4906 resultaten.
BLIJ VERBERGEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 40 Het goudhaantje hupt
over de bosweg, omhuld
door opstuivend zand.…
WILD CHRISTENDOM
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Felix Salten, een Oostenrijkse schrijver,
verhaalt hoe Bambi's en Falines jongen
vrienden zijn met neef en nicht, wat verdrongen
wordt door geschil, gezeten naijver.
Dochter Goeri's spraak is mild, spits en nijver,
doet eveneens moeders en broers tongen
nadenkend roeren. Wat wordt bedongen?
Nieuwe vrede voor reeën is aandrijver.
De dierenliefhebber…
De trol van Warnsborn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Flaporen en een dikke neus
Kale kop en glinsterende ogen
Lonkend als geniale bosreus
Hij schenkt je het nodige inlevingsvermogen
Staat pontificaal tussen dikke stammen
Tijdloos met z’n stok in de hand
Altijd bosleven aan het uitkammen
Z’n rode puntneus staat hem zo galant
Hij weet menig Veluws boskind te amuseren
Met z’n oren luistert hij…
NATUURHERVORMING
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 237 De aardse schepping
heeft ons land karig bedeeld
met weinig bos
en eentonige weiden
wij hebben het voorrecht
een groot rentmeesterschap
te volvoeren
men verzorgt klein bosleven
beschermt teer moeras
graaft reine poelen
kraamkamer voor dieren
die water én land beminnen
verblijd ziet de Schepper neer
op Zijn mensenmedewerkers
hoe ze…
ZWERVEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 206 Brabantse busreis:
zakelijke gebouwen
glijden steeds voorbij,
waartussen vrij bosleven
onbelemmerd luchtig wuift.
Langzaam rondlopen,
stilte beleven
op de zandverstuiving,
denkend aan kindervermaak,
dat hier vroeger weergalmde...…
Je weigert de strijd
gedicht
3.0 met 41 stemmen 16.753 Je weigert de strijd waar ik meester in ben:
in holle wegen, in struikgewas
besluipen, bespringen, met onbesliste uitslag.
Op open terrein daag je me uit,
overwint gemakkelijk en rust naast me uit
in vol vertrouwen.
-------------------------------
Uit: 'De harde kern', 1994.…
Gelukkig zijn
gedicht
3.0 met 61 stemmen 23.855 Gelukkig zijn; en niet weten waarom;
en soms naar buiten kijken
waar de lucht donkerder is dan de steen,
alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt,
en bang en gelukkig zijn.
Een geluk dat geen raad weet;
men bekijkt een glas
met aandacht, er is een barst in
en lacht en wiegelt het hoofd
als een kindse oude vrouw
die een broodkorst van…
Je dacht met trots dat je mijn page was
gedicht
2.0 met 54 stemmen 20.719 Je dacht met trots dat je mijn page was.
Je hielp me in het zadel
toen ik uittrok, met alles toegerust.
'Nu is voor mij' dacht je
'de tijd gekomen om me klaar te maken.'
Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel
mij aan je blik onttrokken had,
de teugels al liet hangen aan de zadelknop.…
Dit is voor jou
gedicht
3.0 met 110 stemmen 28.684 Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan
nu ik je zoeken moet in sporen
je volgend op een afstand, steeds erop bedacht
mij niet te verraden -
spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten.
Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig.
Ik heb een leven gevonden nu en hier.
Maar een leegte heerst, als een duizeling,
in de kringloop…
Waar heeft het me toe gebracht?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 243 Waar heeft het me naar toe gebracht?
Is het mijn bloed dat stollend door mijn aderen gaat,
Of is dat de kou die mij niet voelen laat.
Het gemis van God die er toch altijd is?
Wetend dat hij me nooit verlaat,
Vanwaar dan dat pijnlijke gemis?
Waar ben je Vader; riep Hij aan het kruis.
Zonder God ben ik zonder huis!
Wij begrepen elkaar toch eens…
dubbelportret
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 dubbelportret
mijn secundaire aard
belet mij onmiddellijk ervaren
van gezien, gehoord, gevoeld
pas later kom ik bij
hoe of wat
is binnengekomen
je beelden gaan er niet meer uit
dus dat zit wel goed
ik poog te zeggen
dat ik van beelden van mensen hou
die ze tonen zoals ze zijn
die zijn zoals ze zijn
dat ik van uitvergrote perfectie…
Vogelmeisje
gedicht
3.0 met 59 stemmen 17.611 Vroeg in de ochtend
ontmoette ik het vogelmeisje.
‘Waarom ben je zo bedroefd?’
vroeg ik aan haar of zij aan mij.
‘Omdat wie mij zoekt
komt als ik er niet ben
en schreeuwt en huilt
omdat ik niet te vinden ben;
ik kan het niet horen
en het maakt mij bedroefd.’
Neergelegd
staat het meisje op
(laat mij maar eerst
opstaan, ik ken de…
Twee druppels?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 80 Toen ze ooit samen vloeiden
als een stromende beek in alle
opzichten in hun bedding ongelijk
tot in hun midden een steen viel
hun wegen tijdelijk gescheiden, elk
draaiend aan hetzelfde levenswiel
door gedachten uiteengedreven, hadden
zij veel en zoveel meer gemeen,
ze vloeiden uiteindelijk ineen als
twee druppels water, in het geheel…
LOKKENDE PRACHT
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 216 In de ruige eikenkruinen
soest zware zomer levensmoe
sluipt jong najaar strijkend rond
daaronder
trillen - deinen - zweven
verwarde spinnenwebben
kleven aan een zonnestraal
hun schittering siddert
voelt zich gevangen - wil vlieden
popelt uiteen te springen
vliegt versnipperd omhoog
tussen de takken
spelen verspreide vingertopjes
van…
HET DENNENBOSJE
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 554 Die warme tulband, dat festoen
Schut in de koude nacht
De vogel, die op Neerlands grond
Trouw op het voorjaar wacht;
En als des daags de fletse zon
Haar schuinse stralen schiet,
Aanvaardt hier 't Winterkoninkje
Op nieuw zijn rijksgebied.…
BUITENLUST
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 355 (1962 - 2012)
Vrije adem van vroeger boerenleven
waait al een halve eeuw over de grond,
waar heerlijk toeven bij rustige stond
samen gaat met luisterrijk beleven.
Hier mogen mensen zich overgeven
aan kampeervreugd, eenvoudig en gezond.
Blije stemmen, gejoel klinken in het rond,
door wild woud en dierenrijk omgeven.
Het eethuis toont…
VAKANTIEPRET
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 (tanka)
De meiskes dragen
bessen, schors en halmen aan,
maken een stapel,
stichten een tweevrouwsbedrijf:
hun winkeltje in het bos.…
DODE VLIERBOOM
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Zijn dorre kruin wijst vol droef verlangen
naar de vage, schemergroene gangen;
daar zweeft klein bosleven onvatbaar rond,
streelt heimelijk, loom soezend, elke stond
de vergane stam, blijft erin hangen.
Tussen jong mos klinken keverzangen
op dood hout, door Flora heilzaam gewond.…
Pimpelmees
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 364 Blauwgeel balletje
Zilveren belletje
Gouden schelletje
Priemsnaveltje
Vlugge vlerkjes
Rondjes om berkjes
Bolletje kwik
Heeft zo’n schik
Je bent een feestje
Mijn mooiste meesje
Op jou pimpel ik…
[ Ik ben nergens echt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Ik ben nergens echt
alleen als mijzelf: altijd –
wacht hij weer op mij.…
[ Mijn oude tante ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Mijn oude tante:
midden in haar familie --
in fotolijstjes.…
[ Meestal gaat het wel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Meestal gaat het wel,
soms ben ik zelfs blij, dat mag --
dan op de foto.…
Een heel klein wonder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 259 Op de voedertafel buiten
kwam een kleine roodborst eten.
Hij ging niet weg,
hoewel hij mij zag staan.
De mussen slaan steeds op de vlucht,
wanneer ik voor mijn venster sta.
Hij pikte rustig verder,
het was zijn eer te na.
Hoe klein is toch zo’n beestje.
Met pootjes o zo dun en fijn.
Zijn kraaloogjes keken me aan,
alsof ze zeiden: “Ik…
[ Een vreemdeling kwam ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Een vreemdeling kwam
voorbij: wij keken, hij ging –
waar wij niet durven.…
[ Ik ben een vreemde ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Ik ben een vreemde
voor hen, ik heb geen humor –
die dat overbrugt.…
Leven als een vogel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 42 Dat ze op eenzame hoogte de koers blijft volgen
met een bestaan waarin zij gezelschap krijgt van bruisende
kruisende en ruisende vogels terwijl dagen en nachten voorbijscheren
Bovendien leidt ze een eigen leven vol overgave en strijd; ver weg van alle drukte.…
Vogels
poëzie
3.0 met 39 stemmen 4.367 Zij gunnen mij gaarne 't geheim hunner tale,
De roodborst zijn snoeren van bloedkoralen,
De merel heur zang als betinkte bokalen,
En vinken hun klink-slag op eedle metalen.
De duif doet de zoetheid van 't troostende kirren
Zacht druipen om voorhoofd en lippen als mirre,
De nachtegaal roert door haar smachten tot tranen,
En hel schalt…
De vogel
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 740 Als mijn snavel dan kon praten
dan zou ik de hele wereld vertellen
hoe het voelt om een vogel te zijn:
vrij....
ik kon vertellen hoe mooi de wereld was
de warmte van de zon mijn lichaam streelde
de zee hemels blauw
de wind die mij deed vliegen
en dat allemaal door JOU.…
Vogels
gedicht
3.0 met 68 stemmen 25.556 't Sieraad dat de bomen dragen
Zijn hun ambergele blaren
En te midden van dit lover
Zitten geelgeveerde vogels.
Laten hier hun klanken dwalen
Tureluren dromend samen.
---------------------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1970.…
VOGELEN
snelsonnet
3.0 met 37 stemmen 3.711 “Hier heet dat vogelen”, verklaarde zij,
van SOA had ik destijds nooit gehoord.
De jeuk waar ik daarna nog lang mee liep
was duidelijk een vorm van vogelgriep.…