Alle inzendingen over Vermeer

vloerkleed en de gordijnen Op hoge hakken stuitert zij uit het beeld vraagt of het zwarte ondergoed wel past onder haar doorzichtige bovenkleed met lange splitten aan beide, ronde zijden Ik zeg haar dat alles past met zo'n lichaam dat verwachtingsvol sneller ademhaalt de haren in de kleuren van de Nederlandse vlag en dat ik aan Vermeer…

Tussen dit en de dood is er licht op vrouwen die verdwenen in de plooien van de tijd Licht op het mes van de moordenaar op de tanden van het roofdier in de ogen van het hert Op het geruis van de zee het laatste woord van de kluizenaar in het woud Licht in de schilderkunst elke verlichte partij eener schilderij licht op de ingetogen Vermeer…

O vraag mij niet, vraag mij nooit naar mijn smart, Kondt gij mijn leed en mijn jammer waarderen, 't Zou slechts de maat van uw droefheid vermeeren, Gij hebt genoeg voor een menselijk hart. 1834.…

overal onderweg laat ik woorden na als een uitgedund gedicht als een blik in jou richting en hier en daar zweeft er een zin - tussenin de schoongelikte alinea’s zacht uitgedrukt tussen alles wat zwart is overal onderweg wring ik me in letters drop ik souvenirs als kleine tableaus op zoek naar juist dat woord dat vertelt – waarom…

In Delft groeit de papaver in de straten De hofjes pronken er met roze rozen Hoe heerlijk is het om hier te verpozen Vermeer heeft voetafdrukken nagelaten Er drijven waterlelies in de grachten Zacht glijden peddels door het gladde water Een tweede Pinksterdag; een beeld voor later Wat leed door pandemieën zal verzachten Van Delftsblauw porselein…

Vermeer tot uwe love Het kranke licht Van onze klein gelove En toeverzicht. Maak wakker al ons leden En traag gemoed Om vlijtig in te treden Uw paden goed. Totdat wij eens in waarheid Verheven hoog Aanschouwen uwe klaarheid Van oog tot oog.…

Z'n tweede keuze gaf de kans een keer: hij moest zich met een melkmeid toen behelpen en zo ontstond het kunstwerk van Vermeer.…

Dagen worden langer uit verlangen waar ook sterven steeds meer nadert ondanks de lach en het plezier klanken van Vivaldi met verf van Vermeer geschilderd. Het palet des levens kent naast kleuren ook zwart en wit.…

alle automatismen zaten muurvast als een muts met zeven keelbanden ze waren niet vooruit te branden werden op inzet en conditie overklast met klassebakken die los van elkaar van alle kanten werden overlopen telde de haan betraand zijn knopen voor doelman vermeer waren de rapen gaar hij stond een partij te boksen en springen om het met kleinste…

Oersaaie looks, nietwaar? Hangt me de keel uit, ja Aldoor hetzelfde is Niets voor een vrouw Dus gaf ik toe aan de Metamorfosetrend Deze make-over is Krek wat ik wou!…

Tussen muffe kelders en fier firmament is waar ik woon, waar het hedendaagse ondermaanse mij meedogenloos voorbijziet of mij - trap op, trap af - juist breeduit salueert, misschien zelfs rakelings langs een Vermeer of langs licht loensende, zeegroene ogen. 'Er heerst hier veel te veel beneden,' mokt de een.…

Henk hoeft Vermeer met zijn 'Meisje met de parel' niet te evenaren, want zijn stillevens spekken zijn beurs meer dan genoeg en hij woont immers al in een middeleeuws kasteel, dus wat zou hij nog vreemde bokkesprongen gaan maken, terwijl alles al in kannen en kruiken is.…

Dit is zijn bede: ‘Die 't onheilig scheidt Van 't heilig hoede ons in zijn veiligheid, Vermere ons als sterren in 't nachtgetijde.’ Vader, Vader, hoe fel heb ik geleden Sinds ik uw zegen schond en uwe beden En 't heilig niet van 't heilloos onderscheidde.…

Krachtige balsemgeur uit kreupelhout Van eiken stroomt mij tegen, zilvren veren Doorstrepen 't reine luchtblauw en vermeren Tot één wolk, die de zon gevangen houdt.…

Te zien dat in mijn beurs de duiten wat vermeren, En dat ik dagelijks win dukaten bij 't dozijn; Te hebben kelders vol van Franse en Rinse wijn, Om, als 't geluk mij wel gevalt, mijn vrienden te trakteren.…

Vermeer tot uwen love Het kranke licht Van onze klein gelove En toeverzicht. Maak wakker al ons leden En traag gemoed Om vlijtig in te treden Uw paden goed.…

Krokussen op het Voorhout in het vroege voorjaar en in het Mauritshuis een meisje van Vermeer, lang gras tussen de rails naar Scheveningen en bij Kijkduin de rook van Ockenburg, dat moest ik maar eens tot mijn zegeningen gaan tellen.…

wanhoopskreet alhier ter stede Maar voor ik het in z'n geheel kon lezen Werd mij bruusk de verkeerde weg gewezen En stond ik met mijn hoofd en armen lede Het had iets met klimaatprotest te maken Iets waar geen hoge pief over kan waken Had graag iets over ballen zonder soep Gedicht, maar dat riekt mij naar blind en staar Naar 't meisje van Vermeer…

zet mij zinsbegoochelend op het verkeerde been niet aan de tijd geketend schilder ik dan als Vermeer ongebonden aan een plek spreek ik zelfs oude talen Grieks met Plato en met Bonifatius Latijn speel ik mazurka's van Chopin als Arthur Rubinstein zing als een merel, hoogbegaafd schrijf ik aan Hooft poëmen Ik mag niet klagen…

beleeft aan een hardvochtig spelen een minnaar die je nooit zal mogen strelen en die zo kansloos op een teken wacht je schepper is een kunstenaar geweest op zijn palet begon jouw eeuwig leven zijn hand werd kalm bewogen door de Heer als meester van z’n artistieke geest heeft hij je zoveel schoonheid meegegeven mijn teerbeminde meisje van Vermeer…

' 't Aloud en afgezaagde geuzenwoord De ander, in delfblauw als van Vermeer, Zei 'hekkeran? in godsnaam, hupsakee!…

Gijzelve zei toch: Ga, vermeer Ulieden als het zand zo zeer, En even menigvuldig; O Jezus, lieve Jezus zoet, Mijn âren hebben gans geen bloed, Mijn schoot blijft steeds geduldig. Maria met Uw hemelkroon, Geeft uwe voorspraak tot de Zoon, Dat Hij ons koom' te horen.…

God het jou, edelsteen van pêrel, vrugbaar gemaak : om volkere te vermeer die ysterhand van die man onderdanig te wees, maar hom tog te verlei met jou sjarme, om sodoende, sy hart te regeer.…

Doe onze wandel u behagen; Geef, dat die uwe oneindige eer Me nog al enigszins vermeer', En laat de twist ons toch nooit plagen. Bestel ons, uit uw vol trezoor, Voorts 't geen wij niet ontberen kunnen. Ja wil ons heil en voorspoed gunnen; Zo leev' de dank alle eeuwen door. De XI. van Bloeimaand, MDCCXXXII.…

Aanvangt gij uwe dagvaart Ik wens, uw kracht zo vermeere, Dat niemand uw pijlen kere; Keert in tijds tot mijn paleis, Fortuin bejongstig’ uw reis!" Fluks heeft zich Cupido waardig Tot de jacht snel gemaakt vaardig; Niet, als Adonis, beangst Om der wilder dieren vangst, Maar om hemel en aard’ tranig Zich te maken onderdanig.…

Kruip maar weg, verberg je maar, Tovenaar, Beest dat verlangt naar zijn Belle. Op een dag vind je haar wel. Ze is altijd al in jou geweest.…