Alle inzendingen over Verdriet OR leven

Ben 'k even zielig niemand die het ziet, mijn stil en weggestopt voel- en tastbaar verdriet. Lopend in de regen, hou ik mijn tranen niet meer tegen, dat doet de regen ook niet!…

Soms is een traan een uitweg, een uitlaadklep, een emotie van liefde, vreugde of verdriet, het is maar net, hoe je die traan op DAT moment ziet. Soms, of vaak of: helemaal niet, is het datgene wat je juist NIET ziet, maar waarvan je ook niet wilt laten zien, dat.....verdriet, emotie en blijdschap kort bijeen liggen…

Niet te tellen de tranen niet te herstellen het verdriet. Niet te stelpen de tranenstroom dus doet ze gewoon niks, laat de stroom Lopen. Want verdriet stop je niet!…

Niet te stuiten, het tranendal niet te stoppen de tranen-waterval Het verdriet, zo intens zakdoeken te weinig. Zo hard is de klap dat ze nooit, nooit meer met huilen stoppen mag. Zo snikt ze, gierende uithalen zo weent ze, grenzeloos tegen dit verdriet is geen medicijn dus laat haar, laat haar gewoon maar verdrietig zijn.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken tot nu toe nog niet hoe we leven kunnen uitrekken. Ook vandaag voel en ervaar is het weer een helder feest zonsopgang is inmiddels immers al vaststaand feit geweest. Dankbaarheid mag daarom weer als fleurige bloem bloeien als geheugen van menig hart met ons denken weer stoeien.…

Leven heeft soms domweg een tijd een maskermond, loopt dan tijdelijk als pierlala verkleed op aard rond. Maar leven is ook waar het soms tijdelijk heel donker is, wellicht door een rollenspel van ‘n soort cultuurfunctionaris.…

De nacht die kwam was al een warme nacht een waar ik nog wel een tweede van verwacht. Buiten puft het gras en ook de stenen maar het is geen droeve nacht voor deze of gene. In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen. Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los deze week loste ik…

Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet. Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar. Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt. Toch hoor ik ook bij tijd…

Is het deel van de complexiteit van leven eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven.…

Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden, verneem ik woorden van zuid en noord, als door een open poort zie ik de grote beer naast de kleine ook diep in slaap iedere keer. Zie ik slaperige andere sterrenpracht gedurende de lengte van menige nacht. Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen vanuit de maan als het desolate wit, naast…

Het is zien, horen en voelen van leven. Het is ontdekken en ontleden van het zuigende ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang rood oranje en roze durven dragen als rouge van de dag.…

Ik heb twee gezichten Één is altijd blij Ik lach, ik ren en ik spring Maar dit is maar een deel van mij Je zegt dat ik zwak ben Dat ik mij aanstel Voor confrontatie weg ren En dat klopt ook wel Dat komt door de andere helft Die met pijn en verdriet Die is alleen van mij De helft die jij nooit ziet…

Zoals het fragiele weefsel van leven, broos en teer, de kleuren op het schilderspalet gaven nog niets weer. Soms fladderde ze als een vlinder, ze voelde zich dan vrij en ongehinderd. Je zag aan haar, het leven lachte toe, keerzijde waren dagen vol duister.…

en jezelf zodat je verder kan met het leven Verdriet jou zo te zien doet pijn zien zij die van je houden jou zo te zien en niet meer gelukkig te zijn Verdriet blijft in ieders leven het zal nooit overgaan, dus geniet als het kan het leven is zo voorbij, het duurt maar even…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

Een avontuur dat het leven heet Een leven met boordevol avontuur Dagen vol ellende en verdriet En een altijd lachende man Het verdriet in mijn leven heeft mij gevormd Maar heb ik wel eens echt verdriet gehad De zon heeft mij nu ook al verlaten Ik heb enkel de nacht De dag zal weer verdriet en ellende brengen De nacht enkel tranen Dat…

Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde, is het leven niet. Waarom moet ik steeds zo knokken, en waarom steeds die pijn, alles om bij jou te zijn. Waar gaat onze liefde heen? Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde, is het leven niet.…

Je wordt pas echt gehoord echt gelezen pas echt gezien als je er niet meer bent! `Je suis Charlie´ echt!…

Er zijn iets grotere verdrietjes, ze nemen meer plaats in beslag, maar dat is omdat: je niet eerder zoveel verdriet zag! Dan is er het enorme verdriet, denkend: dat overkomt een mens niet, is fout gedacht want echt: Het overkomt iedereen, goed of slecht.…

Vlak naast elkander liggen ze vreugde- naast verdriet de traan die biggelt verraadt het antwoord niet. Of je verdriet, verlost door een traan te laten vloeien of een lachbui die hetzelfde kost vlak naast elkander 't Is de emotie die 't 'm doet.…

Ja, laat alles gladgewreven leven, al is het nog maar even.…

Haar hoofd zo vol van zorgen en het hart zo vol verdriet ik kan alleen haar tranen drogen maar problemen oplossen niet Het is me echt zo zwaar te moede wanneer ik haar verdrietig zie een arm om haar schouders leggen haar hoofd huilend op mijn knie En mét haar huil ook ik mijn tranen heb net als zij slapeloze nachten 'k heb nog steeds…

het gebeurde zomaar het leven in gesleurd op de wereld gepleurd en daar sta je dan met vraagtekens, waarom ben ik hier je verdedigt jezelf met woorden gehoord worden, zou mooi zijn, mooi gaan ik ben mijn ouders dankbaar en ik haat ze…

leven zonder liefde Is leven met verdriet leven zonder liefde is het leven niet leven zonder liefde is leven zonder jou Dat kan ik niet ..., omdat ik van je hou!…

Hoe lang de week, de maand het tijdloze verdagen kan, ik heb geen weet. Geen weet of zelfs de lupine bloei doornen van rozen wellicht gehaald worden. Nu schort er even niets, niets meer of minder er is een serene rust zonder rare hinder. De jaren en maanden hebben al vele schaduwen talrijke vogelvluchten en blauwe luchten in ons en onze…

Hoe sterk ben je wanneer je niet meer rouwt maar kunt vieren dat jouw dierbare geleefd heeft en voor altijd aanwezig is in jouw hart…

Mag ik je schouder om even op uit te huilen, wees maar stil nu gaan de woorden toch verloren, ik wil eigenlijk alleen maar even voor verdriet schuilen nu kan ook ik woorden van troost even niet horen.…

En jij hebt in leven veel gezien jij hebt gezoend, geboend versierd en ook geklierd gerust en ook gesust, en wellicht dingen vergeten maar wat dat zal Joost wel weten…