Alle inzendingen over Verlangen naar warmt

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

Ik verlang naar lentebloei en dooi rond mijn hart.…

Ik kijk naar je op een foto een warme gloed van verlangen gaat door mijn aderen heen verlangen naar de lust naar je naakte lijf verlangen naar de warmte van je hart verlangen naar de schoonheid van je blauwe ogen verlangen naar de hand strelend over mij het is misschien beter als ik geen aandacht aan jouw foto schenk maar mijn god ik word…

verlangen zoekend naar voelend naar de warmte die ik voel voor jou…

Gevoelens overvloedig, maar niet herkend, Vluchten door mijn lijf alle kanten op, Totdat de warmte van de moeder mij verwarmt En ik mijn handen ophef in een hulpeloos gebaar. En de moeder, ze pakt ze vast en koestert ze. Warmte onmisbare warmte, vol verlangen.…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

Met nacht-piekeren staat slapen in de wacht en wat het je bracht was zo intiem intens gemeend en soms gemeen! Als je slaap maar op de loer blijft liggen maar uiteindelijk je geen oog dicht doet!! Maar nacht-piekeren is van alle tijden van alle nachten!!! Dus daar hoef je niet wakker van de liggen!!!! Wel te rusten!!!!!…

mijn glimlach huilt het verlangen in mij is dieper dan de diepte waarin de horizon verdrinkt ik sluit mijn ogen om de beelden te vangen waarin het verleden besloten ligt mijn huid kippevelt in de warmte die mij overvalt het is alsof het verlangen in mij geen richting wil kiezen, hou ik van je, hou ik niet van je, stuurloos ben ik…

Een warmte in diepte onontkoombaar. Verlangen naar jou onbegrensd. De liefde in deze vorm zo helder. Fluisterend ik hou van jou onbeklemd.…

Diep in haar is het verlangen zoeken naar rust en warmte die ze maar niet vinden kan.…

In een vloed van verlangen Ontstijgt ze het water- Het water, Met zijn peilloze diepten Zijn kolkende krachten Zijn bruisen En koestert zich in de warmte van de zon.…

Ik luister naar jouw stem zie in het blauw van je ogen de warmte van de zon het geruis van de zee de mystiek van de wolken de wereld aan mijn voeten maar niet te lang en niet te vaak want het grijpt me naar de keel en het verlangen het verlangen doet zo'n pijn…

Zo liefdevol, als in jouw woorden, vooral die warmte in jouw stem, kan mijn geluk niet zomaar verwoorden, het moment dat ik eindelijk echt bij je ben.... Zo begripvol zonder vragen, geduldig luisterend naar mijn klaagzang, weet dan dat ik altijd alle dagen, verschrikkelijk veel naar je verlang...…

zal niet stoppen met verlangen, zelfs niet als je naast hem ligt... Jouw beeltenis blijft spreken, in mijn hart en in mijn hoofd... zal m'n belofte nooit verbreken omdat je meent, wat is beloofd... Jouw warmte blijf ik voelen, door mijn lijf, tot aan mijn ziel...…

Bijna geen mens weet van onze verbintenis, ons hevig verlangen in dagen van gemis. Als WIJ maar weten wàt we delen wat kan ons dan die anderen schelen? Laat me nooit meer los deel je dromen en je leven dat is 't allermooiste wat je mij kunt geven.…

Een arm om je heen een fijn gevoel van rust,warmte en ook geborgenheid het helpt me streven naar een doel wat je heb je me met woorden verblijdt. Kort, maar heerlijk met een goed gevoel geeft het me zo weer de kracht terug krijgen je woorden dan toch een doel de minuten gingen alleen toch te vlug!…

Het voelt dat het lijkt of het kan maar vraag niet hoe ten koste van wat op welke termijn wil je er over denken ooit over praten hoe het voelt als we elkaar zouden verwarmen in de kou…

Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

kou kust de bomen alvast voor het gewen aan sneeuw en wind verlangend naar de warmte zal de winter een deken leggen op koude verkleumde struikgewassen…

Slechts een verlangen, diep in mijn hart. Een doffe plek, omdat ik je zo mis. Een koesterende warmte, stroomt in mijn bloed. Slechts bij de gedachte: “Ik hou zo van jou.”…

Het feest van wachten Op het Licht in de duisternis Het feest van verwachten Wat er nog steeds niet is Verlangen naar de vrede Hopen op een veilig jaar Kerstmis brengt gevoelens Van respect voor elkaar Verlangen naar de tijd Dat woorden bemoedigen Met warmte uitgesproken En zo het leven verrijken Verlangen dat wordt geboren In het…

hier in de lage landen laten we de kaarsen branden zetten we alle deuren open worden we overgoten met warmte van kachel tot brandend verlangen open tot we van de kou gaan verlangen naar vuur elk uur samen amen…

Ik mis je het bed is zo leeg was je maar hier zodat ik je kon strelen Ik mis je de warmte, je adem je lichaam tegen dat van mij gedrukt Ik mis je en mijn tranen laten me beseffen hoeveel ik naar je verlang…

Koude handen, een verlangend hart naar lente en warmte.…

Uiteindelijk, daar sta je Woorden niet genoeg Want ik weet je gaat daar ga je En je weet dat je me zag Je warmte, het was de nacht Kreeg me niet, je gaf En nu- ik heb je lief, Ik zie jou meer dan ooit Straal je warmte, verlangen En het opent niet, Het dooit Je werd eerst lauw nu ben je kou En ik zocht niet naar de ware maar…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…