Kleine Reus.

Onbaatzuchtige Vriendschap, grenzeloos, haast eindeloos ondanks vaak hopeloos
Meest kleurrijke sterretjes voor me van gigantisch hobbelige en torenhoge hemelen plukken, magisch grandioos.

Spirituele moedgevende dialogen over bloemenpracht, welgemutste vogeltjes en smakelijk bereide kippenbouten, het mag
Steeds weer strak in het pak als hoogstandje zelfrespect; alweer afgeborstelde rechtlijnigheid, geen onverzorgd lichtzinnig gedrag.

Telkens weer m'n levensvragen anticiperend dus je ging nog dieper intrigeren, geliefde geduldige leermeester
Dankbaarheid immer vetjes troef getuigend van immense geestelijke Rijkdom, waanzinnige blijdschap, begeester.


Dat kleine laatste lief zinnetje: tot morgen; bleek dan toch een piepklein leugentje, je rijkelijk vergeven.
Je huist in het putje van m'n Hart; zo kunnen we elkaar nog duizend jaren overvloedig schenken en Geven.

.............. oei, enkele traantjes, vast een verkoudheid............

... Persoonlijke ode aan de liefste vriend. ...

Biografie van deze schrijver

samen sterk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 17