Alle inzendingen over Willibrordus was een

Sinds Venus voor de zon is langsgeschoven Spied ik naar meisjes door mijn zwarte bril, Want als ik er nog één versieren wil Dan kan dat nu - dat wil ik graag geloven, Alleen ben ik te oud, zo ben ik bang En Venus is al in de overgang.…

Doe nou toch eens 'n keertje positief Niet altijd maar dat kritische gemekker Een vrije Koningsdag dat was toch lekker? En zwaaiden die prinsesjes dan niet lief? Een gure wind en nergens winkels open Geen koek gehapt en ook geen zak gelopen.…

Graag groet ik u nog allen even voor het slapen gaan, dat heeft Alice Nahon mij ooit eens voorgedaan; en wat de criticasters ook maar zullen zeggen: ik hoef ’t waarom toch hier niet uit te leggen? Dus, lieve mensen, goede nacht en slaap maar fijn, Dan zal ook morgen wel een mooie dag weer zijn.…

ik weet niet hoeveel afstand het huis heeft afgelegd tussen toen en nu wanneer ik alles zal achterlaten; de ramen die uit muren vielen het oorverdovend lawaai wanneer de maan balanceerde op vermoeide voeten ik weet niet hoeveel gedachten ik nog zal schrijven de kamers zwijgen nooit over regen die blijft vallen hoe kan ik verder…

Diepte gesprek waarin stilte en kleur ons een weldaad doet zo verlaten we de kloostertuin herfsttinten strelen onze ogen je kunt goed zwijgen zegt hij dat is een kunst van God gegeven als we stil zijn is er een wacht voor de lippen want soms in ons spreken praten we onze mond voorbij hoor en kijk toch eens zegt hij alles spreekt…

Ik was als meisje niet als iedereen Van jongs af aan voelde ik dit meteen. Spelen met de jongens was leuk en oké Met meisjes spelen daar kon ik niets mee. Bij de jongens voelde ik mij op mijn plek Het waren mijn maten dat voelde ik direct. Meiden met hun gegniffel en geteut Als ik wat zei was ik direct de pineut. Altijd mij maar katten…

Een vraag, Hypatia, Hoe voelt het Om uit de duisternis te treden? Niet weggestopt in een donkere kamer? Hoe is het, Hypatia, Om zó helder te denken? Je vader voorbij te streven? Dat hij plaats maakt voor jou? Luister, Hypatia, Voel je het kloppen van je hart? Als men in het atrium rekenkundig probeert te vatten wat je zegt? Als je uitweidt…

Je was mijn kleine jongen, lief en zacht, jouw oogjes straalden praal en pracht Jouw glimlach was mij geliefder dan parels en robijnen, jij liet elke pijn uit mijn hart verdwijnen Tot op een zekere dag dat je mij verliet, ik leek wel te verdrinken in de tranen van mijn verdriet Ik had je zo graag nog 1 keer papa horen zeggen, je nog 1 enkele…

Een baksteen die zeker weet, dat hij een huis gaat bouwen, is net zo geniaal als een mens. Even geniaal als een metselaar, die weet waarom hij bestaat. Metselaars kunnen metselen. Filosofen kunnen vallen.…

Hoe rijk kun je zijn met een goed geweten, waar komt jouw geld vandaan? Hoe rijk mag je zijn in een sociale maatschappij, gaat jouw winst ten koste van anderen? Hoe rijk wil je zijn als je alles had geweten?…

Ik stond reeds op de uitkijk met mijn kijker, Zo’n maansverduistering leek mij niet gek. Maar door de grillen van het wolkendek Ben ik sinds kort weer een illusie rijker. Ik zocht een maan die niet meer was te zien, Maar dat was weer onzichtbaar bovendien.…

HOE I MIJN VERJAARDAG VIERDE FOPPE 51 JAAR HET IS DONDERDAG 19 SEPTEMBER 2019 HET IS MOOI WEER EN MAMA KOMT OP BEZOEK MET GEBAKJE EN BLOEM EN FLES MET LAMPJE EN WE PRATEN WAT EN ZETTEN ALLES OP DE FOTO HET IS GEZELLIG MAMA IS GOED OP DREEF EVEN DOUCHEN EN ZE NEEMT NA TWEE UUR WEER AFSCHEID DAN BEN IK MOE EN ZIJ MOET NOG AUTORIJDEN EN HEEFT HUISHOUDELIJK…

Het Groenlinks meldpunt vuurwerkoverlast Heeft na een week al dertigduizend klachten Heel spannend maar het is nog even wachten Of ons de einduitslag nog erg verrast Vandaar vandaag...a serious request Op naar de honderdduizend...doe je best!…

Zij wilde een schijfje van zijn geheugen, hij wilde best een oog van haar. In hun slijtage waren ze complementair. In de liefde, mekaars spiegelbeeld. Zij bleven in leven voor elkaar. Zij werd ziek en zei tegen haar schat: “Man wat word ik hier verwend”. Haar glimlach nog zo mooi, haar wang zo zacht als bij die eerste kus. Een paar uur…

Zij stelde vast Al-Qaeda zwaar teleur Toen zij half Bagdad dacht te doen ontploffen, Maar daar alleen maar zelf bij werd getroffen - Een typisch staaltje Belgische terreur. Dus mag ze in de hemel ook niet slapen Met de beloofde zesenzestig knapen.…

Toen ik voor het allereerst, een auto zag voelde ik: ik ben verliefd. Ik was vier, voordat ik wist, wat echte liefde was. Kleine auto's zijn wonderen. Zijn huiskamertjes op wielen. Niets auto. Niets vanzelf. De kennis van duizenden, komt in ons autootje samen. Voor minnaars, zoals ik. Vijfenzestig jaren later, voelen autootjes zoals…

Dementie Verval verschaft zich toegang tot mijn brein zacht maar onverstoorbaar wordt een deken van vergetelheid gelegd, zoals sneeuw het landschap tot in alle holtes toedekt zo schimmig ontoegankelijk is mijn "zijn".…

Een compilatie van titels van 23 netgedichten van de afgelopen week. Zoekt en gij zult vinden... _______________________________ SEPTEMBER SONG Ze heet Luna, Shika Sembei Hennegenderhert met Ankh-gewei Ze zei me, als we zouden kunnen Dan gaan we naar 't Meer van Genève Heen en terug in de tijd, nine eleven Woordloos samenzijn, contactmoment…

Ik zou je iets willen geven een grote warme deken Een toverdeken die je om je heen slaat die jou met zijn warmte helemaal omsluit afsluit van deze boze wereld die je hoofd leeg maakt je onrust wegneemt en je hart verwarmt In de deken is geen verdriet geen werkelijkheid geen tijd alleen kriebelige warmte In gedachten telkens…

Moderne baby’s halen graag hun gram, Hun kleine adertjes zijn veel te nauw en Ze spuiten daardoor liever niet: ze kauwen Hun bolletjes - en zingen zacht 'mjam mjam'. Maar dan verheffen junks hun stem aldus: 'Geef hier vervelend kind, die toys ‘r us'!…

Twitter is uit de lucht..het is een ramp Hoe kan ik nu nog even wereldwijd Mijn laatste zeer boeiende boodschap kwijt Ik ben onthand en schiet haast in een kramp Het licht maar uit en dan heel snel naar bed Gelukkig had ik nog dit snelsonnet…

Na een moeilijke, zeg maar lastige en pijnlijke week, waarin alles veel zo niet teveel leek, kwam daar de zaterdag met zonneschijn aan in de vorm van mijn vriendin. Na een moeilijke lastige week, bracht ze me zon, vreugde maar bovenal liefde. Na een moeilijke, lastige pijnlijke week, waarin alles teveel leek, kwam de zon weer een…

Het was altijd, even wennen als hij weer thuis kwam daar was je nooit op bedacht de kracht, de onrust als kind wist ik niet beter zijn agressie veel heter dan lava het enige wat ik werkelijk dacht: was, ga Petra, ga maar mijn gemoed was verdragend, was zacht.…

Het afscheid duurt nu al een uur Stiekem samen beneden in de schuur. Jouw handen kroelen in mijn nek Het maakt mij opgewonden en stapelgek. Zachtjes fluister je lieve woordjes in mijn oor De opwinding in mijn lichaam gaat maar door. Jouw lippen strelen mijn mond En jouw handen liggen op mijn kont. Wij verdrinken in de liefde voor elkaar…

Dankzij dit grondrecht kun je rebelleren Met spandoeken door steden paraderen Een straat een brug een autoweg blokkeren Het openbaar vervoer doodleuk stagneren Beroemde schilderijen haast versjteren Hartgrondig politiek Den Haag frustreren De andersdenkenden eens fijn schofferen Desnoods de grootste lariekoek beweren En als je boft, je…

Er was pas een feest. Geschoeid op andere leest. De kater was groot.…

Leven, het is continue een ontwarring van iets wat nog nieuw en in elkaar gevlochten is. Men hoeft niets te doen geduld en tijd zullen het laten groeien tot iets wat uniek in alle schoonheid tot rijping zal komen.…

Ik waande mij in het dodenrijk En naar ik er langer was Werd mijn waan meer werkelijkheid Er stond een familiegraf open Er zou een kist aan worden toegevoegd De vierde, de laatste; vol Ik keek in dat keldergraf Ik keek te diep in de diepte Het roerde de diepste dood in mij De bloemstukken vierde het leven In al haar pracht en uitbundigheid…

We hoorden hem op zaterdag nog spreken En dàchten dat ie nog in leven was Daar het bericht nog niet vergeven was Merkwaardig voorval, achteraf bekeken Zo richtten media toevallig an Wat nog geen mediúm verzinnen kan…

toen ik uit onschuld bestond liep ik soms het paradijs in en uit voor me lag het grasveld oneindig groot en aan de overkant dat ongekende verre vreemde land hollend wilde ik daar naar toe na lange tijd bereikte ik het vreemde oord in de verre verte zag ik de kinderen ze waren zo klein ineens net als hun stemmen mijn duizelend hoofd…