, koperpoets lekkend, de lijst…

Verdriet is een ding met stekels. Gooi het niet weg, het is een boemerang die terugkomt om je te raken. Omzwachtel het verdriet keer op keer met woorden. Luister naar de geërodeerde slag van het ontroostbare hart. Omzwachtel het keer op keer met troostrijke woorden. Verdriet is een ding met stekels.…

Hij liet zich boeien door het bitterzoete van honing in de holte van de dood en drong zich in Delia's duisternis, die hem met weke webben zacht omsloot. Hij lachte toen het sterker banden bleken en scheurde ze met leeuwenmoed vaneen, liet haar achter als een uitgerafeld raadsel en ging zijn diep geheim verbergend heen. Hij meende dat…

Als ik er niet meer ben, Weet dan dat ik er altijd nog zal zijn. Als ik er niet meer ben, Zal ik altijd jouw persoonlijke beschermengel zijn. Nu ik er niet meer ben, Weet dan dat ik er altijd nog bij ben. Verjaardagen en bijzondere dagen. Ik zal er zijn. Als je me mist, Kijk dan omhoog. Als je me mist, Maak ik speciaal voor jou een…

Op de verpakking van de Toblerone Wordt binnenkort de Matterhorn vermeden Terwijl tegelijkertijd wordt gestreden Dit ziet met in Zwitserland als gewoon Tussen zowel voor- als tegenstanders Zwitsers en vooral hun medelanders…