254 resultaten.
uitzien naar de horizon
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.055 een man
van een
enkel woord
staart u aan
beschermt zich
achter stilte
wil niet
dat u
hem hoort
hij wacht
geduldig
op die
ene vraag
waarvan het
antwoord
is vervaagd
adieu...…
Alweer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 232 Waar ben je nu als wat je bent
Wat te zien is is niet gewend
Vervaagd door het verdwijnen in de mist
Misleid door je schaduw heb ik mij vergist
Je contouren leken zo sereen
En toch de wolf in schaapskleren als vroeger en voorheen…
tussen de regels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 139 in het licht van
porselein
werden de kinderen
mensen
vrienden vervaagden
tot verre schimmen
haar hart was
dun en zacht toen
de dood haar ergens
tussen de regels
neerlegde…
verloren vanzelfsprekendheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 47 in een woordeloos verdriet
droogden tranen op
tot een woordeloos geheim
woorden vervaagden
alsof ze nooit waren
in de nevel van een mistig niets
woordeloos verwoordt
de moeite het verdriet
van verloren vanzelfsprekendheid…
Het aardse slijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 het is de slang
die ik moet volgen
maar veel liever mijd
zij glijdt
in onmogelijke bochten
door het aardse slijk
de wrede ogen
maken geen onderscheid
zij bijt altijd
het gif van hebzucht
is genadeloos
in een levenslange strijd
zij bood mij
de appel aan
symboliek voor macht
hoogmoed heeft
de eerste hap gedaan
het paradijs…
Liever geen bloemen nu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 Het summum van dank of liefde
schijnt te zijn een bosje bloemen
die vervolgens ergens in een vaas
langzaam staan dood te gaan
eigenlijk een trieste symboliek
geef mij nu dus liever
maar een plant, liefst eetbaar
of anders een fruitmand ook goed
bewaar die bloemen maar
voor straks op mijn graf
dat lijkt me passender…
Prajñãpãramitã
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 580 Lenig en gekruist zijn beide benen
Waaruit haar lichaam ontspannen spruit
Rijke versierselen zijn haar buit
Dat door delen zinnelijk geuit
Levend heeft gemaakt de dode stenen
Symbolisch rusten beide handen
Malend rad van stille wijsheid
In de boezem van haar leeftijd
Waar slechts eeuwige vlammen branden.
Ze kijkt zo zinnelijk, zo rustig…
Kleurt leugens rood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 kom van die troon
en laat het
voetenkussen achterwege
je deelt
de gaten in je handen
met zovelen
het aureool
is ook hier bekend
wereldwonderen kunnen we delen
wat water bij de wijn
de vissen en het brood
het laatste avondmaal kleurt leugens rood
want iedereen is god
in het diepst van zijn gedachten
in samen aarden kan de…
Weg
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 883 de zilveren stralen van de maan
schitterden zachtjes
op de tekenen van mijn verdriet
in de gouden zonnestralen
verschenen de lijnen
die jij bij mij achterliet
nu zijn de tranen gedroogd
de lijnen vervaagd
maar de pijn is gebleven, al zie je die niet…
Trouwringen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.802 De ringen van trouw
op deze huwelijksdag
als symboliek gegeven
zijn als de jaarringen
van jullie levensboom
geworteld in Gods liefde
met elkaar verweven.
Zolang de trouw
door liefde wordt gevoed
is jullie levensboom gezond
en groeit hij goed.…
Gekroonde hoofden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 190 wij zijn niet gelijk
maar waarom ligt
het onderscheid
op de trap omhoog
genetisch is
die kennis al paraat
aan wie het best kan overleven
zal de wereld worden weggeven
gekroonde hoofden
zijn een relikwie
uit vroeger tijden
laat die mensen niet langer lijden
haal ze uit hun protocol
geen blauw bloed
en oude dwaze titels
de symboliek…
Kroonluchter
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 248 Aan het einde van haar daden
Werd de kroon statig gelucht
Eenzaam op een mooie tafel
Voor haar zoon een diepe zucht
De reis van de monarchvlinder
Langs nationale trots en faam
Met oranje vleugels geboren
Bracht eenheid zeer bekwaam
Het ganse land was uitgelopen
Voor almachtige symboliek
Deze koning en koningin
Overwinnen een republiek…
schijndood
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 529 rijp belegt de
misvormde takken
waar korstmossen zich
reeds hebben genesteld en
de dood zich
schijnbaar al heeft gemeld
symboliek voor 't
vergane leven
toch verschijnen onder
de rijp opeens
weer kleine groene puntjes
op plaatsen waar
de dood zou heersen
het is in de
natuur vaak om
het even
alleen
wie sterk genoeg is
blijft…
Oud zeer.
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 775 De kleuren vervaagd
naar grijs en zwart.
Vergeten een raampje
voor een beetje licht naar je hart.…
Beter dat je gaat
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.115 Het gevoel dat ik voor jou had
Is door alles wat was vervaagd
Je gedrag ben ik meer dan zat
Hier heb ik niet om gevraagd
Rust wil ik in mijn leven.
Zonder gekat en gevit
Liefde kunnen geven
Niet lopen in jouw gelid
Ik wil dansen in de wind
Zonder die bewakingsstaat
Eindelijk dat doen wat mij zint
Het is beter dat je nu gaat.…
Ten hemel is gedragen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 305 ik zweer niet meer
op zwaarden kruizen
en oeroude religies
hun symboliek
is achterhaald verkracht
en valselijk gebruikt
zoals de glas in loden ruit
waarop gebrandschilderde kunst
ten hemel is gedragen
geen vragen over de
gepaste eerbied voor verleden
zij zijn verwerkt in mijn heden
ik leef vandaag en morgen
deel die cirkel met…
Verdwaald in tijd...
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 811 In een helder moment praat zij zacht
en ziet zij de wereld vanuit een ander licht
Voor heel even verschijnt er een glimlach
op haar rimpelig zichtbaar oude gezicht
De wereld om haar heen vervaagd
en voelt zich verloren in haar lege geest
Langzaam graaft de verdwaalde tijd
gaten in de herinneringen die zijn geweest...…
Omslag.
hartenkreet
1.0 met 15 stemmen 8.056 Vergeelde woorden
boeken een terugblik
kleurt het verleden
flets naar het heden
glans vervaagde
gestaag de aftocht
schittert nog de pijn
van samen zijn
twee boeken
lazen elkaar uit
verkreukelde omslag
van die éne dag..…
Langzaam sterven.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 375 Alle kracht aan mij gegeven
vervaagd in woorden die ik zeg.
Ik breng mijn laatste dagen naar jou
en als de tijd ze heeft vermalen.
Zijn woorden die ik nog zeggen wou
de tol die ik moet betalen.…
draaideur
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 373 onder de zeespiegel liegen wij vol op
door om te horen wat dit geruis met ons doet
de driehoek is symboliek voor de top
alles is bittergarnituur maar dan zoet
de zee spoelt je oren schoon tot op bot
geen merk in brand
het gaat maar om toeval en lot
waar is niemandsland
is het te lang maak het kort
wordt het te klein maak het groot
was…
Alleen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 771 Je stem vervaagd langzaam
Je woorden vallen zachtjes neer
Op het zachte mos waar wij zaten
Aan de oever van mijn meer
Je schaduw vlucht voor me weg
Mijn handen grijpen in het niets
Starend naar de oever van mijn meer
Zie ik alleen mijn eigen fiets…
Flarden van weleer
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.023 Alles wat ooit realiteit was
zit verborgen achter het nu
waar het onbewuste heerst
met zijn eigen drijfveren
Gerafelde herinneringen
spoken door het hoofd
verleden tot flarden vervaagd
Ik ben een kind van al mijn weleer
maar wat weet ik niet van mezelf
wat ik eigenlijk zou moeten weten…
Verdwaald
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.462 Alles vervaagde,
Ik dacht nergens meer aan.
Alleen hoe heerlijk het voelde,
Om zo de weg kwijt te zijn.
Ik voelde de zoete dingen,
Verdriet kende ik niet meer.
Ik had toen moeten weten,
Dat dit alles maar schijn was……
Grijs
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 416 Begin februari
begonnen met een lach
een pril zonnetje
een zonnige dag
Maar plotseling
alles vervaagd
een mistige blik
die om lente vraagt
Het leek zo mooi
een nieuwe tijd
nu alleen een grijze massa
die alle vreugde mijdt…
Als ik het leven niet meer zie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 340 Als alles ondoorzichtig
Geworden is, als alle
Lijnen die tot voor kort
Nog zichtbaar waren
Zijn vervaagd en niets
Meer zich aftekent dan
Louter teloorgang
Is daar op eens die
Schitt'rend zwartbruine kop
Die je op mijn schoot legt
Met ogen die van amber lijken
En die zo veel leven uitstralen
Dat ook ik opeens het leven weer zie…
Witter dan de winter
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 546 je waaide sneeuw
witter dan de
winter ooit ontdooide
ik rijpte
hoog in bomen
door de strenge vorst
kristalliseerde in
jouw kleuren toen ik
zon als eerst zag komen
maar vervaagde
door jouw sneeuw die ons
licht in diamant verstrooide…
Trendy opgetuigde bomen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 971 kerst
is door de eeuwen
aangekleed met symboliek
maar ezel en de os
de herdertjes bij nachten
zij mogen blijkbaar niet
wel de grote piek
in trendy opgetuigde bomen
wachtend tot natuurbehoud gaat komen
waar blijven onze dromen
als de stallen zijn geschoond
het laatste stro is weggeveegd
het meisje met de zwavelstokken
breit nu…
VELE VLEUGELS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 In het gelid staan ze verspreid
Ik ben verrast, hun symboliek
Is voluit spreken en public
Met grote verantwoordelijkheid
Ik maak me op en zal met vlijt
Hen inspecteren, hoe een piek
Op zondagmorgen, feeëriek
Ik voel me een soort majesteit
Ik zet mijn voet zacht op de brug
De leuningen zijn te snel leeg
Mijn erewacht is opgevlogen
Toch…
Satijn
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 325 Een melodie van liefdesakkoorden
Gefluisterd tussen het koel satijn
Weergaloos klinken jouw woorden
Mocht het altijd maar zo zijn
Doch glad was het satijn waarlangs zij gleden
Begeleidden die woorden vervaagden die pracht
Nu eenzaam verkrampt leef ik in verleden
Met slechts een herinnering aan die nacht…
Weggaan
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 176 de kringen die je achterliet
om zogenaamd indruk te maken
vervaagden sneller dan aanvankelijk gedacht
de tint van het weggaan kleurde
goed bij jouw grijze jas en humeur
nimmer had ze zo uitgekeken
naar de lente die nu nog ver weg leek
en gooide haar haren in de wind…