Alle inzendingen over Wij OR noodweer OR vuur

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hij kan gewoon niet eens doen wat hij wil Hij wordt beschermd door 'n leger bonte pieten Die zelfs uit noodweer nooit terug zullen schieten Doch wie de Sint belaagt is dressed to kill Incognito, geen mens die hem dan ziet Als bonte hond herken je hem ook niet…

Storm en regen gaan het lichtje worgen, dat bijna verzinkt, dan echter opspringt, ondanks noodweer blijft laaien tot de morgen. Want een sterke, voedzame sterrenstraal dringt door het zwart, glanst bescheiden, half verborgen. De lamp van levensmoed brandt: Gods vuur zingt.…

De regen valt bij bakken neer het water tot de lippen dus weet je dat het prima gaat geen reden om te praten Het is nog als die laatste keer men hoeft niets aan te stippen dus stop maar met dit stom gepraat dat kun je beter laten. De bliksem slaat voortdurend in de dijken zijn doorbroken we zitten in de reddingsboot dus hoor je ons niet…

Vandaag schijnt de zon weer, het is een heerlijke temperatuur na de hitte die we gehad hebben we kunnen weer genieten van alles wat wij hebben, als we maar niet vergeten dat er heel wat mensen op de wereld zijn en ook in ons land, die het slecht hebben getroffen. Alle reden om dankbaar te zijn.…

(2006) Een file naar de camping plus een tent die weigert, dixies, bier en Zita swoon, doorregend dansen in de Boiler Room, een deejay of toch liever nog een band... (2011) De stilte heeft de bovenhand gekregen. Er wordt in alle toonaarden gezwegen...…

Vuur is de passie die in ons opwaait Lucht is dat wat wij inademen van elkaar Water blust het vuur in donkere tijden En aarde is dat wat alles bedekt als het zijn tijd heeft gehad!…

*Naar een titel van Gabriel García Márquez Het noodweer voorbij, met Het gevoel dat ik niet alleen was in huis Het is als volgt te verklaren: waargebeurde situaties kunnen worden vergeten, terwijl er ook enkele nooit bestaande omstandigheden tussen je herinneringen kunnen zitten alsof zij wel hebben bestaan...!…

Hoe heten wij Of denkt u dat wij heten? Met het vuur aan onze schenen Na de vreugde om de vlam Hoe heten wij Of denkt u dat wij heten? Na de wisseling der jaren En uw politiek tamtam Hoe heten wij Of denkt u dat wij heten? Zuidwolder vreugdevuur Verbannen uit het veld Hoe heten wij Of denkt u dat wij heten?…

Het schip waarop wij stonden zocht cadans in storm en branding en het slaagde niet dan door dwars op de golven te gaan staan. Hevig schommelde het gevaarte, liet zich dan toch in het lichtend noodweer gaan vol overgave aan de boogbalans.…

ik heb van mij afgeslagen ik kijk vooruit maar dan regent het onverwacht en sijpelt de stad op mij neer…

Het waterpeil bereikte grote hoogte. De overstroming eiste vele doden. Er volgde op de natte periode gans onverwacht een tijd van grote droogte. Ondiepe zeeën leken wel woestijnen waar vele schepen geenszins varen konden. Aan droogte leden ook de haringgronden, geschikt geworden voor kampeerterreinen. De bodem was bezaaid met zeebanket,…

Waar vuur is, is waarschijnlijk ook veel rook. Wat zegt u ? Een probleem ? Dat denk ik ook, én vuur, én rook, het zit u echt niet mee ! Da’s niet het rookvrij werk dat ons beloofd is, wij komen wel wanneer het vuur gedoofd is”.…

Noodweer. Mensen langs de kant. Langs de kant staan de mensen die het denken te weten. De weerman klimt uit het water. Het meisje onder de arm. Peter Timofeef: ´Ik heb ooit nog een diploma gehaald voor reddend zwemmen.´* De zon begint te schijnen. *Trouw, 7 februari 2003.…

“Maak ik je gelukkig, is er wel een WIJ?” Ik zou je willen vragen, hoeveel je om me geeft. Of je het gevoel hebt, dat je zonder mij niet hebt geleefd. Ik zou je willen vragen, …voel jij “houden van?”. Ik zou het willen vragen, maar ik weet dat het niet kan! Want jij kan mij niet zeggen, wat je gevoelens zijn voor mij.…

Elke dag eventjes maar dan praat ze tegen mij en ik tegen haar, zij en ik zijn gewoon wij. We kennen elkaar van het dagelijks mailen, en een dag niet gezien, wat zou er aan schelen? Zo is er een vriendschap voorzichtig opgebouwd, en het is voor ons beide al heel erg vertrouwd. we sluiten dan af met; veel liefs en tot morgen.…

dit is de dag de middag tussen januari en februarie een rustpunt een moment ik weet dar er duisterheid kleeft een spanningsveld een krachtmeting dit is de dag de middag weg rustpunt weg dat moment want zonder dat moment geen vreugde geen fijn zijn geen moment van daar geen moment van zijn zal er...…

tellen dagen dichter bij, dat ene zekere weten, de kalender wordt dan strepenvrij, gemiste uren worden vergeten de storm die van binnen woedt, laat ongesproken woorden verwaaien tot krachtige akkoorden, wij hebben alles nog tegoed…

Zij aan zij jij en ik werden wij.…

niet waar eindig ik waar begin jij maar ongedeeld wij ik jou vast en jij mij jij mijn rust ik die van jou jij die mij kust ik ook van jou die ene hand daar onze ogen voor elkaar perfecte glimlach nacht ochtend dag je haar je adem je zuchten je handen houden vast mijn Waar mijn bodem mijn luchten mijn branden alles…

Bladeren vallen voor ons versieren het pad waarover wij dwalen herfstkleuren lichten op met de zon wij lichten op met de laatste zonnestralen de laatste regenbui van vandaag heeft regendruppels achtergelaten glinsterende bladeren alsof belegd met kleine karaten zingende stilte om ons heen het zuiverste geluid dat bestaat alleen de wind…

warrige stegen waar schaduw om yoghurt honing en noten vroeg en altijd wel een plek waar het zacht was en zoet en wij…

Is het in de mist mystiek van verleden onbewust `t heden waar wij liefdevol profeten weten klein groot man vrouw zonder vooroordelen mistig verleden onverschillig weggegeven.…

Zeg schat, als ik nu eens in de relatie Het woordje 'ik' vervangen zou door 'wij' Word jij dan weer wat aardiger voor mij En dat ik je dan niet zo vaak meer kwaad zie Daar trap je dus niet .., da's jóuw conclusie IK weet alweer genoeg..WIJ hebben ruzie!…

nerveuze ontmoeting, begroeting beginnen, beminnen verkennen, verwennen omarmen, verwarmen ontroeren, ontvoeren strelen, bespelen, vurig, ongedurig kussen, blussen lustig, onrustige hartstocht; Wij samen.…

we zijn verstild raken elkaars hart niet aan verklaren liefde, vrijheid, boterletters tot de maan weer anders schijnt in de nacht verdwijnt wat angst om ’s morgens lichter te verkleuren fluister ik een zachte lach…

onder de paarse lucht verbrokkelen torens jammeren stemmen op gebarsten aarde splijten huizen in het matte maanlicht vertrekken goden in doodse stilte wie zijn wij mensen?…

hand in hand samen op weg die we nog niet hadden afgelegd in dit leven Je kan nog zoveel geven. Verdwalen we in het bos met de maan als sterrenstof om ons heen dwarrelend verzengend neerstrijkend onze liefde laten blijken.. blijf ik je liefhebben tot het eeuwige…