12125 resultaten.
Winter-stad
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.432 In het koele gouden bad
Van het fijne winterlicht
Rijst de grote mensenstad
Tot een droomvervlucht gezicht:
- Al de gangen, al de zalen
- Waar de ziel in droom mag dwalen.
Boven glansgewassen pleinen
Waar de stille mensen lopen,
Juichen klokken uit haar open
Torens zuiver door de reine
- Luchten naar verrukte dromer
- Al de hartstocht van…
Nocturne
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.879 En waart gij nimmer zelf gekomen,
En had geluk slechts kunnen zijn
Van teerst gemis de waterklare pijn
En tegen d' achtergrond der bonte dromen
Lichtschaduw van uw verre schijn,
Uw zon die nimmer boven kimmelijn
Rees uit oneindigheids verstilde stromen, -
Ik zie geen ander doel voor 't eenzaam wachten
Der gouden dagen, der juwelen nachten…
Invocatio amoris
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.915 Die de blinden blinde smaden,
Daar uw glans hun schemer dooft
Waar de kroon van uw genaden
Weerlicht om één sterflijk hoofd:
Door de duizenden verloornen
Aangebeden noch vermoed:
God die enkel uw verkoornen
Loven voor het hoogste goed...
Door de kleurgebroken bogen
Van de tranen die gij zond,
Worden ziende weer mijn ogen
Als in nieuwe…
Rijk gemis
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.800 Als onwisselbare schat
Draagt de ziel heur rijk gemis
Door de bonte wildernis
Van de grote mensenstad:
Heel de volheid van haar hart,
Nardus in zijn broos albast -
O te liefelijke last
Voor dees markt van vreugd en smart!
Stil, want hier of nergens woont
't Jong en uitverkoren hoofd
Wie uw balsem is beloofd,…
In de mist
poëzie
1.0 met 3 stemmen 2.312 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooiden…
Nacht
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.256 Vind ik u eindlijk, broeder Nacht?
Hoe heb ik dag en nacht gesmacht
Naar 't water uwer ogen.
Wel viel de dauw der donkerheid,
Maar neevlen dicht en kimmewijd
Hielden uw blik betogen.
Nu aan de open hemel staat
De vaste rust van uw gelaat
Zo sterrestil gerezen -
Tot grauwe dag de vooglen wekt
En met zijn floers uw glans betrekt…
NAMEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.456 Wat is u of mij een naam,
Werelds prijs of werelds blaam,
Als de ziel de dingen weet en mint
Dieper dan hun naam, mijn kind?
Elk ding krijgt zijn gouden naam
Eens in schoonheids vol verzaam
Als al schone dingen zijn
Zonneklaar en zonder schijn.
Daar vervalt het schone woord
Hem wie reeds de zaak behoort,
Die haar diepst heeft liefgehad…
Sterrenhemel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.802 Nu kunt gij veilig slapen gaan,
Nu al de heemlen openstaan:
Ziel, wier verlangen elke donkre wand
In ster aan ster doorzichtig brandt,
En in de schoonheid van dit tijdlijk land
Al minnen moet uw eeuwig lot,
Daar uw verrukking uitziet tot
De troon van God.…
Eervolle zachte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 322 Een kopje schuin en wijs,
haar feestzaal, de straat
Steeds dansend op reis,
in veel vergeten ornaat
Ze spreekt om te vragen,
haren krijgen de wind
Straal je weer met vlagen,
de gedachte blijft bemind
Je kon je leven niet kleuren,
dus dans je telkens onrijp
En de reis zal blijven zeuren,
tot ik oud en wijs begrijp
Een traan hoopt op…
Ziin Shirt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 357 Een oud verwassen shirt maar heel dierbaar
ik trek het aan om in de tuin te werken
In mijn herinnering ruik ik zijn geur
en alles krijgt weer kleur
Vijf maten te groot maar dat maakt niet uit
even dat gevoel van zijn
Dan gaat hij in de was en belandt in de kast
tot hij totaal is versleten
En dan wordt ook deze herinnering vergeten…
moederdag
hartenkreet
2.0 met 23 stemmen 4.306 tranen ter nagedachtenis
zodat de herinnering niet bekoelt
een moeder blijft altijd je moeder
heb haar dus lief, vergeet dat niet
laat vandaag dan ook blijken
dat ze het voelt of van bovenaf ziet…
Mijn Moeder
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 582 Mijn moeder zal ik nooit vergeten,
ze is weg, al meer dan 30 jaar.
In gedachten laat ik haar vaak weten,
dat ik blijf houden van haar.…
moeder
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 2.257 Nooit vergeet ik in mijn leven,
wat moeder voor mij heeft gedaan.
Dus wil ik ernaar streven,
dat het haar altijd goed zal gaan.…
Bijna vergeten...
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.704 Mijn 'arme' moeder helemaal rood
't Verhaal is nooit vergeten...…
Laat mij de zee
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 764 neem me mee
oh, machtige moeder
en wieg mij
in uw zacht gezang
laat mij vergeten
wat zwaarte is
neem me mee
om in lichtheid te varen
voorbij het gemis…
protest.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Heb mijn jas aangetrokken
mijn broek niet vergeten
heb mijn schoenen weggegooid
op de boulevard bermen uitgerukt
kinderkopjes op een hoop gesmeten
ben op de barricade geklommen
heb geschreeuwd
moeder ik heb het koud.…
ZAADDONOREN
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 216 niet vergeten hoor a.s. moeders, nu nog
vrouwen met zaad vragende zwangerschaps-
ogen, eigenschappen en verleidingstechnieken!…
vader (3)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 de vlinder fladdert
als flarden van gedachten
door het geheugen
de vader ontwaakt
een vergeten droom voorbij
de zon schijnt altijd
de moeder beschermt
het is zo zielig voor hem
de vlinder verdwijnt…
Moeder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 112 ook al ben je haar
inmiddels bijna vergeten
je denkt nog weleens
aan bepaalde dagen
het zijn van die beelden
gebeiteld in steeds brosser
wordende gesteenten
die langzaamaan vervagen
toch altijd blijf je het
ver weg voelen en weten
dat je onlosmakelijk uit en naar
haar zult blijven heten
altijd voel je meer van
haar te zijn dan van…
Zingen
poëzie
4.0 met 23 stemmen 2.407 Zingen, lief, zich belijden
In de naakte heimlijkheid
Waar de goden zelf in schrijden
Door de godenloze tijden
Enkel kenbaar de gewijden
Als hun hand de zegen breidt,-
Zingen, lief, is zich belijden
In zo naakte heimlijkheid!
Zingen, lief, is zich versteken
In een vindbaarheid zo schoon,
Dat naar echo-lichte woon
Onder jeugd-en-liefdes…
MAANLICHT
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.382 Het maanlicht vult de zuivre heemlen
Met glanzende geheimenis,
De luisterblauwe verten weemlen
Van Die alom en nergens is.
Alleen de grote zonnen hangen
Als feller kaarsen in die schijn:
De ziel herdenkt haar lang verlangen
In niets-verlangend zalig zijn:
Alsof van achter diepe slippen
Haar dolend tasten eindlijk vond
Met hare…
Daar ruimt de wind...
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.330 Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon.
Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn
Wanneer de winden sluimren aan uw troon,
De sterren vlammen in uw baldakijn:
Als tussen u en uw oneindigheid
De schaduw valt, en in dat klaar gewelf
Uw blank geluk dat god noch mens benijdt,
Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:…
De wolken spieglen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.765 De wolken spieglen in de zee.
Het is geen avond en geen nacht:
Geen schijn van zon of maan of ster
Vloeit door het hoge koele blauw
Achter het windloos vlotte zwerk:
Niets glanst in hemel of op aard
Dan enkel uw verklaard gezicht.
Het is geen avond en geen nacht;
De wolken spieglen in de…
De smalle ring
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.144 De smalle ring, de gouden band
Schendt niet de naaktheid van uw hand,
Gelijk uw stralend lijf niet weet
De schaduw van zijn donkre kleed:
Uw stralend lichaam lijdt noch weet
De schaduw van zijn donker kleed,
Zoals geen lijf of stof bezwaart
De ziel die door uw ogen klaart:
Geen…
Avondwandeling
poëzie
4.0 met 12 stemmen 1.651 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande ...
Wat gingen wij vanavond ver,
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe hemelstraat…
In de mist
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.558 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooide wand verscholen…
oefening in hardhorendheid
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 93 overmoed en passiviteit
kiest voor genotterigheid
wentelend in water
drijvend in nevels
zompend in modder
slaat hij zijn slag
op de grens van gaan en komen
vergrijpt hij zich aan taal
letterledig
spreekt hij van verpozen
en grammatica
beweegt zich als een slang
tussen twee gedachten
spreekt niets nieuws
het heeft geen zin
te vergeten…
dood
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 2.382 Ik droomde weer over mijn buurmeisje
Ik kwam uit school
toen mijn moeder vertelde
dat ze was overleden
Ik kon niks meer eten van verdriet
Eenmaal bij de kist
zei ik niks alleen: jou vergeet ik niet!…
mijn moeder was iemand uit de duizend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 154 mijn moeder was iemand uit de duizend.
zij kon vergeven
maar ook blijvend vergeten.
nooit kwam ze nog
op die spijtige feiten terug!
mijn moeder was iemand uit de duizend.
al had zij het zelf niet te breed
toch wou ze met haar hart van goud
diep geslagen wonden zacht helen.
mijn moeder was iemand uit de duizend.…
voor moederdag 2011
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 445 ik heb dezelfde tere trekken van mijn moeder,
die zij van haar moeder had geërfd :
dezelfde blonde noorse haren,
dezelfde vergeet-mij-nietjes blauwe ogen
waarin ik de fjorden weerspiegeld zie
dezelfde speelse glimlach
om mijn schalkse mond.…