Alle inzendingen over Woedend van verdriet

Zij schreeuwen van verdriet, pijn en ellende... Ze zijn enorm bang, om gek te worden van hun pijn. Woedend van verdriet. Wat te denken, van de tranen, te delen? Daarvan word je stil en liefdevol.…

Ik heb zin om alles stuk te scheuren Zin om zo ontzettend hard te schreeuwen Er is helemaal niks om me nog op te beuren Dat ik gelukkig word, dat duurt nog eeuwen Ik wil dat je ook niet meer zonder mij kan leven Dat je alleen nog maar aan mij kan denken Dat je me zo mist en smeekt het nog een kans te geven En dat je niks liever wil dan aan…

Als ik woedend ben, handel ik onmenselijk: naasten zijn een prooi.…

Ik ben kwaad en heel erg pissig nooit meer plaats ik een gedicht steeds als ik er toch een instuur ben ik er weer uitgelicht... Ben zo boos, dat ik kan schoppen maar dat helpt hier toch geen zier wie van jullie redacteuren haalt mijn gedichten weg van hier? Ik hoop dat velen schrijvers met mij een ervaring hebben zoals ik Ga maar gauw…

u bent mij een toren van lust en luim verdiepingen van verrassing woedend teder banaal schoon ik zie u gaarne weder…

Lichaam ik luister naar wat je zegt Maar moet dat nu echt Je maakt me toch weer kwaad Als het weer niet gaat Gewoon een simpel ding Woedend ga je er tegen in Het helpt alleen niet En je doet jezelf verdriet Ik praat niet eens over de pijn Die kan soms zo vervelend zijn Lichaam het valt niet mee Maar ik luister en zeg nee!…

Angst ebt snel weg in het verdriet dat niet twijfelt aan verlies. Mededogen verbindt lankmoedig en accepteert allengs het voorbijgaan. Maar wie liefde kent laat nooit en te nimmer alle hoop vervliegen. Want de liefde is een allesverzengend vuur, woedend uit een sprankje.…

woedend maakt en ze uitfluit en ze slaat en aan de touwen van de schepen trekt en de golven breekt en ze schuimend maakt en de matrozen op de kade slaat Hoor hoe de wind ze woedend maakt en ze slaat en sláát en sláát en sláát…

handen om mijn keel toen je woedend was maar dit wil ik niet meer voelen, integendeel.…

Als ze ruzie had, las ze hem woedend de les -- uit zijn gedichten.…

edel paard je laatste missie was een en al droevigheid een woedende mensenmassa dit ten spijt jij bent nu een echte politieheld nu vast op reis naar een eeuwig helder groen grasveld jouw begeleidster is enorm verdrietig maar weet jij was haar trouwe vriend leef vreedzaam verder wetend dat wij dierenvrienden vinden…

- Of is dat vooral Daar, naast degene Die ik ben als ik Woedend ben…

Met Lady Di is het gedoe begonnen, De Windsors zijn er nog van overstuur. Nu weer gedonder aan de Côte d’Azur, Kate Middleton lag daar halfnaakt te zonnen. Hooguit cup B en superslanke billen: Onmogelijk om daar zwaar aan te tillen.…

de leden van het Griekse kabinet zijn in de hoop de woede te bekoelen van alle Grieken die de crisis voelen door Papandreou laf op straat gezet maar amper stonden de ministers buiten of gooiden ze al stenen door zijn ruiten…

Ik zie een boos klein meisje, woedend over de wereld waarin ze leven moet. Terecht woedend op leiders, landen en bedrijven vanwege de puinhoop die ze achterlaten. Ik deel haar woede en haar zorgen, ben ook bezorgd over haar.…

Muren, waartegen bange woorden, woedend te pletter slaan. Wie open is en blijven wil, laat zich in de ogen kijken. Wie angstig woedend wordt, wil moedig in het leven staan. Kijk! Hoe alles weer nieuw wordt. Zie! Hoe totaal gesloten deuren, liefdevol weer open gaan.…

liefde overwint de dood wat ook dat moge zijn het blijkt, zo lijkt, terugkerend en voedend soms al meer dan rouw en gemis met verdriet of het gemoed, woedend liefde overstijgt soms de grens van het bestaan en vervangt al maar meer in stilte, een mensen wens ik wil met de onzichtbare afstand leren omgaan langs een duidend hart…

Er waart een beest hier door de straten het is woedend niets ontziend wees voorzichtig kom hem niet tegen want ik maak je af…

Ik wist het niet Echt niet En ergens ook weer wel Maar ik wist het niet echt niet dat een woedende wind zo gewelddadig kon zijn…

Van het begin tot het eind Sleep je me mee In de zoektocht naar jezelf In de geschiedenis van Argentinië Alles voel ik met je mee Woede verdriet pijn en liefde Ik herken de plaatsen Buenos Aires, Plaza de Mayo, Punte del Este In gedachten loop ik naast je Woedend op de militairen Ik kan niet van je loskomen En dan, veel te snel ben…

In de schemernacht zie ik een woedende schim, gebogen over een vertrapte ziel. Weggereten is de liefde in mijn lijf. De grens van woede is bereikt. ‘k Verdraag geen licht meer in de assen van mijn verdriet, weerloos verdwijnen mijn oren en mijn ogen in het niet.…

Ik ben boos Nee, ik ben woedend Maar heb ik het recht Om boos te zijn Ik kwel mezelf Met de gedachte Dat ik moet leven Met deze pijn Ik heb verdriet wel of geen tranen Het maakt het gemis Er niet minder door Ik roep je naam Maar krijg geen antwoord Het is enkel de stilte Die ik nu hoor De aarde draait nog steeds Maar voor…

Er zijn iets grotere verdrietjes, ze nemen meer plaats in beslag, maar dat is omdat: je niet eerder zoveel verdriet zag! Dan is er het enorme verdriet, denkend: dat overkomt een mens niet, is fout gedacht want echt: Het overkomt iedereen, goed of slecht.…

Vlak naast elkander liggen ze vreugde- naast verdriet de traan die biggelt verraadt het antwoord niet. Of je verdriet, verlost door een traan te laten vloeien of een lachbui die hetzelfde kost vlak naast elkander 't Is de emotie die 't 'm doet.…

De wind zingt woedend door de bomen, gaat ijzingwekkend hard tekeer. Olijfblaadjes slaan rechtsomkeer: de storm lijkt kleuren te verchromen. De berg beeft mee in dit gedonder wordt ook een dreunend zwaar geluid. Ondanks de woeste wind die fluit blijft zijn kleur grijs toch heel bijzonder.…

Ze is naast boos ook zo ontzettend bang Maakt U haar lijdensweg nu niet te lang U hebt Zich toch al uit de markt geprezen Houd toch wat rekening met ons verdriet Misgun, mij zondagskind, Uw Ingreep niet Met liefs. PS Ik heb Uw Boek gelezen…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…