Alle inzendingen over Walging

Boeken lezen, schrijven was ook al erg, maar boekenlijven die zwetend over vloeren zweefden en daaraan geur en kleur beleefden… Hij zei het woord met diepe walging voor iedereen die naar zo’n bal ging.…

het geweld Angst dat mijn laatste minuten waren geteld De machteloosheid en mijn kwetsbaarheid Niet kunnen verwoorden van de intense strijd Omdat ik al te lang alleen op mijn kamer zat Zijn reden waarom hij me heeft verkracht De macht die bezit over hem nam Van binnen liggen schreeuwen en zo bang Maar zijn ogen die in mijn geheugen staan De walging…

het dessin de das is schitterend de strop zoals vernoemd de das daarentegen verschrikkelijk jus uit mondhoek gedropen net als - van vele scheerbeurten de after shave of balm vermengd met zweet van angst of warmte alle kinnesap van maanden lijkt wel daar verknoopt mij – liefhebben van de das doet het griezelen van huiverende walging…

Verstoten door haar buren omdat ze inwendig gedood is en niets meer kon voelen dan pijn en walging en omdat ook zij niet meer kunnen geloven wie ze was thuis, in het paradijs voor de komst van de mannen die je wreed gebruiken tot ze je afdanken en de bezemsteel, oma's wandelstok, hun bajonet of een kogel in je spietsen De vrouw…

Of wil ik slechts mijn maag haar walging laten belijden, in een narcistische zelfstrelen? Want mijn wurgneiging wil ook wel eens wat! Oh, potsierlijk papier, waar je al toe aanzet!…

mij bevangt een lichte walging bij positief het wenkend perspectief ontdaan van werkelijkheidsgevoel gaat men daaraan tenonder verliest het temperament tot groots en ook meeslepend leven treedt nillens willens toe tot pak met vest het korte permanent gaat elke kerst naar oma in Epe op de Veluwe die inmiddels ook bij god…

Mijn handen vangen altijd aan te trillen zodra ik zo’n couvertje openmaak en wat ik lees doet mij vol walging rillen terwijl ik diepe afschuwzuchten slaak. Ja, de vakantie gaat aan ons voorbij, (ik word tot op de knoken afgekloven) en dat is al de zesde keer op rij.…

volgroeiing zoals het bij talenten is in netten schrijf ik ze en vang ze in hun vlucht vogelvrij gevochten blijkt mijn blik met arctische koelte oog te hebben voor afwijkingen de davidsterren die verwijderd zijn de joden zijn vermist interpretaties die slechts gedachten zijn kunnen stralend in een hemelsbrede blauwe lucht rillingen van walging…

bezwaren vandaar dat ik mij anderszins verplicht en mee zal trekken met het wijkend licht tot in de eeuw die dichters mocht ervaren een eeuw waarin blank marmer boud zou stoeien met de bronzen gloed van de Romantiek en rechters een poëet zouden verfoeien vanwege zijn onkuise symboliek een eeuw waarin het zelfbesef kon groeien terwijl de walging…

Telkens in lege wanhoop neergezogen, Telkens opklout'rend, doet hij opgetogen Voor Haar en voor zichzelf, dubbel publiek; En telkens in vlijmende zelfkritiek Ziet hij zich slaaf van onopgeefbaar pogen, Op zelfverachting trots, van walging ziek.…

En zoveel schande werd in liefdes naam Met rein gelaat, gemeen gemoed bedreven, Dat ik mij vaak genoeg voor liefde schaam En walging mij belet om voort te leven. Een felle blos, een bloedgolf stijgt naar 't hoofd, Het wordt mij beurtlings rood en zwart voor ogen.…

Ontembare pijnen borrelen op vanuit je ziel vullen je met hun luid geschreeuw een minuut lijkt wel een eeuw wanneer de walging je overviel Je ziet geen zin voor je bestaan omringd door luxe en consumptie zie je voor jezelf geen functie - binnenkort is het gedaan Dan ga je weg van al die pijn en ontvlucht je elke schijn Je voelt je nooit…

Ik voel de ogen Op ons gericht Wanneer ik jouw hand vasthoud Beide met een lach op ons gezicht Ik zie de blikken van de mensen Om ons heen Wanneer ik zeg dat ik van je houd En dat ook echt meen Ik zie ze kijken Naar elkaar Wanneer ik zeg dat ik niet van hém houd Maar van háár Ik hoor ze fluisteren Vol van walging en afkeer Wanneer…

Mij zelf aanbid ik, als de grens verdwijnt, En ik vervloei met wat me eeuwig omringt: Zo zal 'k, door trots en walging klein en groot, God's eenlingschap trouw boeten door mijn dood.…

Aagt Morsebel nam kleine Piet In kost, en als het kind, te middag aangezeten, Haar soms zijn walging merken liet: De vieze bijsmaak van heur knoeisels werd geweten Aan kaarsvet, roet, noch snuif; 't was altoos: "Lekkertand, Wat zou het zijn, als aangebrand?…

volgend maal opstaan en eerlijke steen met troffel en tras opbouwen aan huis waar gewoon gewoond en gestorven wordt in levenscycli van liefde en geluk.... geen idealen verstoort door haat en oorlogen, geen vooruitgang maar verbredingen in tolerantie en verdraagzaamheid liever doe ik duizend jaar met 's levens traagdom, dan telkens deze walging…

God was de lol vergeten die het maken van de aarde gaf, had hen het liefst eraf gesmeten en keerde zich vol walging af. Water hield op met stromen, land viel ter plekke droog. Geen vis wist te ontkomen, de diepzee kwam omhoog. Het woud ademde niet meer, vuur raasde door haar longen.…

hij stond op en liep naar het raam; van walging vervuld en vermoeid, zag hij neer in het pompende hart van de zwarte getekende stad. - toen klonk er geluid op de trap, een stap jong en rank als het licht; voor de schemer van dit gezicht week de duisternis van het vertrek.…

Ik wil de stilte ruiken en zoek een stinkend spoor bij walging, mufheid en odeur dringt stilte niet tot me door mijn tong… mijn oor… mijn vinger… mijn oog… mijn neus… wijst mij de weg. stilte ontdekken stilte ervaren stilte koesteren stilte bewaren stilte zijn Ik sluit mij op en ik keer in ik vind mijn stilte binnenin.…

Zo kom je 's morgens om halfnegen in Wassenaar in tien minuten maar van de banaalste uiting van liefde tot het grofst vertoon van walging. In 't echt duurt dat zo'n vijf tot zeven jaar. --------------------------------- uit: 'Stand van zaken', 1991.…

een schurk, die je dwong om te vrijen met hoge pieten, zodat hij als pooier het leeuwendeel kon opstrijken en je een beuk nagaf Dit weerzinwekkende dubbelleven werd je al gauw teveel en onder de beauty van je lijf klopte een verdrietig hart, dat besloot om op gepaste wijze wraak te nemen Na de zoveelste seksbeluste klant spuugde je vol walging…

Het vangt de afgebrande rest op van weer stiekem gerookte tabak niet meer te vinden in huizen die steriel staan van walging en stijf getrimd van de angst voor ziektekiemen en verderf.…

het laatste uur heeft nog niet geslagen de chemokuur slaat je beroerd in hoop op eindigheid van deze kwelling vecht hoop op dood de hoop op leven aan een dichter vecht met heel zijn wezen zijn levensdreiging droef vol verwachting aan een zorgzaam moeder en zus en tante strijdt misselijk met walging voor haar voortbestaan beiden kwamen ze…

Ook roepen ging uiteindelijk niet meer, leeggevochten, geen verweer alleen nog een schor geluid vol walging en elk lichaamsdeel deed zeer. Achtergelaten als een hoopje vuil, één en al ellende, strompelde ze verder: schaamte en nog zo veel meer, verdoofd in al haar zinnen terugkomende beelden, telkens weer.…

Zie Nico's snelsonnet van vandaag, plus de uitgebreide toelichting op de finale tussen twee 'Lukes' - het WK-evenement dat ik, uit principe en walging, niet heb gevolgd, zelfs geen moment. Maar...ik had ook een excuus.…

Paranoia strompelt voort, maar walging heerst. Nee, vader, er ligt geen vrees meer in mijn mooie ogen, ik trap de zon niet uit mijn hart, ik hoef niet meer uit angst te vluchten, een boeteling werd kalm, terecht, na zoveel avontuur gedrenkt in bitterheid.…

en dat kostte nogal wat zweet maar toen alles dan op tafel stond kon het etentje beginnen het varken at heel zijn buikje rond en werkte alles snel naar binnen het vet droop langs zijn bek omlaag en hij zat ook luid te smakken de spinazie spatte in zijn kraag terwijl hij heftig zat te prakken toen de zwaan dit zag gebeuren en haar walging…

Is het walging? Onmacht? Zelfhaat misschien? Had je maar nooit een gedicht gezien. ----------------------------------- uit: "Ode aan Slauerhoff", 2012. • Rien ne va plus: Er kan niets meer bij; uitdrukking uit de roulettewereld.…

Walging over de haveloze schaamteloze kroegenwijven die met tandeloze mond en versleten lijven verrimpelde borst in te klein aangeregen rood korset ruwe zeemansmatrozen verleiden. Riool en visgeurstank in' t schipperskwartier, luide, brutale, grove taalstemmen op zoek naar havenwijf en goedkoop vertier.…

Dat jij dan ook met walging naar die lachende, goeddoorvoede, perfect uitziende, onbezorgde, naar tijdwinsten azende luxepoppen zou kijken. Als je al dagenlang honger hebt en een megagrote huurachterstand, wat kan jou het dan schelen of ene Daphne Schippers uit een onbekend landje dan alle records weet te breken!...…