Alle inzendingen over Vluchtelingenellende OR Kind in de modder OR Sloveense taferelen

waar ijzige kringen bevroren water de rust van zacht gekabbel breekt kristallentranen als deken van wit deze verkleumde aarde toedekken wil zullen spelende kinderen hun droom beleven een levenszucht in dolle pret aanschouwen zij hun magische wensen feeëriek als winters tafereel…

Langzaam verdwijn je uit je lijf In vage reizen door het verleden beleef je angsten opnieuw Op de wand tegenover je bed zie jij taferelen die voor ons verborgen blijven We zoeken je in een enkel woord dat je af en toe ontglipt En vinden je als een in de tijd verdwaald kind terug…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Waar moet ik zoeken in dit verwoeste land, in dit onwezenlijke tafereel. Maar ik zal zoeken. Ik zal onophoudelijk graven, scheppen en bloeden totdat ik je vind. En dan hou ik je vast. Dan zal ik je dragen zolang ik je dragen kan, mijn kind.…

Het tafereel blijft echter somber en sober op deze gure namiddag in het hart van een grijze herfst in oktober.…

Een Brabants tafereel Van een eenvoudig gezin, Dat zich aan de warme maaltijd zet. De schilder schildert En weet in kleuren en vormen De werkelijkheid realistisch te treffen. Een alledaags tafereel, Dat een historisch beeld schetst En ons iets over de armoede doet beseffen.…

Het kind van mijn blonde dochter is soms wel eens dwars stampt dan op de grond rolt in de modder met gras in haar mond. Het paard van mijn blonde dochter.…

een aangrijpend ontroerend en intiem tafereel maar wat ging er dan wel niet door je heen bij de geboorte van je eigen kinderen helemaal niets – ik heb er geen…

Natte muren Modder in het gras Koude handen Dikke das…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Nieuwsfeit: Tot verbazing van de makers van een Sloveens tv-programma dat wilde aantonen dat topmodellen dom zijn, blijkt dat er een schoonheidskoningin rondloopt met een extreem hoog IQ.…

als de vale dood grijnzend en kletterend bloedrode modder besmeurt met doodskreten en stank schokkend en ratelend kinderen verscheurt wolken zwarte vogels hakkend en plunderend het levenslicht verduisteren geschiedt ooit een wonder verandert dodelijke haat in liefde zullen we naar rede luisteren…

De spiegel Margrieten en lupinen Bloeiend Op een geluidswal langs de A7 Ze staan symbool voor een bijzondere persoonlijkheid Bloeiend Genietend van het leven De zee achter de begroeide duinen Woest Met modder smijtend Ze staat symbool voor een bijzondere persoonlijkheid Woest Geen grip op krijgend De zon achter de regendruppel…

modder in de gang veroorzaakte een deukje in haar gastvrijheid 'welkom' op de deurmat moest wijken voor 'voeten vegen'…

De modder voorbij En gelaten voor Wat die is Drijft hoopvol Een rode ballon Voorbij en tovert Een fletse glimlach Op mijn gezicht Waar tot dan Plooien en wallen In modder baadden Inspiratie: Daniel Lohues, HOUT MOET, 2011…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

De goddelozen vergelijkt hij met modder en slijk, opgeworpen door een woelige zee, zij die weigeren Hem op het hart te leggen, de Verhevene draait hier niet in mee ! Hij is niet met hen die zich vergrepen aan de kinderen, hitsig en zonder schroom hen doodden, in donkere holen JA…”ONDER ALLEN GROENEN BOOM “!…

Het aangezicht van een inhoudelijk fenomeen is net zo leeg als een misleidend tafereel een blinde vis…

Het licht strijkt soms zo zachtjes over bekend tafereel dat het opeens als nieuw geworden is.…

een klad zwaluwen zwermend in de avondzon happig naar modder…

Een vlucht spreeuwen arabesken in de lucht modder op de grond…

Een kudde modder- schapen in de schemering – eindeloze hei.…

verdekt opgesteld in digitale loopgraven vuren ze anonieme aanvallen af verpakt in modder en het slijk van de aarde woedend vastgelopen op ijzige wegen op de dingen zoals ze lijken te zijn en nu de moed om slijk modder en de loopgraven te verlaten en dan de dingen zichtbaar beter te maken dan ze zijn…

bloemen belovend gaf hij haar modder en slijk waarin zij verdween…

dubbel glibbergroen duikt de koude modder in kikkerdril op komst…

[Haiku] in modder gegrond reikhalzend naar het zonlicht twee lotusbloemen…

Er zwalkte een gans door de sompige modder die 'waf-waf!' gilde...…

Er zwalkte een gans door de sompige modder, die 'Waf-waf!' schreeuwde...…