129 resultaten.
smeekbede
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.047 god laat ons
niet verzanden
in praktische zaken
auto's bankstellen
en rekeningen
vaatwassers, drogers
espressoapparaten
hoewel koffie...
laat ons de mode
negeren en laat ons
graven en wroeten
naar handen en voeten
naar botten, troost en
vredespijpen
laat ons
laten we
laat
god wat is het
laat…
De wraak van de jungle
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 192 nadat het land is leeg geroofd
het levensvuur is uitgedoofd
bomen massaal zijn gekapt
de rivieren zijn afgetapt
en aarde is verzand
wordt aan het werk van mensenhand
de duurzaamheid ontnomen
geduldig wachten de kiemen van bomen
op een mensloze tijd
slaan dan hun klauwen uit en komen
als overwinnaar uit de strijd
Cambodja 2007…
V e r m i s t
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 171 de klok tikt de minuten weg
toch nimmer zo gestaag
als sinds die dag
dat jij in opging in de mist
het 'tot zo' veranderde
van uren in dagen
van weken in maanden
de stilte oorverdovend
onbegrip verzandde in verdriet
een onmenselijk diep gemis
blijven vragen onbeantwoord
het waar om een open eind…
Bovenal.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 Zullen we
op ingeslagen weg
niet in gekrakeel
en eigenwijsheid verzanden?
Ik kijk
links en rechts
van me....
zie in zoveel handen
kaarsjes van hoop branden.…
verwoorden
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.610 verzegelde lippen
verzwijgen geheimen
van duizenden tranen
verloren in tijd
verkies ik te praten
verlies ik een vriendschap
vergeet ik beloftes
verkeer ik in strijd
verlang zo naar vrede
verzand slechts in woorden
vergis mij in mensen
verdrink in verdriet
verdring de gevoelens
voor vrienden en vijand
verboden te praten …
verwijt…
Ontluiken
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 309 ontluiken bloeit
uit haast dode takken,
nog in donkere kamers
met beschimmelde ramen
daar schuilen
tere knoppen in
schuldloos schamen
de adem van buiten
zuigt aan wanden
die zijn opgebouwd uit
dichtgetimmerde ruiten
en waar licht botst
om dan in het niets
te verzanden
totdat mijn vogels roepen
en ik ze verder draag
in mijn…
Zeeslenteren
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 99 mistwaaiers ademen takken vol beweging
zodat ik niet op mijn tenen hoef te staan
om met mijn hoofd in de wolken te lopen
vlindervisjes lokken me naar het strand
waar de ochtend geduldig staat te verzanden
loslippig zonlicht struikelt over loslopende wolken
waterspelend spoelen golven droog op het zand
rust meert aan…
Vinden
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.610 het is geen huis, nee meer een haven
en niet
omdat ik kom en ga
ik leg ‘r aan, ga er aan land
verzand
in blikken en in woorden
blijf ik komen, zonder gaan
bestaan
wij immers echt
het is een thuis, meer dan een haven
en wel
omdat ik ga en kom
ik blijf vertrekken, maar ook keren
leren
hoe het ook kan zijn
niet te vluchten,…
Schelpenhand
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 160 schelpenhand
het gaat boven verstand
te zijn wie je bent
het lust en laten
in kuststrook verlaten
vallen er gaten in het
aangespoelde gepolijste
schijn niet zo in mijn gezicht
zon ik dicht mezelf een ruimte
maanling over de dag
ademt in en uiting
het raast rust voorbij de vloed
in kust geboren zeearm
met het schelpen verzandde strand…
euforie vs melancholie
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 137 Velen vullen hun bestaan
met bezit en verlangen
dat een gevoel oproept van euforie
waarin ze graag blijven hangen
maar dat is van korte duur
en verzanden in melancholie
dan is de cirkel weer rond
en begint de zoektocht opnieuw
naar het volgende verlangen
maar daarin zit levensvreugde niet
alleen zij die tevreden kunnen zijn en niets najagen…
Vak E, rij 11c
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 het kan even duren
geduld is niet gehinderd door haast
doch schatplichtig aan een geheugen
van grachtwater; slechtziend en doof
nee, dan de heldere beek die eindeloos
woorden herhaalt, de letters spelt
tot in omgewoelde grond, een verzande
oever.…
tweesprong
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 op weg naar de
kust raak ik het
spoor bijster
de tijd snelt een gestrand
mens graag met rasse
schreden voorbij
de kraanvogels boven
volgen vastberaden de
reis naar het zuiden
luid trompetterend doorklieven
de hemelbestormers een
blauwgrijze lucht
mijn gedachten
strijken neer in een
armzalig verzanden
kom ik in beweging…
Jambo, harambee!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 82 '
Zou 'n welp in al die horden
niet verzanden?
Hun samenkomst één massakoempoelan
Als op het malieveld
pasar malam…
Gestrande idealen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 445 Afscheid nemend van
verzande idealen
die gestrand illusies bleken
zonder tastbaar resultaat
is langzaam de hoop vergaan
op verbetering van de wereld
met meer van het goede van de mens
alleen geleid door de waarheid
waarvoor hij zelf openstaat
rest zorgen om eigen bestaan
waarin geluk samenhangt
met breekbare gezondheid
en bereikbare…
Bijles
gedicht
3.0 met 26 stemmen 8.176 Ogenschijnlijk zonder moeite
wrong zij zich in alle mogelijke bochten,
gedurig op zoek naar een groter water
om daarin te onder tegaan, als vanzelf,
maar in haar monding doken eilanden op,
steeds meer eilanden, zodat ze ten slotte
verzandde. Alles moest anders. Over.
-----------------------------
uit: 'Vlagvertoon', 2001.…
Verplicht
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 518 ik was verplicht
een andere weg te kiezen
om niet in verplichtte rust
te verzanden
ik die altijd zo actief was geweest
die zo van beweging en actie hield
van welke aard dan ook
ik werd voor een dilemma geplaatst
aan de zee geboren uit een zandkorrel
leerde ik me
van andere zandkorrels onderscheiden
ik wou net dat ietsje meer zijn…
Veerkracht
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 95 Stilte heeft voor mij geen vragen
antwoord ligt te rusten in het brein
alleen wanneer immens verdriet of pijn
nog vraagt naar het waarom
wordt stilte uitgedaagd
ligt het schreeuwen voor de hand
dan verlang ik naar intense rust
met gesloten ogen vraagt het gemoed
geen mededogen waarin ik verzand
veerkracht is soms schijn
doch het antwoord…
wat er rest van zoete dromen
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 475 de vogel vloog naar onbekende landen
bracht hem haar liefste dromen mee
naar waar zij hopeloos verzandden
in liefdesvuur dat hij verbrandde
aan 't eind van het bal-masque'
en later van de schok bekomen
zit zij gespalkt weer aan de oevers van haar zee
zij ziet de aller-wildste stromen
en wat er rest van zoete dromen
dat fluistert zachtjes…
Mensenzee
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 497 Het jonge ja-woord van weleer
dringt nog nauwelijks tot ons door
de vroege onbevangen sfeer
gaat tergend snel in ons teloor
zie hoe wij vertakt verzanden:
de gezellen in ons leven
dingen naar dezelfde handen
die ons ooit waren gegeven
wij drijven in een mensenzee
afgestoten en verloren
de mond gesnoerd door nuffig 'nee'
waar we onze namen…
Op een aal
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 185 Een schande
waardoor zijn aanzien in een mum verzandde.
Ga nooit in zee, dat is hier de moraal,
met zo’n geslepen lepe leugenaal!…
rode rozen in woestijnen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 606 strijkt
met pen
teer teder
zwijgend
precies concies
op perkament
fragiele streepjes
trillen
van zonder
woestijnen eeuwige
stilte
verlaten verlangens
zanden verstuiven
bloem en palm
zij tooit zich
in roos in jurk
eeuwig haar zand
nomaden
zwerven
zwijgend
langs haar
haar rode rozen
ogen geloken
versluiering
zware gewaden
verzanden…
slaapprotest
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 385 een gedicht, jawel
een gedicht, wie weet
schrijf ik wel over de buren
die joelen en schreeuwen
over hoe lief wel
en de dood en scheiden
ik dicht misschien beter
over de stervende cynthia
pas ontloken in de pot
vergeten bij de waterronde
herdacht bij de ophaling
iedere week verzand
in het jaarbiljet
ik zit en ik schrijf
boven het gekijf…
Vervlakking
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 230 Nergens klinkt geluid zo iel
als over verre vlakte
waar geen weerstand
of strijd overwinning ten offer viel
het leven tot de horizon vervlakte
elke roep om hulp verzand.…
Vervlakking
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 Nergens klinkt geluid zo iel
als over verre vlakte
waar geen weerstand
of strijd overwinning ten offer viel
het leven tot de horizon vervlakte
elke roep om hulp verzand.…
Zeg mij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 116 ik geef mijn vragen aan de wind
ongedurig wachtend op antwoorden
kleurt de zon scharlakenrood
zand speelt rond mijn blote voeten
daar ik me onverhuld overgeef
het tij trekt, trekt me dichter
langzaam voel ik hoe ze verzanden
dieper almaar dieper word ik er in
meegezogen in de naam van
tot het water mij aan de lippen staat
happend naar…
Veerkracht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 324 Veerkracht
Stilte heeft voor mij geen vragen
antwoord ligt te rusten in het brein
alleen wanneer immens verdriet of pijn
nog vraagt naar het waarom
wordt stilte uitgedaagd
ligt het schreeuwen voor de hand
dan verlang ik naar intense rust
met gesloten ogen vraagt het gemoed
geen mededogen waarin ik verzand
veerkracht is soms schijn…
Telkens klinkt een woord
gedicht
3.0 met 59 stemmen 21.730 Het licht verzand, de hoop gestrand,
wij voeden ons met as.
De dood verbant, het lijden brandt,
en niets is wat het was.
Maar telkens klinkt er weer een woord
waarin een nieuwe toekomst gloort;
geef dat iemand die het hoort
zijn kansen niet uit angst vermoordt,
maar luistert.…
Meeuwige rust
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.411 en liefst dan binnen, achter glas
honden ravotten langs de branding
en apporteren stok of bal
een baggerboot bevecht verzanding
een peuter kotert in een kwal
tegen het mistig zeedecor
schuiven traag zeilen van canvas
en wappert fier hun tricolor
naar de pimpelaars op ‘t dijkterras…
Oktoberbos
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 867 jij , juist jij
vertelde het geheim
van de spin en haar web
van het espenblad
dat wachtte tot het langzaam
ochtend zou worden
of van de herfstwilg
kronkelend door zijn
verloren geboorterecht
jij, juist jij
die een warme golf opende
in mijn verward geloof
laat mijn ogen weer
verzanden in tranen
van vluchtende bomen
in ijzige…
Opgebrand
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.189 Nee, want in mij
was 't licht echt kapot
En elk gesprek
dat zou verzanden
De laatste maal
ging jij tot op 't bot.…