ZO DOODS, ZO DOOD!
Ik waande mij in het dodenrijk
En naar ik er langer was
Werd mijn waan meer werkelijkheid
Er stond een familiegraf open
Er zou een kist aan worden toegevoegd
De vierde, de laatste; vol
Ik keek in dat keldergraf
Ik keek te diep in de diepte
Het roerde de diepste dood in mij
De bloemstukken vierde het leven
In al haar pracht en uitbundigheid
Maar ik ervoer ze als uitgebloeid, dor
De Kasteelruïne vertelt verhalen
Van eeuwen en eeuwen terug
Bij mij aan dovenmansoren gericht
De begraafplaats in Hillegersberg
Rondom de eeuwenoude Hillegondakerk
bijzonder mooi, maar ook zo doods, zo dood!
... Ik was afgelopen donderdag op die begraafplaats voor een tante, wijlen een tante, dit overkwam mij! ...
Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl
Schrijver: Jean Fermate
Inzender: Jan Jacob Krediet Van den Bos, 24 maart 2024
Geplaatst in de categorie: overlijden