Alle inzendingen over Vergeten wij met

, vergeten wij alle angstdromen.…

Bij het sturen van de toekomst Was de postzegel vergeten Wij betalen nu de strafport En dat zullen we weten…

." Want slechts voor zeer aantrekkelijke types Vergeten wij wat graag onze principes.…

in het verhaal dat verdwaalt niet ophoudt ondanks het zout op mijn wang vergeten wij de jaloezie is de passie alsof niemand er toe doet kus je zoet overal maar vooral mijn ziel als ik voor je kniel vallend als een engel…

exotische vlinders vliegen naar ver naar suikerzoete stranden met een gerstkleurige goudgele strelende zon zacht en schuimige aanrollende melodische golven bedrijven wij de liefde heel lang vergeten wij de wereld om ons heen weten wij zeker wat we willen horen wij bij elkaar. in elkaar.…

Wij zijn gedoemd tot stil Verzwegen neergelegen zijn In dienstbaarheid. Waarom wij lachen, gillen zonder Mond uit vele kelen,want wij Zijn één, veel één, met velen Vertrapt, gekust door Zachte rubbervleug'len En Vergeten. Wij zijn gezien door vele ogen en Niet gezien, haast-ogen Hoog en haastig.…

Dat ik hem niet goed ken vergeten wij. Want wanneer ik er ben is hij speciaal voor mij…

Evenjes ben je langs gekomen om weer weg te gaan maar in dat eventjes heb je ons allemaal zoveel gedaan je bent onuitwisbaar niet te vergeten wij weten van jou zou jij ook van ons weten ik weet niet zo goed hoe ik van je moet houden ik kan je niet kussen ik kan je niet strelen ik kan in de toekomst ook niet met je spelen wat…

van openheid en liefde hebben wij onze toekomst neergezet…

Het is niet goed zolang het beter kan, en daarom streven wij altijd naar meer. Zolang wij dat herhalen, telkens weer, vergeten wij om te genieten van. Wij houden rekening met iedereen, en zijn niet gauw tevreden of content, maar vraag jezelf een af wie dat je bent, en zeg in plaats van altijd ja, eens neen.…

ik heb hen bekeken hun blikken met elkaar vergeleken in kwalificeren en oordeel in dit marionetten decor scoren zij mooi maar het echte leven hebben zij totaal vergeten wij kijken en vergelijken met standaard en vroeger nergens een open blik geen stralende glans die zegt dit ben ik van ogen die blij zijn in zien zonder verwachten…

Hoe triestig: mensen willen doden om zelf dan spoedig heel beroemd te zijn; vergeten wij dat tien geboden ons willen leren over dijn en mijn en dat eenieders leven heilig is - een groot geschenk, een diep geheimenis?…

er waren geen raggen zoals ik verwachtte je zachte huid spon zon en hield de herinnering met een lach krachtig ik herkende het veld met de vele paden die ik blind uit zou kunnen tekenen volgde de sporen die ik nooit zou vergeten wij zijn samen terug gegaan naar het moment dat alles stil bleef staan hebben daar de draad…

Vergeven is een erg moeilijke zaak En toch zouden we het moeten doen Als we aan Gods wil zullen voldoen Maar dat vergeten wij mensen vaak. Vergeven heeft God onze schuld Hij zal er niet meer aan denken Hij wil ons Zijn liefde schenken God heeft nog met ons geduld.…

ik streel je gezicht pak wat donkere schaduw erbij anders weerkaatst licht in je blik juist daar waar ik tast jou zoek lijkt weten een vaag en mistig vergeten wij bewandelen stukjes bekend jij lacht met de bloemen die jou hebben herkend nog schijnt de zon in een wereld voor samen toch somber jij regen wat vaker…

Wil dicht bij ons zijn in onze voorspoed Want dan o, Heer, vergeten wij U vaak Dat is niet goed en is een slechte zaak God, behoedt ons voor alle overmoed. Wil altijd dicht bij ons blijven, lieve Heer In vreugde, maar ook bij verdriet en pijn Dat wij altijd geborgen bij U mogen zijn Zie in Uw oneindige liefde op ons terneer.…

Wil dicht bij ons zijn in onze voorspoed Want dan o, Heer, vergeten wij U vaak Dat is niet goed en is een slechte zaak God, behoed ons dan voor alle overmoed. Wil altijd dicht bij ons blijven, lieve Heer In vreugde, maar ook bij verdriet en pijn Dat wij altijd geborgen bij U mogen zijn Zie in Uw oneindige liefde op ons terneer.…

Als ik de liefde met je bedrijf houdt de tijd zichzelf verborgen telkens vergeten wij tot morgen om te zoeken waar ze blijft Zo vaak ik onze liefde beschrijf wanneer ik even dromen mag verspring ik gaten in de dag met niet veel anders om het lijf Dan word ik wakker koud en stijf omdat ik tijden zat te staren in vroeger klok getik…

Wat een troost, om dit te mogen weten Als kinderen kunnen we op Hem vertrouwen En heel ons aardse leven op Hem bouwen Hij zal ons nooit en nimmer vergeten. Wij hoeven niet alleen door dit leven te gaan Want onze hemelse vader gaat met ons mee Door de soms woeste baren van onze levenszee Zodat wij alle stormen kunnen doorstaan.…

Wij zijn geboren in een bange tijd, een tijd waarin de stormloop van het kwade, de mensen meesleurt langs zwarte paden, een duistere weg, die naar de afgrond leidt Wij, wij zijn zo machteloos en zwak, de wereld willen wij maken tot Eden, maar onze armen vergeten wij, zij worden door sterken met voeten getreden.…

Dank U, dat U onze vader wilt zijn Ver boven alle aardse vaders verheven Dat wij U ons vertrouwen mogen geven En U bij ons bent in vreugde en pijn. Dank U vader dat U voor ons blijft zorgen U geeft ons elke dag ons dagelijks eten En dat U ons daarbij nooit zult vergeten Wij prijzen U daarvoor elke nieuwe morgen.…

Dat we luisteren naar Gods roepstem Hij nodigt ons uit om tot Hem te komen Laten we het doen, zonder schromen Ons volste vertrouwen stellen op Hem Dank U Heer voor Uw uitnodiging Dat U een ieder welkom wilt heten En daarbij niemand zult vergeten Wij zien het aan, vol verwondering.…

als een slak met wintertenen, schrijd ik door een waterbed, wachtend op die ene meester, die dan net mijn leven redt.…

De aversie tegen mijzelf Compleet verdwenen Door de blik die jij me toewerpt In de geur van bier en zweet Vergeten wij de buitenwereld Genietend van de onuitputtelijke kracht Die ons samenzijn versterkt Onbevreesd verschuilt de rat zich In de lieflijke klauwen van de tijger Opdat niemand haar Meer kwetsen zal Onvoorspelbare eenheid…

wij verdriet een droevig tijdperk verdwaalt we komen dichter bij de waarheid belichten samen nieuwe klaarheid biologische vriend, lichtgelovige zwerver voelen we ons weer puur in de natuur dagdromende rivier-vriend de zomer ligt aan onze voeten naakt en zonder na te denken.…

met soms gevolg: de dood mensen worden eenzamer en zonder perspectief in lichtloze dagen valt al ons sociale leven stil ook al vergeten wij familie en vrienden niet in ons hart is er verdriet, angst, voelt het zo kil virologen spreken over nog zes harde maanden herfst en winter brengen nog andere virussen aan wij moeten met z' n alen er…

Een moeder die je nooit vergeten mag, ook jouw eigen moeder mag je nooit vergeten. Wij gaan verder en moeten verder, van hun hebben wij ons leven te danken, Blijf daar dankbaar voor. Geschreven door: Rowdy Hagedorn…

Allen zien wij wij van het stof naar de verbetering voor onszelf een vergeten geest Allen denken wij wij door het duister naar innerlijke controle voor onze geliefden een vergeten leven Allen voelen wij wij met de pijn naar de drijfveer voor ons geluk een vergeten genot Allen horen wij wij uit de klank naar algehele zin voor…

Wij komen later...…

Een ieder denkt: stom iets vergeten, dat overkomt je, heel gewoon maar mocht je mensen gaan vergeten, is dat helemaal niet zo schoon. Dan vergeet ik liever, suiker of ander gebruiksgerei dan de liefdes in m'n leven, want: Die horen bij MIJ…