Alle inzendingen over Verteller

Een kabouter uit West-Capelle Kon spannende verhaaltjes vertellen Maar hij viel op z'n kont Sindsdien houdt hij z'n mond Als je 't niet gelooft dan kun je hem bellen!…

Boven op een berg zat hij statig op een rots hij vertelde daar verhalen over de koning en zijn trots Prachtige verhalen over een koninklijke val van een koning die zijn volk met hoogmoedigheid bestal Hij vertelde daar moralen over het knechten van de ziel en hoe door list, bedrog en afgunst toch- het koninkrijk toen viel Hij vertelde…

nog voor ik de draad kon oppakken stond ik al naar adem te snakken ze stonden maar aan me te friemelen voor stevig houvast aan edele delen zoals nek oren huid en hoofd van een microfoon met veel haken en ogen echt eeuwig zonde want alle goede bedoelingen ten spijt was ik toen ook mijn losse pols kwijt voor de volgende ronde…

Met meer voeten in de aarde dan je dromen kan verenigt de verteller nonnen en stieren, hermelijn en geweren, karren en kentauren, en wekt bliksem in de melk. En zet een weerhaak in het vel van wie alleen vermoeden wil. ------------------------------ uit: 'Gedichten 1969-1978'.…

oh, verteller geef ons een verhaal laat ons zitten en naar u luisteren verhaal ons over de dochter van de Koning. is ze werkelijk zo mooi? over steden ver hier vandaan oh, verteller, of het nu verhalen zijn over sprookjes van duizend en een nacht de Sultan met zijn haremdames ? wij hangen aan uw lippen .…

Daarnet stond ik nog aan de kop Maar net bij een blik op de vliering Dacht ik na over kerstdagenviering Het jaar zit er haast alweer op Vandaag niks actueels van uw verteller Dan gaat de tijd tenminste niet nóg sneller…

Het woord papagaait de taal een iluster teken keramiek de fluister van aangesproken stilte handen tasten in het duister evenredig links evenredig rechts de verteller kijkt loepzuiver door het oog van de naald.…

De goudenkoetshersteller De prijs wordt zus en zo, sprak de verteller U snapt: ik heb het heel snel doorgebeld Naar een betrouwbaar groepje goede kwekken: Commissie Stiekem, die gaat zeker lekken…

Zes regels in een internetgedicht Is veel te kort om hem te kunnen eren Toch moet ik dat wel degelijk proberen Voor hij verwaait gelijk een oude schicht En terug naar Ierland gaat en daar als held Met en over al zijn vrienden doorvertelt…

De verteller De oude man en het jochie Met rode fez in flegma* Hand in broekzak gegleden Op de achtergrond In 't dal van de heuvels In 't blauw. De lucht. Vogel die krijst Verhalen uit 't verleden Vertaald naar nu. Het heden (n.a.v. 'De Geschiedenis' van Edvard Munch) *onverstoorbaarheid…

Mannen die echt verhalen kunnen, zijn zeldzaam aan het worden. Vrouwen die anekdoten vertellen, zijn een zeldzaamheid. Echte dichters verstaan de kunst, om de tijd te laten stollen. Rasvertellers verstaan de kunst, om de tijd even stil te laten staan. Ze leren ons glimlachend luisteren. Ze laten ons fronsend nadenken, over de wanen van…

gedicht Te veel gewicht Op mijn ziel En toen, toen ik viel Was het voorbij de illusie Een goed leven te leiden Niet te vermijden De waarheid Als een trouwe vriend Ik heb het verdiend Ik word veracht Ik verwacht Dat het ooit weer anders zal zijn Pijn Mijn Ziel Verneukt Door de zaligheid der jaren Ik kan nu niks verklaren Dan komt de verteller…

onder het ritme van de bijl bezwijken ringen van de tijd in ferme slagen zwellen spieren op en bundelen de kracht een laatste slag wordt toegebracht ruisend valt de bladerkroon haardhout wordt in vlam gezet en in de bedstee droomt een koortsig kind van vuur, van toortsen aan de voet van het kasteel de verteller…

Wanneer de verteller vertelt over zaken, waarin Niets doorklinkt van gevoelde spijt.…

Ik ben nog lang geen schrijver hooguit een verteller van verhalen die probeert zielenroerselen en gevoelens in woorden te vertalen. Ik ben nog lang geen dichter, dat ambieer `k ook niet `k probeer slechts in zinnen te vatten wat me deugd doet en verdriet.…

ik vroeg een schilder naar het maken van zijn zelfportret wat hem daarbij het meest bewoog hij liet een spiegel zien maar ook zijn leven wat zou een dichter doen al kijkende zichzelf beschrijven of louter zich van prototypes gaan voorzien zoals gepassioneerd verteller dromer, filosoof of troubadour misschien wel humorist, een realist…

kijk maar, er wordt geleefd zoals er wordt gegeten in deze kamer ruikt het naar bananen de bezoekers laten zich op sleeptouw nemen door verzinsels, de bewoners komen niet meer bij van het lachen geschiedenis vermengt zich met geklets, bloemrijke verhalen die ware gebeurtenissen/lotgevallen aan het oog onttrekken of de verteller weet dat-ie…

Deze vertellers kennen? Wat nooit mag...…

Soms lopen grenzen niet zichtbaar Door het landschap van een mens Maar gaan er onvindbaar En ongrijpbaar tekeer Een veelvoud van valse hoeken Door kromme rechtlijnigheid Maakt een wirwar in het landjepik (Grenzen stellen zich aan) Boze woorden uit de doeken Maken muffe stof tot praten Over eenzaamheid, vermoeiend Als slechts de verteller…

ik, als aardappelboer, markies of verteller van legenden werd verzwolgen in je vochtigste holtes, je verzengende vruchtbaarheid gij waart mijn schande en mijn helzend verlangen mijn lief, mijn beer, mijn tegenvoets verlangen ge zoekt me, ge vervult me gij werd mijn stroper, mijn goddeloze lichtbak midden haar parallelle werkelijkeid, terwijl…

"ga niet weg roep ik naar de gebochelde vrouw wij nemen je er gewoon bij, zien je als normaal we loensen wat naar links en hijsen je met een touw naar de tiende verdieping", aldus opent de verteller zijn verhaal een geroezemoes verspreidt zich door de zaal is hier nog wel sprake van fatsoen en respect begeven wij ons wellicht op een glijdende…

sterrenstofcircus dansen en lachen wij als lichtjes zweven en krassen in de nacht de sterren zingen met een lach er staat iets geschreven deze nacht Eindeloos rijden de paarden over de melkweg heen zij leiden de goden de weg rollen uiteindelijk hun eigen weg schuilt er soms adeldom in de woeste mens er bestaat helemaal geen sterrrengrens De vertellers…

demonstreren maar wat ik heb geleerd is dat de democratie dood lijkt vermoord misschien al gecremeerd En aan de horizon doemt bruin als kleur vergezeld met een bijpassende geur ik demonstreer niet meer ik ben moe* *gemaakt als variant op het magistrale gedicht(zonder titel) van Martin Niemöller(1892-1984) Dat erop neer komt dat de verteller…

Laten we de vertellers worden van een fraai verhaal over vrede en verzoening, elkaar tolereren allemaal. Praten over hoe is het om nu kind te zijn in deze tijd, spreken over mediatisering, de waarde van een ring, nu terreinen verkennen met pen of krijt en intense vlijt.…

Vandaag lunch ik eens lekker ouderwets. Geen afspraken, geen trendy restaurant. Alleen de stad in, zonder het gezwets Van zakenpartner, leverancier of klant. Geen kreeftensoep, geen tamme eendeborst, Geen wasabimayonaise op tonijn, Geen nestje sla met tijm-en-dille-worst, Geen Deens in dadeldrab gestoofd konijn. Ik ga gericht op pad en kom bij…

‘t Is mei, ‘t is mei, de lente is gekomen, De wind is warm, de lucht is blauw, ik ruik De jonge blaadjes aan de blije bomen, De vlinders vliegen, buiten. En mijn buik Zit ook vol met fladdervlinders, binnen. Vandaag, vanavond, gaan we samen uit. Vandaag, vanavond, gaat het echt beginnen. Vanavond streel ik zacht haar zachte huid. Ik zit op het…

Nou kan ik wéér die rotsleutels niet vinden! Moet met de auto, kan de deur niet uit. Ik loop me echt geweldig op te winden. Tot buiten plotseling iemand heel hard fluit. Ik schuif het raam omhoog, kijk naar beneden, De buurman, Willem geloof ik, roept: “Hé, maat Toen Pien en ik de voordeur opendeden, Zagen we die sleutels, hier op straat! Van…

‘t Is uitgestorven op de stille gracht. De nevel dempt de klank van verre auto’s. Terwijl ik op mijn hartelieve wacht Maak ik in gedachten grauwe foto’s: De boogbrug met zijn natte kinderkopjes, Het stille groene water in de gracht, De zwarte deur met zeven deurbelknopjes, De man die op zijn hartelieve wacht. Een fietser rijdt me bijna van de…

Drie rondjes park nog, ‘t is verdorie laat, De schemer daalt al tussen kale bomen. De bladerritsel in de struiken praat Met westenwind. De modderspetters komen Uit de zwarte plassen op het voetpad Als kleine kruisraketjes gelanceerd Terecht tussen mijn dijen. En de stad, Concentrisch rond mijn rondjes gedrapeerd, Gaat langzaam licht voor lichtje…

Ik eet een lekker sneetje krentenbrood, Een laagje boter en een plakje kaas. De Volkskrant heb ik open op mijn schoot. De koffie filtert langzaam naar mijn blaas. Ik neem een trekje van mijn sigaret, Het pakje Dunhill ligt naast de beschuit. Mijn scharrel roept me: “kom je terug naar bed?” ‘t Is zaterdag, welja, wat maakt het uit? We liggen…