Alle inzendingen over Verlangen OR Hoop

bevende handen omsluiten haar hart in zachte armen hervindt zij de kracht lacht naar het leven voor even weer hoop de weg naar morgen loopt over rood maar het lot beslist verkeerde keuzes uitzichtloos haar droom vergaat rood verdwijnt in grijze nevel haar hart gesloten rust ze zacht…

na verdreven stormen kleurt de ochtend rood zwart en grijs verdween de nacht verborg haar tranen liefde schonk haar dromen bitterzoet geween wat ooit zal worden geboren draagt zij in haar hart en al het grijs verdween stil is haar verlangen ogen berusten zacht in wensen ooit vervuld…

waar een kind zijn tranen tot de ochtend huilt nachtenlang op zoek naar een droom niet wil ontwaken in wat is verdwenen zijn wensgefluister reikt tot een ster om wat is verloren in het land van schaduw waar zielen verdwaald dolen in licht op zoek naar verlangen een weg in tranen waar de ochtend ontwaakt zacht als een droom…

verlangen huilt in verhoopte dromen zoek naar jouw liefde diep in mijn hart zachtjes geborgen nooit verloren in de sluimering wacht een nieuwe droom…

door elke verademing in iedere zucht dwars doorheen tranen verdeelt geluk ontwaar ik hoop een ontembaar verlangen dat de dag na morgen jou laat dromen van vandaag…

in haar hand hield zij geborgen een nieuwgelaten traan intens verdriet lag diep verscholen niemand die het zag geen mens wou het horen door vertwijfeling gebroken in de stilte geraakt haar lach ooit verloren hoe bitter is de vraag waar de droom is gebleven haar wens nog te leven in elke traan gelaten schuilde stille hoop…

gedachten gaan verloren als schaduw in de nacht waar sterren zachtjes doven mijn droom niet langer wacht in het sterfelijk dwalen reik jij mij de hand hoopvol, zachtjes leidend tot waar het duister breekt en twee stralende ogen mij vol liefde beloven dat waar sterren doven jij steeds op mij wacht…

geluiden in de branding het gebulder overstemt in zee verzwolgen dromen de deining breekt ze zacht jouw stem uit het verleden stormen in een traan getemperd is het heden verwoest haar bestaan…

waar ik staar in verzonken ogen mijn weerspiegeling langzaam vervaagt overloop ik in tranen verscheurde dromen met groeven doorkerft mijn leven geweest zoek ik het eind waar barsten breken mijn toekomst vaag aan scherven ligt…

jou voor me in mijn gedachten Nog onwetend maar sterk heel klein en teer Een prachtig klein mens Mijn stil verlangen, mijn stille wens…

Ik verlang naar je al altijd denk ieder dag aan je al een eeuwigheid Wil het je vertellen Maar ben in strijd Want zo lang ik weet En jij van niets blijft mijn hoop mijn droom een kans op werkelijkheid…

Kom maar bij mij Ik zal je omarmen Met liefde verrassen Je hart verwarmen Kom maar bij mij Ik zal je beminnen Strelen door je haar En liefde zal winnen Kom maar bij mij En wees niet bang Ik zal je koesteren Zacht kus ik je wang Kom maar bij mij Zet al je angsten opzij Kijk diep in je hart…. Blijf voor altijd bij mij…

In je ogen zie ik het verlangen Je mond lacht Je ziel smacht Heb vertrouwen in je kracht Blijf helder en verwacht Niet dat wat je hoopt Maar dat wat je altijd zocht…

Een groot verlangen, diep in mij, gedachten aan, maken me blij. Angstige gedachte, door me heen, verkeken kans, of toch nog een? Zo graag, alles ervoor geven, geloven in, want hoop doet leven...…

Verlies toch de hoop, ze komt niet terug het is voorbij. Accepteer het en laat het gaan. Ze komt niet terug, ze is weg, ze is weg van jou. Verlies het, ban het uit, wis het, geef het op. Ze komt niet terug, ze komt niet terug, laat varen de hoop. Maar ik kan het niet.…

Verlangen roept en draagt ons wachten, verlangen slaat en zalft elk mens, tot ver voorbij het diepst betrachten, doorbreekt het zelfs de laatste grens.…

Benieuwd Wanneer ik je weer zal zien Benieuwd Ook verbaasd Wanneer jij er zijn al Ofschoon Vertrokken Met de noorderzon Welke zon dan ook Alleen jij wist jouw bestemming Maar Jouw hart ligt En dat weet je Hier bij mij Kom het halen En blijf Thuis Waar jouw hart ligt…

Je bent een droom van lang geleden. Die ik stuurde over de bergen. En blies over de oevers van de rivier. Hoe kan men mij ooit begrijpen ? Mensen, ze hebben mij nooit uitgelegd waarom ik zag wat ik heb gezien. Dáár, achter de bergen daar weet ik de warmte En ver weg , nog voorbij de horizon Daar ligt de vrijheid die ik zó liefhad. Mijn…

waar hoop het arrangement in tijd en plaats gestalte zal geven is verlangen de fysieke en geestelijke wil om een te worden in voel en herbeleven samen dragen zij een toekomst zonder vragen in het perspectief dat toeval hen ooit zal behagen…

Wat kan ik hopen van hem,als mijn dove oren slechts mijn hoofd geloven? Wie is hij,die ik bemin en die ik slechts betasten kan in woorden en gedachten? Waar is hij, Wanneer kan ik hem verwachten?…

Rorate, open u hemel, voor ons diepe verlangen.…

Half onder het zand bedolven Wacht ik angstig op de vloed En dan komen de woeste golven Hoop dat ik niet alleen de zee in moet Laat ons samen de zee in spoelen Samen verder drijven in het leven Samen de warme stroming voelen Ik droom dat het ons is gegeven…

afstand nemen dat wil zeggen een stapje terug doen om vervolgens tegen de zon in de horizon waar te nemen met half dichtgeknepen ogen zie ik tussen mijn wimpers door een bewogen lijn die loopt van rechts naar links en andersom... deze verte benaderen het gaat me niet lukken dus troostdroom ik mezelf met verre horizonten en de geur…

Waar is het land dat ik heb lief gehad Het land vol warmte en zonneschijn Waar alle mensen altijd welkom zijn Niet door afgunst, haat of nijd beklad. Ik herinner mij de stille vrede In stad, ’t kleine dorp of gehucht In groene weide onder blauwe lucht En nevelig bos dat de kim beklede. Waar is dat land waar elk welkom was Met warme groet…

zij heeft hem hij heeft haar nou ik nog…

Maar verlangen vervaagt. Het smelt als ijs voor de zon. Het glipt weg, als zand door je vingers Het kan anders worden en breken als glas. Niet meer in vervulling gaan. De tijd beslist. Kan een andere wending nemen. De hoop van mijn verlangen ligt hoog. Het is mooi maar met de doornen van een roos.…

Maar verlangen vervaagt. Het smelt als ijs voor de zon. Het glipt weg, als zand door je vingers Het kan anders worden en breken als glas. Niet meer in vervulling gaan. De tijd beslist. Kan een andere wending nemen. De hoop van mijn verlangen ligt hoog. Het is mooi maar met de doornen van een roos.…

Ik hou van het leven zolang ik leef Ik adoreer mensen met passie en trouw Ik hoop op de droom die ik beleef Maar ik haat het gevoel van verlangen naar jou...…

Ik verlang naar lichte lentekleuren nu d’ aarde ligt troosteloos en zwart Ik verlang naar zachte en zoete geuren die mij hoop geven en levenskracht Ik verlang naar d’ eerste zonnestraal die de natuur met warmte overspoelt naar een hemel helder en klaar die mij ’s morgens blijde begroet Ik verlang naar vogelzang in de vroege ochtendstond…

Ach, ik hoop en ik bid en verlang naar jou. Op een keer daal je neer uit het hemelblauw.…