Alle inzendingen over Waarom? OR Gevoelens

Want jij kan mij niet zeggen, wat je gevoelens zijn voor mij. Ik kan er nog mee leven, maar straks is dat voorbij………………

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

schriftjes vol met woorden gevoelens op een blad onderonsjes met mezelf eindigen steeds in een debat…

Gevoelens zijn verward waar wil ik toch naar toe? Eén ding weet ik zeker: onzekerheid ben ik moe. Onrust woedt in mij ik vind maar niet waarom als een abstract schilderij onbegrip alom. Ik wil mijn verhaal vertellen maar weet niet in welke taal zoveel emoties die me kwellen maar geen gepast verhaal…

Waar kan ik mijn gevoelens kwijt. Zonder door een ander te worden overtroefd, gelijk een jonge hond die aandacht opeist. Hoe raar is toch de geest die gemakkelijk voor anderen openstaat te strikken in eigen onmacht. van Kampen op volume te hard via de koptelefoon. Koude haren van binnen. Veel denkende leegte.…

jij...bent die jongen waar ik iets voor voel en die gevoelens..zeggen een heleboel. ik lig in het gras en kijk naar de lucht, en slaak een diepe zucht. mijn gevoelens voor jou, zijn moeilijk uit te drukken maar ik weet dat ze bestaan mar ik wil niet ook aan deze relatie, op het eind toch nog kapotgaan.…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Nog nooit heb ik zulke gevoelens gekoesterd Gevoelens van geborgenheid en veiligheid Sinds ik jou ken Het is misschien omdat je ouder bent En al wat meer van de wereld kent Het gevoel van warmte en genegenheid Een zalig gevoel dat mijn gedachten Steeds weer naar jou toe leidt Het zou zo niet mogen zijn Want uiteindelijk Eindigt dit alles…

'k Heb nooit waarde gehecht aan gevoelens het woord wilde ik niet kennen, maar nu ik de betekenis ken moet ik er steeds nog een beetje aan wennen. Toch durf ik nu mijn gevoelens te tonen gewoon omdat ik erbij mag horen. En onbewust denk ik toch dat ik ook met gevoelens ben geboren.…

Gevoelens moet je niet op sluiten, gevoelens moeten naar buiten. Gevoelens moet je niet in je hart bewaren, gevoelens moet je uiten. Gevoelens willen soms rond razen. Soms willen gevoelens zijn als dwazen. Maar meestal willen gevoelens zijn zoals jij bent en soms kom je gevoelens tegen die je niet kent.…

De wereld is zo onwerkelijk en tegelijkertijd zo beangstigend Mijn ziel zwemt erin gevangen in een wereld van vormloosheid De wereld kent geen einde alleen een steile afdaling Veel onnatuurlijke mensen waden rond en plegen wandaden tegen de goden Ik ben het verleden dat je komt kwellen Je diepste nachtmerrie is niet altijd wat je droomt…

Je hebt me doen voelen Hoe het kan zijn Gevoelens... los van mijn brein Je hebt me doen voelen Dat kwetsbaarheid mag Vertrouwen... in jou is wat ik zag Je hebt me doen voelen Het begrip van oud verdriet Toekomst... heel voorzichtig in het verschiet Je hebt me doen voelen gewoon genieten,niets moet Samen...…

In de stille mijmering, aan de oever van het tranendal, vind ik mijn herinnering aan de dagen vóór het verval. De geestelijke gewaarwording, op een uitzichtloze vlakte, met de dagelijkse beslommering, waarmee ik in het niet zakte.…

ik ben benieuwd naar je ogen en naar je lieve lach hoop dat ze zouden stralen als ik je nu eens zag je bent in mijn gedachten sinds een dag of vier ken ik een groot verlangen naar jouw woorden op papier verhalen die me raken in het diepste van mijn hart de emoties die jij losmaakt hebben mij ook wel verward ik wil je graag ontmoeten je…

Er zijn gevoelens waarover men niet over kan praten. Deze gevoelens worden dan heel diep weggestopt in de hoop dat zij vergaan tot stof.…

Dicht tegen elkaar aan, Een warm gevoel van binnen. De sterren en de maan, Die onze liefde laat overwinnen. Je bent de hemel en de aarde, Je bent degene van wie ik hou. Je bent voor mij van grote waarde, En ik hoop ik ook voor jou.…

gevoelens ik heb ze te over... ik zou ze eigenlijk moeten ordenen op alfabet in een kastje binnen handbereik voor momenten van onzekerheid maar het komt er haast niet van…

gevoelens verkennend in huid van fluweel in warmte van aanwezige verdieping verlangend in geestelijke verbeelding van dagen en nachten in de showroom van geluk zoekend en tastend in de variatie van leven in fragmenten van onderweg voort gebracht in de armen van onze liefde waarin ogen wiegen in blikken het is het meedragen en je gedragen…

Brandende winden door lucht over water loeiend als stormende eb en vloed in golvende gevoelen van pijn en verzachting vlammende hoogten en dalen tussen golven af-en-toe zicht op ruisende velden met graan en witte zeilen over blauwe meren waar kabbelende golven hun ritme slaan gedreven door getemperde lauwe bries. Wachtend op avondstille verkoeling…

Laten wij elkander nimmer weer verlaten het is nog moeilijk te bevatten dat ik zoveel van je hou voor het eerst zie ik de kleuren van de regenboog het is niet meer zwart niet langer meer mijn gevoelens begraven het voelde als de dood door jou ben ik weer gaan leven ik stik niet meer in de woorden _ik hou van jou_…

Je kent me niet, nee dit is mijn gevoel ook al vertel ik het aan jou, snap je nog niet wat ik voel ik voel me alleen, maar je snapt vast niet wat ik bedoel ook al zie je me elke dag weet je nog niet wat ik doe. de ene dag voel ik me beter dan wat andere weken en kan ik wel blijven smeken voor een beter leven maar dat helpt toch niks, en verzacht…

Liefde is toch niet gebonden aan een man of een vrouw gevoelens kan je niet verstoppen al is je liefde niet voor een persoon zoals ze van jou zouden verwachten.…

Gevoelens, De woorden die je hier nu leest, zijn zelf door mij bedacht. De schrijver in mij, die dat deed, bezit geen woordenpracht. Ik zou ook graag beschrijven, hoeveel ik van je hou, je alles willen zeggen, mijn allerliefste vrouw. Je weet van mij, ik ben geen prater, en ook een schrijver ben ik niet.…

Zonder je te kennen masseer ik je nek, je schouders, leg ik mijn wang tegen de jouwe Gevoelens van tederheid wellen in me op En ik zeg, ik heb je lief…

waar onze tijd bloeide waarom knuffelen we niet? hebben we het verleerd is het fout of gewoonte gevoelens in de mist toch is er een tijd... die echt bestaat laat ze terugkeren om verder te gaan…

Waarom is mijn rugzak gevuld met zoveel verdriet en zoveel pijn Waarom kan ik nou niet eens onbekommerd en gelukkig zijn Deze vraag brandt voortdurend in mij, Wie heeft hier een antwoord, wie kan mij dit verklaren Wie of wat brengt mijn ziel weer tot bedaren.…

Ik wil toch zo graag weten; “waarom, waarom, waarom; waarom is het zo gegaan?” Ik wou dat ik nog eens de kans had gehad, om je diepste gevoelens aan te horen, Om samen te kijken naar bestendige oplossingen én om jou vooral aan te sporen.. Om het niet te doen… Om jou te helpen en dit catastrofale moment te wissen als ongedaan.…

In nevelen gehuld zie ik je dagelijks nog lopen, wenkend van die verre overkant. 's Nachts zit je tussen de sterren weggekropen, en bestrooi jij mij met betoverend zilverzand. Ik reik dan vanuit mijn dromen naar boven, vang het op met slechts één hand. Want de andere hand hou ik gesloten, die is voor jou fotootje hangend bij mij aan de wand…

Waarom voeren mannen oorlog, worden mensen terrorist, terwijl deze verdorvene aarde, liefde en zachte warmte zo vreselijk mist? Waarom huilen mensen en hebben zo ontzettend veel verdriet en anderen een stenen hart dat geen ruimte voor gevoelens bied?…

Vreemde Gevoelens Onderdrukken Heeft Geen Zin Ik Blijf Aan Je Denken Ik Krijg Je Niet Meer Uit Mijn Hoofd Ik Kan Je Wel Vertellen Waarom Ik Je Wil Ik Kan Je Wel Vertellen Waarom Ik Van Je Hou Maar Dan Kan Ik Bezig Blijven Dus Blijf Ik Bij; Ik Ben Van Jou Ik Wil Nooit Meer Bij je Weg Voor Altijd Bij Je Blijven Mijn Leven Met Je Delen Ik…