34727 resultaten.
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
wat ik ook zeg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.827 lachen zal ik
ik zal leven
wat ik ook zeg
zeg ook ik wat?
leven zal ik!
ik zal sterven
wat ik ook doe
doe ook ik wat?
sterven zal ik!…
bij overlijden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15 na je aardse tocht
leef je zeker nog verder
in je eigen kroost.
jlb
de schouders rechten
glimlachend door de dag
beurt medemensen op.
jlb
warme ontmoeting
kan koude herinnering
opnieuw milderen.
jlb
stil en gesloten
kan met lieve aandacht
worden ontsloten.
jlb
als t' einde nadert
hoop je op je kinderen
tot bij de overgang…
Ik dank u
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.074 Ik dank U voor het goed onthaal,
Dat was van weinig woorden,
Gelijk àl goede dingen zijn,
Die ooit ons hart bekoorden.
Ik dank U voor het avondmaal.
Der kindren klare wezen,
Het warme huis, de liefde, en
Wat nooit mijn deel mocht wezen,
Maar wat vandaag op d'oude droom
En over dorre dagen,
Een warme sneeuw van bloesem vlaagt,
Lijk mei…
Voorjaar vol verlangen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 610 Zachtzoete nectar parelt in de zon
Flirtende vlinders vieren de lente
Gefladder rond een vlinderstruik
Eendagsvlinders in mijn buik
Bezige bijen bestuiven het zwerk
De koningin verlaat haar nest
Feromonen vullen de lucht
Verleiden darren in volle vlucht
Tot een fatale liefdesdans:
Hen rest geen tweede kans.
Een vlinder kust een passiebloem…
afscheid -uitvaart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 wie laatst overblijft
is geamputeerd,
mist vooral de lichaamstaal
van warme liefde.
jlb
mannen die durven
laten zich niet te vroeg kisten
zij dromen verder.
jlb
je hoofd leegmaken
beste voorwaarde om iets
nieuws te beginnen.
jlb…
onafwendbaar !
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 139 de natuur heeft altijd haar wetten :
iedereen sterft op een dag .
dat kan je niet uit je geheugen zetten
maar wat wel altijd zal blijven:
mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…
RELIGIEUS HUMANISME
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 562 Wat heeft het voor zin
te leven, als het sterven
leven vernietigt.
Alle geloven,
godsdiensten, levensvisies
tobben daar nog mee.
De theologie
poogt oplossing te geven:
het godsbewustzijn.
Een religieus
humanisme geeft een beeld
van soort paradijs.
Van overgave
aan leven en aan sterven,
kortom aan liefde.…
grafrede
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 1.341 levensbelang als tijd
al verlies je elke seconde
diezelfde eigenwijze seconde
mij heeft ze nooit losgelaten
gevangen was ik erdoor
en dat heeft mij bevrijd
vadertje tijd, zegt men wel eens
wel, nabestaande vriend, geloof me vrij
ik heb vele vaderen gekend
en laat ons gelijk beamen
tot hun summum benut
mijn tijd, stuk voor stuk
mijn leven…
Wanneer de vogels zwijgen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 501 Steel niet mijn illusies
van achterhaalbare waarheid
in de geboorte van jaren
die mijn spiegelbeeld verscherpen
Laat mij nog wat dromen
in dit vergroende veld
waar wind boomkruinen streelt
en bloemen de aarde benevelen
Maar wanneer de vogels zwijgen
neem ik jouw vleugels over
maak mij dan ademloos
in de stilte van één tocht…
Ziekenhuistuin
gedicht
3.0 met 14 stemmen 9.481 Midzomer met zijn overdonderende volte
bladergevaarte van zo moet het zijn, dit
is de vorm die elk van ons vond dit is ons
diepste groen en groen ons wezen, tak aan zijn tak
de grond op de grond, stevig, voldragen,
nergens vermoeden van molm, geen huiver
van langzaam en knisperend stuiptrekkend
stervende wespen.
Alleen wie zelf sterft wordt…
Geen berouw om te sterven
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 942 mij de stilte waar de dood
mijn trouwe metgezel zal zijn, geen spijt
om te leven en geen berouw om te sterven ….…
Een afhankelijk bestaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 96 ook in deze vroegte drijft het sterven
op het karkas van water, stilte
is het moment dat deze morgen spreekt
en de dood voltallig is zoals het koren op het land
kleine rimpelingen in de grote zee, het besef
dat nooit altijd kan zijn en tijd de vrucht is
van een afgekalfd verleden, deze morgen leest
zich in eerbied gezeteld in de leegte van…
Ons kind
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 588 Werd het uitgenodigd om te leven.
Gewenst of ongewenst.
In voor- en tegenspoed.
Moedig is ons kind.
Heb dat kind lief.
Onvoorwaardelijk.
Ons kind en dat kind in ons.…
Levensfilm
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 448 De wind fluisterde door de kerkhofbomen:
Wees dankbaar dat je leven mag.
Nooit vindt ons leven in de dood een slot.
Wat sterft is strijd in tegenstrijdigheden.
Na de bede zijn de levenden vertrokken.
Onze vriend bleef in vrede achter.
Wij blijven schaven aan ons plot.…
Glans
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 123 Het graf ligt voor mij open
maar ik trek mij dat niet aan
ik loop er gewoon niet langs
voor nu grijp ik mijn kans en ga feesten
mijn leven vieren
blij dat ik er zijn mag
in een bootje de oceaan op varen
de wereld verkennen
hij is zoveel groter dan de achtertuin
laat ik het glas nu heffen
op een leven zo kansrijk
en op een gaan
even…
Overleven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 305 Haar toekomst
glipt er tussenuit
tanend de zin van leven
ter aarde gelaten
ze schept
een hoop genoegen
om de dood niet bang
die nadert haar
nu stap voor stap
net of hij zegt
jij mag hier zijn
sterven doet haar niets
dat was
zij blijft…
Terminaal leven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 155 Terminaal leven wij allemaal.
Een paar dagen of een mensenleven.
Voor onze aarde is dat niets.
Voor een mens duurt een leven even.
Waarom leven wij alsof even eeuwig is?
In sleur, in verveling of lusteloos?
In angst of in beven?
In oorlog, in haat of altijd boos?
In anderenverwijt of in zelfbeklag?…
Recept
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 286 Groots was jouw afscheid
zoals je het had voorgeschreven
had je dit nou ook maar gedaan
met je leven.…
Flamboyant
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 blaren dwarrelen
naar vaste bodem
lijkt het dat ook ik ga schuilen
om mijn ziel weer te ontwaren
Niet dat ik in de vroege mist
geheel zal opgaan
ook in mij is een terugtrekkende beweging
een tocht naar binnen
waar in afscherming de dood rijpt
naar winterse termen
en mijn gedachten doelloos zullen zwermen
Een herhalende tred van groeiend sterven…
[ In Jeruzalem ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 In Jeruzalem
versmelt de lucht met bomen –
in keppel keppels.…
Ars moriendi? (Met dank aan Montaigne)
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 1.282 Sterven doe je niet hoogdravend.
Sterven doe je op een avond.
Doodgaan doe je op een morgen,
in je krant en stoel geborgen.
Doodgaan doe je op een nacht,
’s middags, anders dan gedacht.
Dood is niet een hoger leven.
Sterven is geen hoger streven.…
Overgaan
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.391 Doodgaan doet ieder mens
wel een paar keer
op een dag,
sterven is doodgaan bij het gevoel
en stilstaan
bij het liefdesverdriet wat je hebt,
overgaan doet elk mens
maar één keer
bij het verlaten van het lichaam en de aarde.…
De laatste dagen van Marlies
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 374 Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite.
Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet.
De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…
Laatste zucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 489 Je mag, maar 't hart klopt
je kunt, bent 't zo moe
je moet, maar wacht op hem
je wilt, dan zie je hem,
een zucht, een lach een traan
eindelijk, eindelijk mag je gaan.
Voorbij de pijn, voorbij de
lijdensweg, je laatste zucht
nam alle ellende weg.
Dag lieverd…
Cyclus voor Salome
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 413 I. Nog niet
al wordt het avond
ga niet weg
laat bladeren verdorren
rood goud is in je haar verweven
dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen
de nacht kan je nog niet verzwelgen
want de flonkerendste sterren zijn je ogen
toe, ga niet weg
je maakt je mooi
je blijft
II. Koestering
niet de seconden tellen tot ze lijdt…
De tijd van is gekomen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Ze willen vast geen publiek monument
voor het voltooide leven
nu uitzwaaien genaderd uren afsluit
wat jij niet ziet als jij alleen papier leest.
Dus schrijf ik over hun gedachtes
en dat we met te veel zijn op aarde
om alle prachtige kleuren te beschrijven
ook over wandelingen in het park.…
Schone mama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Haar wangen droegen al dagen vele tekens,
naast kraaienpootjes rondom haar ogen
intens blikken als bijeengebonden schoven,
vers op het land die prachtige vergezichten.
En altijd is er weer die zee aan golven,
naast de kleinere stappen op de paden
door de duinen dwars door de weilanden
langs die grotere eiken en sparren dat ene.
Op die…
Eeuwigheidswaarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Soms heeft leven een punt om er achter te zetten
komma's , gewoon leed, rappe dagen van leven en welzijn
liefde en hartstocht en noodzaak je hart en ziel te koesteren.…