9656 resultaten.
De Poort
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.177 Het is heel dichtbij
de leegte
de duisternis
De Zwarte Poort gaat krakend open
ik wacht met het zetten van mijn voet
over de drempel
alles vliegt weg en verder
en ik wacht bij de onbekende Poort
tot het ene moment
Dan zet ik plots mijn voet neer
zonder te weten wat ik doe
loop ik onder de massieve gewelven van oneindigheid
weg van hier…
de poort
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 de poort
ik slenter langs het stenen perspectief
met rood gelakte luiken, rode deuren
mijn oog getrokken naar het felle licht
in de door mensenhand gebogen opening
oude masten kijken vlaggend over
de kade met zijn bemoste voeg
volop genietend van het fraaie zicht
op de strak ommuurde haven
het is hier zalig toeven tussen
de statige…
de poort
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 een bruisende tuil
bomen gebonden
op de smalle landweg
een poort naar veraf
strak in het land
op lange stammen
een deur naar niets
in lam gelegd land
ook ongewijzigd
door lichte wind
het is een hemels poort
als de lucht door zware
wolken wordt stuk gesmeten
het is een zware deur
die naar de einder open gaat
als zomerwolken…
Poort
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 De poort
naar liefhebben
staat open
Het landschap
van je lijf
mij nog onbekend
Je huid
met bronnen
hoogten, laagten
Wie... heeft ze
met oog en vingers
al verkend?…
Poort
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 123 Door deze poort
mocht ik
wandelen, fietsen
heb ik vastgesteld
na gerede twijfel
plattegrond in de hand
Het scheen me
de poort
van vriendschap
met het landschap
de menselijke maat
wel te verstaan....
De bomenlaan....
naar het klooster
loopt dood.…
De poort
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Wanneer een angstig mens,
alles te verliezen heeft,
opent zich een enge poort.
Eindelijk vallen de schellen,
van zijn betraande ogen.
De toekomst blijkt een illusie.
Het verleden is moe gestorven.
Vredesduiven vliegen af en aan.
Vannacht zijn onze laffe angsten,
in de aanblik van onze open ogen,
lafhartig op de vlucht gegaan.…
Aan de poort
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 34 Hoe meer jij van mij houdt
hoe meer ik jouw liefde
verraden moet, verscheuren moet
als een hond aan de poort
Hoe meer jij in mij gelooft, hoe meer
ik terug zal bijten tot jouw liefde dood is
aan de poort van de hemel
of de poort van de hel…
[ Ik wervel, wervel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Ik wervel, wervel
om mijn hart, er is een poort --
de poort naar liefde.…
Danseres...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 128 Een danseres
ben ik
van kruin
tot tenen
ben ik danseres
Je leert
van mij
de zin van bewegen
'n wijze les:
Zoek lucht op
om adem
te halen
zoek hemel op
voor ziel en roerselen.…
toen je me vroeg...
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 320 toen je me vroeg wat liefde is
heb ik in mijn ziel gezocht
waar zoveel pijn begraven ligt
dat ik mijzelf verkocht
toen je me vroeg wat vrijheid is
heb ik huilend in mijn hart gekeken
de poorten naar mijn eigenheid
zijn onder druk bezweken
toen je me vroeg hoe laat het is
had ik het antwoord klaar
't is vijf voor twaalf
gelukkig vijf…
Na de Wijzen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 409 Na de Wijzen komen ook wij aan,
zoekend, vindend soms maar ook
droomverloren
omdat we het Licht niet zien.
Willen we wel echt
of blijven we zo dikwijls onbeslist
en cirkelen we rond de kleine verlangens,
rond de doem van de dag,
de zekerheden...
Licht, kom en schijn voor ons uit!…
DE WIJZEN
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.276 Door woestenij geen dooltocht zwaar en bang:
Trouw blonk de ster en bleef hen wijzen.
Plots in den hoge hoorden ze engelzang –
Een arme grot was 't einddoel van hun reizen.
De kemels knielden. En de grote wijzen
Aanschouwden 't kind, geprofeteerd zó lang.…
WIJZEN
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 295 Altijd, overal
als je wijst naar een ander
dan wijzen er drie naar jou
3 eigen vingers
wat verborgen
wat verscholen
wat onzeker
maar wat een rijkdom
als je dat onderkent
als je dat aanvoelt
als je dat ziet
maar bovenal
als je daar wat mee doet
bewijs je jezelf om die ander!!…
De wijze
poëzie
3.0 met 3 stemmen 2.361 Mijn huis is vuil, mijn kinderen, talrijk, krijsen.
De varkens wroeten ronkend in de hof.
Maar bergen, blauw en ver verheven, eisen
Mijn aandacht op, die stijgt uit stank en stof.…
De wijze
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 220 Er zijn mensen
die hun vermogen
goed beheren,
maar... de wijze
heeft zichzelf
in beheer…
Wijze
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 135 ik hoor weer het
wiegelied van een vogel
wil meegaan
op de juichende tonen
de echo bij me dragen
diep van binnen
als een tere wens
op mijn lippen leggen
doodstil zijn
nog één keer tranen
-
morgen, ja, morgen
zal ik warmte schrijven
spreid ik het licht
over de schaduwtijd
kleur een nieuwe dag
over de langdradige wond…
IN GESPREK
snelsonnet
4.0 met 19 stemmen 976 Een kunstenaar die mensen echt wat gunt
laat rechtstreeks met het Opperwezen bellen
en Hem hun ziel en zaligheid vertellen
bij wijze van een artistieke stunt.
Veel bellers die dat echt niet laten konden
zijn door dit kunstje nu bekeerd verbonden.…
Gewicht van 'n ziel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 97 Weeg het lichaam van de dode
zorgvuldig tot in milligrammen
voor en na het heengaan
om te komen tot het juiste gewicht
Adem driemaal in en uit
op de voorgeschreven wijze
de ziel vliegt naar verre oorden
maakt zichzelf een nieuwe huid…
zijn gedichten wetten?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 281 En jouw lippen – zijn het poorten?
Vind ik jouw diepste diepte op de tast?
Het licht is gemaakt opdat wij zien
en woorden bevrijden, zijn geen last
Leef en open je ziel en lichaam
Toekomst is herboren, houd me vast…
Voorgoed
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.492 het was een donderdag
niets vermoedend op de bank
tot het kwam
die ene traan op je wang
vervolgens
die ene zin
voor hem is de poort geopend
hij heeft de stap naar de andere kant genomen
de poort is gesloten
en hij zal nooit meer terug kunnen komen
die ene poort, gesloten
voorgoed…
Opening
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Een poort als ingang
een poort voor een nieuwe begin
de kracht van het leven
stond als hoofdletter van mijn zin.
Herboren zoals jij bent
zelfverzekerd volmaakt transparant
jouw poort staat open
die ik als een bundel eeuwig omarm.…
LAIS CCLXXXIV
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 Het is haar poort, van vrede het gebaar,
het is de code van haar vele kleuren,
het is het, het alles hier, het hare.…
Knieval
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 615 Wij zijn elkanders raakbaren
vanaf het allereerste uur
speling uit de diepste snaren
van levenslot en de natuur
bemin het vurig wildebeest
achter de secondewijzer
kroon ons voor eeuwig jong van geest
tot trouwe keizerin en keizer
draag mijn adem door de poorten
van je gepassioneerde ziel
jij enige uit duizend soorten
voor wie ik in aanbidding…
Toverfee
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 591 Ik heb vandaag de vrouw gezocht
die mij aansprak met haar zwijgen
toverfee in stille hartstocht
ziel om aan elkaar te rijgen
door de poorten van je ogen
zie ik de pure levenslust
ongebreideld ingetogen
voor onze liefde toegerust
wij zijn levende vulkanen
draaiend om onze eigen as
vruchten van verloren tranen
herboren tot een nieuw gewas…
langs wulpse heuvels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 3.366 vleugels
streelden schaamteloos het
hete lijf langs wulpse heuvels
hij was ontzet en boos
wilde dat zijn woorden
ook de hemel toebehoorden
de poorten zijn gesloten
pas als de lezer heeft besloten zal
zijn tekst de roos hebben geschoten…
Stop de vervuiling
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 308 Op de muziek van 'Hold Back The River' van James Bay
(zie link)
In de Zee, daar woont een fee
Ze zwemt en heeft een staart
Feemeermin, dat is haar naam
De Zee is haar huis en haard
Stop de vervuiling van de oceaan
Stop de vervuiling, houd schoon - De
Wereld die onder het water schuil gaat
Stop de vervuiling, stop het
In de Zee…
Geschreven
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 624 Uit het westen komt zij
wijze vrouw
zon begeleidt haar rechterzij
toont groots `t silhouet
onnatuurlijk volgt de zon
reist langzaam mee naar `t oosten
draait de dag
zij lacht vrede
kust dode bloemen kracht
blaast bloedende gewonden gezond
noemt onverwacht namen
der schuilende bloeddorstigen
tikt hen speels af
verdwijnt achter oostelijke…
Oma's wijze woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 352 Oma sprak vroeger de wijze woorden,
ik hoor ze nog zo af en toe, ze sprak van handen wassen,
niet praten tijdens het eten, we wisten niet beter,
of het zo hoorde.
Oma sprak vroeger de wijze raad,
speel niet met vuur, als je ’t maar laat,
je kunt je branden als geen ander,
dus let op met vuur en let op elkander.…
Hand in eigen boezem steken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 292 Is het raar dat kinderen opgroeien
in de wetenschap dat
" het zo hoort" is het vreemd dat ze,
terwijl wij ouderen weten dat het anders moet,
de normen en jawel, ook de WAARDEN,
niet automatisch vastliggen bij de jeugd van nu?
Natuurlijk niet, want de tijd van toen staat
in geen verhouding tot die van nu.
En als je kijkt naar hoe volwassenen…
Moraalfilosoof
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 86 De vrouw die mij eens ongevraagd,
maar niet minder dwingend,
moraalfilosofisch consult
in de liefde gaf,
belde mij onlangs
per ongeluk
vanuit haar broekzak.
Zij wist niet dat ik kon horen
hoe zij gewillig uit haar kleren schoot
bij een ander dan haar man.
Niet lang daarna kwam zij kreupel
met bebloede lippen
mijn tuinpad opgelopen.…