Sleutelbos

Nou kan ik wéér die rotsleutels niet vinden!
Moet met de auto, kan de deur niet uit.
Ik loop me echt geweldig op te winden.
Tot buiten plotseling iemand heel hard fluit.
Ik schuif het raam omhoog, kijk naar beneden,
De buurman, Willem geloof ik, roept: “Hé, maat
Toen Pien en ik de voordeur opendeden,
Zagen we die sleutels, hier op straat!
Van jou?” vraagt hij. Ik knik. En dan gooit hij
De sleutelbos omhoog. “Hier vangen, buur!”
Het lukt me net, ik vang hem, ben zo blij:
Sollicitatie, droombaan, nog één uur!
…
De autosleutel zit er niet meer aan.
‘k Zie buiten ook mijn auto niet meer staan…

... De meeste van de hier gepubliceerde gedichten van Benjamin de Regt verschenen eerder in ‘Maandblad de Krant’, een tijdschrift voor Nederlanders in Noord-Amerika. Ze hebben als thema ‘ontmoetingen’, en zijn geschreven vanuit het perspectief van deelnemers in die ontmoetingen. Soms ontmoet de verteller vooral zichzelf ...

diefstal sollicitatie sleutel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 261