145 resultaten.
Staren
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.332 ik kan nu alleen nog maar staren
naar alle vage beelden die voor me
lijken te verschijnen
ze gaan weg en komen terug
ik zal nu alleen nog maar staren
me bedenken wat er is gebeurd
alles overdenken, ik moet mijn
ogen spoedig laten rusten
ik wil nu alleen nog maar staren
niet naar hier, niet naar daar
alleen naar jou wie ik nu mis
je…
wat is er mis gegaan?
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 947 Waar ben ik verkeerd gegaan
welk pad heb ik genomen
dat mij zo treurig naar
deze diepe afgrond leidde?
kan ik nog terug of
is er geen weg meer
naar mijn veilige bestaan
wat er van over is gebleven.
ik wil niet meer heen
ik word meegesleurd door
wezens langs de kant
ik wil terug, niet heen!
deze weg leidt alleen maar
naar een nog dieper…
Dat plaatje
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 3.035 Ik heb ergens zo'n plaatje
rechthoekig en gekleurd
als het meezat scherp
genomen van je.
zo'n gevalletje heel dun
met rechte randjes en
je beweegt niet eens
dus leven zal 't wel
niet zijn geweest.
er zit niks boven niks onder
behalve mijn hand die dat
plaatje weg laat vallen
langzaam vergeten.…
Woorden
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.094 Er zijn woorden
die zacht uitgesproken moeten worden
dichtbij de mond, waarvan je vond
die woorden zijn om te bewaren
maar eens zullen de woorden
de tijd stil zetten en je betoveren
zo lang bewaard gebleven in wat
eindelijk is blootgegeven.
woord voor woord, wil ik spreken
dichterbij dan dichtbij jouw mond
verder doordringen dan het woord…
Vergeten
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 618 het lijkt alsof het heeft toegeslagen
ook bij ons, het langzaam vergeten
van gedachten, gevoelens en woorden
wie niet mag zijn of worden
word het veld van de liefde
met twee klappen uitgeslagen
twee kansen en toch, sla toe!
leeg je gedachten, gevoelens en woorden
het vergeten wint.…
geef me je hand
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.265 Geef me je hand
Geef me ze allebei
en zeg me heel even
dat je niet kunt leven zonder mij…
Het is gaan bestaan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 561 Het is te groot geworden
om nog te kunnen verbergen.
Het heeft al te lang geduurd om
simpelweg nog te kunnen negeren.
De bloem is nu eenmaal
gaan bestaan.
Dat de zaden zo veel zouden
brengen, konden zij ook niet weten.
Maar we zijn meegesleurd in
een paradijs voor het eten
van de verboden vrucht.
Nu is het te klein geworden om
nog…
verschil
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 523 zie ons
struikelen in de stroming
hoe fel onze armen kleuren
tegen het blauw van het water
hoe ze het lef hebben zo
uitbundig te durven dansen
op de wegen van
-alles, maar niet dit-
grauw maakt de omgeving
afzetten tegen ons, of wij
met onze felle kleuren
tekenen er dwars door.
we liggen dicht tegen het doek
wat zo’n verschil maakt.…
A4-tje
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.129 Dat hij dit blaadje heeft vastgehouden
's hemels mooiste kreukels erin heeft gelegd
en de meest vloeiende krullen
over het papier heeft uitgespreid
dat hij elk woord heeft gelezen
geen puntje overgeslagen heeft
dat hij mij naam heeft herkend
en toch de kleuren uitgezaaid heeft
over dit eerst zo bleke papier
zijn geur onbewust heeft uitgesproeid…
Heuvels
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 554 Heuvels lijken te dalen
grond verschuift langzaam
en drijft weg in de stroom
van rood water.
Het rode water
volgespuwd met liefde
sleurt je mee naar gebieden
waarvan je nooit wist
dat zij bestonden.
Het bijna vlakke land
ligt er verlaten bij
zo zonder obstakels
is de weg vrij.…
Zonder
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 721 Praten zonder woorden,
huilen zonder tranen,
klimmen zonder koorden,
het alles is zo veel te lief
om te kunnen argwanen.
Knippen zonder schaar,
zingen zonder stem,
het doen veranderen
zonder enig gebaar.…
En opnieuw
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 1.146 proef je het bitter
van het vergaan,
hoor je het gezang nog
van de vorige lente?
maar ergens windt zich weer op
de herhaling van de wijzers
die opnieuw hun ronde draaien
en opnieuw hun slag slaan
langzaam hun routine afgaan
niet het kleinste detail wordt
overgeslagen, niet het verse
wat uit de grond zal komen
langzaamaan ontstaat…
Verspeeld
hartenkreet
2.0 met 19 stemmen 2.280 heb het al achter me gelaten
ook al staat het overal nog op
de muren geschilderd,
ook al staat het nog gegrift
op banken, tafels, planken
je zag enkel mijn schulp,
waar ik al die tijd in kroop
je zag enkel mij verdorren
in de late herfst avond
het doet me nog steeds
de sporen bij elkaar zoeken
maar elke aanwijzing zegt me
met trillende…
Warchild
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 720 twee grote, bruine ogen proberen
aarzelend en voorzichtig naar boven
te kijken en de zon te begeren, voor
wat licht om de pijn te verdoven
vluchtig werpt het kind een blik
over het uitgestrekte land en ziet,
overal draden gespannen en dat
overal elkaars liefde is verbannen
ze probeert een stap te zetten
maar de betonnen, oude rijweg…
De dingen die je nooit deed
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 2.310 Hoe erg ik de dingen die je nooit deed mis...
Je stopte me een paar bruine versleten schoenen toe
maar na het aantrekken van de kousen hield ik op
en gooide mijn grondvlak in het diepe,
waarna het altijd boven kwam drijven
en mij liet zien dat het ook zonder armen kon
blijven drijven op het onrustige water.
Je gaf me prikkende brandnetels…
Terugblik
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 866 Van dauwdruppels in het ochtendgroen
tot de sneeuwvlokjes die als waterbellen
langzaam neerdalend in een winterplas
op jouw grijze pluisjes wachtten.
Zo veel als de bomen en hun begroeide takken
mij wisten te vertellen van deze waarheid;
zoals de parelmoer blaadjes in de groeiende
april donkerte lichtroze kleurden, zo spraken
zwijgende…
Goddelijke handen
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 2.167 Vaal en van nicotine gegeeld
in elkaar gevouwen
rond, maar toch zo
verdeeld
als ik ze zie
-achter je rug-,
luiwammes ik
voorzichtig
heen en weer
in hun zachte bedding.
Je vingers ik leg ze
als lakens opzij.
Ik rek me rijkelijk uit,
zo veilig en warm
omvatten ze mij.…
De warmte..
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.620 Als ik als kind de warmte van de zomer had gekend
was ik die in de winter niet verloren
Als ik als kind de warmte van een warm huis had gekend
had het de rest van mijn leven niet zo hard gevroren...…
verloren in eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 996 Een meisje, vrolijk
lachend naar de mensen
om haar heen
ik kijk naar haar
haar mond lacht
maar haar ogen
vertellen een ander verhaal
een verhaal van eenzaamheid
van angst, van pijn
achter dat lachende gezicht
schuilt een meisje
dat bang is
bang, om niet goed genoeg te zijn
bang, om weer teleurgesteld te worden
bang, om weer alleen te zijn…
Daar in Afrika
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 464 Wij hier in Nederland
Veilig, voedsel en school
is wat wij hebben
wij zijn ontevreden
maken onze eigen problemen
die voor ons erg zijn
Zij daar in Afrika
Onveilig, honger en geen school
is wat zij hebben
zij zijn tevreden
maken er het beste van
weten dat ze elk moment dood kunnen gaan
gaan toch gewoon door
zorgen voor elkaar
Dat moeten…
alleen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.112 ik ben alleen
alleen tegen mij doen ze gemeen
het doet pijn
om alleen te zijn
in de klas
ben ik echt niet in mijn sas
ze pesten me weer
keer op keer
niemand let op mij
ik sta er zo alleen bij
het is niet fijn
om alleen te zijn
snap jij ook wat ik bedoel
en hoe ik me voel?…
Handen.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.033 Jouw warme handen
Sloten zich teder om die van mij.
Ze streelden mij zacht,
Ze maakten mij blij.
Jouw warme handen,
Streelden zachtjes mijn wang.
Vol liefde en voorzichtig,
Dat is iets waar ik naar verlang.
Jouw warme handen,
Nu vol vriendschap maar ook verdriet.
Dat voelde ik in mijn hartje,
Op het moment dat je mij verliet.
Die warme…
You are
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 548 Ik dacht dat ik van je hield,
dat ik alles van je wist.
Maar in dat alles wat ik dacht,
Heb ik me zwaar vergist.
Die dingen wil ik nu niet meer weten,
ik wil alles van en over je vergeten.
Je bent en blijft te leuk en te lief,
maar ondertussen ook gewoon een dief.
Je hebt me gebroken,
je zoekt het maar uit.
Ik blijf niet meer hopen,
voor…
VERA JANACOPOULOS
poëzie
4.0 met 148 stemmen 30.822 appels blozen
de klankgazelle die ik vond
hoe zoete zoele kindermond
van zeeschuim en van rozen
o muze in het morgenlicht
o minnares en slank gedicht
er is een god verscholen
violen vlagen op het mos
elysium, de vlinders los
en duizendjarig dolen
-----------------------------
uit : Tuin van Eros (1932)
De Braziliaanse sopraan Vera…
Polycythemia Vera
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 131 Mijn lever, mijn milt
hebben zich volgezogen
met veel teveel bloed
Ongeneeslijk po-
sitief, waagt hij te betwij-
felen of hij sterft
Tijd zal mij leren
wie uiteind'lijk de tango
met mij zal dansen
Tot die tijd pluk ik
de jaren die mij resten
samen met mijn lief
'k Laat mij pas kennen
als mijn lach écht gaat huilen
't Noodlot nabij…
Prima Vera
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 ‘Prima vera’
’t Is lente
ik hoorde reeds
het eerste vogelconcert
van merels en lijsters
maar ook hagedissen
kom, sta op, dit mag je niet missen
De eerste knoppen ontloken
’t is lente
'k word sterk door verlangen bekropen
naar de bloemblaadjes pril en lichtgroen
kom ga gauw uit je bed
ik groet met een zoen
De wilg
met zijn prachtige…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Een zwakke zon was het toch zeker niet
't Was primavera, lente-euforie
Op 't BBB-feest der democratie
Dag Thierry, Wopke, Denk,
hallo boer Biet!
Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Vera’s glimlach
gedicht
4.0 met 174 stemmen 49.732 Het mutsje is wat scheefgezakt
maar siert haar smalle hoofdje rood
kan slechts gedeeltelijk verhullen
dat er geen haren onder krullen
het onbedekte schemert bloot
De chemo liet de lokken vallen
blond dwarrelden ze op de grond
en in het duister van de nacht
bidt hoopvol kleine Vera zacht
Lieve God, maak me gezond.…
Z.w.a.n.e.n.z.a.n.g....
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 gebaat
'k Ben psychisch veranderd, sinds ik weet
Dat reanimatie mij niet vergeet
Echter wel de tijd, net te lang
Net op tijd voor mijn zwanenzang
Tijd heelt vele wonden; deze nooit
Deze draag ik mee tot mijn dood
Te dragen last, maar veel verkloot
Of 't regent, zonnig is, vriest of dooit
Mijn bloed soms kruipt, neemt toe, verwart
Maakt Po Vera-verhaal…
Een ander leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Achterlijk jong was ik voor ziekte Poly-
cythemia Vera
Gelukkig veel te jong om er vroeg
aan te sterven
De tijd
die heeft, zielsgelukkig, anders beslist
Die tijd
besloot een ander leven voor mij
Een leven dat
gelukkig meer dan de moeite waard is
Tijd van vóór en tijd nadien
de tijd van vóór heb ik gehad
De tijd nadien is naar…