Alle inzendingen over Verhuisde buren

Mijn Afrikaanse buren zijn verhuisd en de stilte grijpt mij naar de keel, want slechts herinneringen blijven achter. Ik weet wel waar ze naartoe zijn gegaan, maar toch, ik heb ze meer dan vijftien jaar gevolgd. De ouders in het begin nog als smoorverliefden op de balustrade achter elkaar heen zien rennen. Wonderschoon.…

was je vreemd en verloren dat je jouw eigen huis niet zag liggen? had je gezocht? of was je gedachteloos via het fietspad dat je altijd fietste naar die nu verlaten woning getrapt? om daar dan te herkennen, te voelen dat het niet meer rijmt met wie je bent maar met wie je was…

in het ritme van onregelmatigheid pompte jouw hart al enige tijd met moeite het hoofd wilde wel had nog zoveel plannen maar het lijf nu jouw ogen zijn gesloten ben je over naar daar waar wij geen weet van hebben nooit meer die guitige lach de Belgische ondertoon pretogen wanneer je genoot van het leven nu verhuis jij naar onze herinnering…

ik huis niet meer daar waar ik eerder vertoefde ik heb me teruggetrokken in de bubbel, waar jij het dichtstbij voelt je verandert van merel in een strelende zonnestraal die mijn zintuigen op scherp zet daar wil ik wonen als een opgerolde varen in jouw liefde, om nooit meer te ontluiken alleen te zijn…

Achteraf was het waanzin Of wijsheid Alleen dit bestaan en de zin Ben je bereid Om net zoals Jim De realiteit te verleggen De zin Om de waarheid te verkennen Er zijn geen complottheorieën Eerlijke verkiezingen Afgeleid door simpele fouten Niet iedere schilder kan houten Valt het publiek wat tegen En de elite blinkt er vooral…

Buur Mij hou je niet voor de gek.…

ik ben nooit verhuisd en toch wordt de afstand steeds groter en groter…

onze buren waren daarmee ook danig tevreden. joz.le bruyn…

verhuisd verloren los even.... de weg kwijt thuis.... gaat komen daar ga ik nu van dromen.....…

Het hoofd is In het luchtledige Opgelost, Wat eens was is er niet meer - De bewoner van de bovenkamer Is verhuisd, zonder achterlating Van verdere gegevens, Zijn adres is onbekend…

Na een aantal jaar verhuisde zij 't schilderijtje had ik nergens meer zien hangen aan een muur Onlangs is ze weer verhuisd, en vroeg of ik het schilderij hebben wou of bij de kringloop brengen zou, of bij me in de schuur Ik vond het eigenlijk te mooi.…

De buren zijn vandaag haastig vertrokken. Zo heb ik uiteindelijk toch nog kijkend uit het raam van de flat met hen kennis gemaakt. Zag nog net de achterkant van het verhuisbusje aan het einde van de straat. Hiernaast trekt nu niemand de WC door. Wat een eenzaamheid!…

Veel met elkaar gemeen, Zeggen de mensen die Het weten kunnen over De oosterburen van ons Lage landje - één verschil Is er wel, bij hen is er Het constitutionele hof Dat over 's lands armen Waakt - waar in Nederland Vierhonderdduizend kinderen In schrijnende armoede Opgroeien waar niets meer Aan wordt gedaan, hebben Onze buren…

Kortom, een kloek en krachtig raadsbesluit: Nu zoeken Harens buren het maar uit.…

Buren ze leven met je mee of met je tegen. Ze zijn een vloek of een zegen. Buren kunnen je in nood omarmen. Je met hun vriendschap innerlijk verwarmen. Buren zijn beter dan die verre vriend. Het is de buurman die je vriendschap verdient. Want oordelen en veroordelen is makkelijker dan je denkt.…

ben even bij de buren en zie het nu van dichterbij wil een keer niet naar binnen gluren wat ik normaliter doe als ik driemaal daags voorbij schrijd mijn hond draagt daaraan toe bij hij heeft zijn geregelde behoefte eigenlijk op vaste tij zodat ik noodgedwongen alle aanliggende huizen passeer en inhoud van het inpandige, zover niet achter…

Is het een verrassing als men naar je lacht Is het een trekken van zenuwen Is het een blijk van medeleven, als men toch verwacht Dat mensen meeleven? Is het een gewoonte om weg te kijken Is het een gewoonte om te negeren? Wordt het dan niet hoog tijd Deze nare dingen af te leren? Burendag in het leven geroepen Om nader tot elkaar te komen…

hoe ver woont de mens in buren ook al voelt men bij het passeren elkaars huid schuren de afstand wordt groter als woorden interen en ogen slechts inblikken raak mij niet meer ook in mij roept een stem om in te schikken…

Wandelend langs huizen in mijn eigen stad kijk ik de ramen door naar binnen, steeds nieuwsgierig: wat is dat of dat wat zullen de mensen hier beginnen? In elk huis zie ik andere mensen andere dingen, ieder met zijn eigen wensen spullen die hen omringen. Ik denk: hoe leven de mensen hier of hier hoe zien hun huizen er van binnen uit? Hebben…

In de kilte van het ogenblik, De stilte van dit moment, Zie ik dat het huis er nog is - Maar de bewoner is er niet meer, Is verhuisd naar de overkant, Het zweet op zijn bovenlip Dat nooit ontbrak als ik hem sprak Verdampt in de eeuwigheid…

Na vijf jaar In dit huis Op kamers Te hebben gewoond Is de dood verhuisd, In allerijl is hij Weggerend - 'k Weet niet Waar naar toe, Zijn nieuwe adres Is mij niet bekend…

Mijn vader was verhuisd, verschoven door een mij onbekende macht. Ik zocht hem jaren, lusteloos, tot ik hem aantrof op mijn knie: hij was mijn kind geworden. ----------------------------------------------------------- uit: 'Gedichten en aforismen', verzameld werk deel 1, 1980.…

Wij waren regelmatig arrestant, op cellen zijn we nu wel uitgekeken, maar niet op onze uitgekiende streken, dus zijn we snel verhuisd naar Gelderland. Ons boevengilde heeft zich voorgenomen om levenslang niet voor te hoeven komen.…

In 't ooievaarsnest staat heersend en vergenoegd een blauwe reiger.…

ik je nodig heb Ik ben verhuisd ik moest weg. Maar in de vakantie… zie ik je weer???…

In verband met de verbouwing van dit pand, zijn wij verhuisd naar de overkant, waar u ons kunt vinden op nummer 103 Met dezelfde zorgzaamheid en klantvriendelijkheid, die u verder in deze stad niet meer vindt dan aan deze en vroeger in de straat aan de andere kant…

We spraken elkaar dagelijks als kind totdat één van ons verhuisde en langzaam het contact vergruisde wat ik nog altijd jammer vind Want nu is onze enige vorm van communicatie eens per jaar een facebookfelicitatie…

Dit gaat over mijn buren. Of jouw buren. De buren van de buren. Of zo. Het doet er niet toe. Het is realiteit. Ook de buren. Ik had een buurman en hij een vrouw. En er was een kind. Een gezin. Toch volgens het ochtendbericht dat in mijn brievenbus gleed. Sensatie viel zomaar op de deurmat. In de gang. Met een doffe plof.…

Kinderspeelgoed rondom onafgewerkt huis moet er nog zand zijn?…

Weerloos verhuisd naakt als een kind in een glazen huis weerloos bij het verlaten en weerloos leven latend ook al is het virtueel in een dodelijk ritueel vraag het maar aan het altaar van haar liefde waarin het geschreven staat ik mis je.…