Alle inzendingen over Zandvoort OR familiehusje OR duinen

Nee, Zandvoort is te zwaar voor de NS: Zien die meer in een Poolse strand-expres?…

daar draait het om vooral de 'factor’ waar u ook bent of u nu in Zandvoort ligt of Skiathos in Griekenland er mag geen verschil zijn wat heeft u ervoor over hoe heet is de zon wat kunt u verdragen? wat wilt u ervoor betalen? vraag het de Grieken!…

Ik boekte een vakantie naar de zon Met palmen langs het hagelwitte strand En factor 50 tegen zonnebrand Zo blij dat het nu eindelijk weer kon Maar Benschops Schiphol werkt helaas niet mee Een weekje Zandvoort is nu het idee…

voor D.v.Z. een herderinnetje met haar hond in de nog schrale zon met één oog op de schapen en eentje op ons laat ze zich niet vermurwen en zo hoort het ook want de kudde is haar alles…

Vandaag gebeurde er niets van belang, we zaten Far Out op een strandterras – alle ruimte zon op mij, wind op mij, vrij de wereld en mezelf ervaren een meeuw doorgronden, haar aandacht voor gebakken vis, in een oogwenk de salto van de surfer in de verte voelen in mijn bloed, de mensen in en uit ademen, radslagen door mijn lichaam…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hij wrijft zich in de gladde melkershanden: “Voor Zandvoort waren kaarten zó schoon op Helaas, dat dj-volk wou niet voor nop Maar Max werd één op mijn baan, hier te lande Prinsheerlijk rijk ben ik, vrij, onverveerd Want Hollands geld heb ik altijd geëerd!”…

De zomer viel wat tegen in ons land Maar nu verwacht men vier, vijf mooie dagen Dus ik besloot mijn lief mee uit te vragen Gezellig voor een dagje naar het strand Niet echt een origineel ideetje, blijkbaar Door drukte bleek heel Zandvoort onbereikbaar…

De dijk, de duinen en de zee, rustig deinend water, kabbelend in avondlicht van ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee. De dijk, de duinen en de zee, aan de horizon een schip, silhouet in avondlicht van ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee.…

In Zandvoort is de goudkoorts opgelaaid Wie tijdens de Grand Prix naar Max wil turen Zal er een onderkomen moeten huren Waarna men je beleefd een oor aannaait Je kunt met vrouw en kind plus de bagage Voor duizend piek per nacht in de garage…

Weer dwong de moeder aller sporten mij Met al haar onderdelen tot devotie Vol strijd en drama, spanning en emotie De week vloog, net als Femke Bol, voorbij Er zijn ook lui in Zandvoort neergestreken Zij hebben één gelopen race bekeken…

nooit heb ik later die geur nog geroken de warmte gevoeld m'n dorst zo gelest als van de dennen het door de zon verhitte zand en de koele gepasteuriseerde melk de langhalsfles ingegraven onder de schaduw van de duindoorn…

de schittering van het gebroken schelpenpad dwingt mij af en toe een oogje toe te knijpen maar statige koningskaarsen weten mij tijdens mijn zoektocht naar het vurig slangenkruid feilloos langs de alom aanwezige duindoorn te leiden zonder daarbij te worden afgeleid door de lonkende en zwaar geparfumeerde duinrozen die het tot nu toe moesten…

zachtjes waaien klanken over duinen vang ik woorden in jouw voetsporen kleuren treden donker waar stemmen praten schep ik water in de nacht wijl zee mijn enkels drinkt huilen vissen het verdriet in het rode licht van de toren schaduwen flessen op 't zand rond mijn middel kiemen algen laatste stukjes huid reizen af de ochtend vecht…

door duinen omschorst; Wat u belaag' op de vloed of op 't land, Zwichte als de golven voor 't schuttende zand. ------------------------- uit: De Gids (1839)…

O Nederland, we krijgen een Grand Prix, Want eigenaar prins Bernhard kon het lappen, Straks scheurt de raceauto van Max Verstappen, Als winnaar op het Zandvoortse circuit. Hoera, schenk met dat bier de glazen vol, Maar voor coureurs wel zonder alcohol.…

Eén weekend Zandvoort en je staat weer rood. Inflatie maakt het leven onbetaalbaar, uit eten gaan is bijna niet meer haalbaar, voor veertig euro kocht ik bier en brood. Zo’n zestig euro voor mijn snackbarhappen, zeshonderd voor wat zicht op Max Verstappen.…

En zo lopen wij door de dalen heen waarachter toekomst is, te weten aan de stappen in het heden…

buiten schijnt de zon dagen lengen nog wat dagen natuur oogt fris en groen in duin gisteravond voor het eerst sinds vele jaren vele konijnen jong en oud ze springen weer om te knagen en te vreten van het helmgras opdat de wortels groeien de korrels niet verstuiven de poolse paarden prachtig allemaal alleen ja moeilijk uit te leggen wat…

uit duinen waar ik zonnewandel verzweeft mijn geest over het land bij ‘t ruisen van het zilte branden door weeë luchten overmand over een panoplee van paden stamp ik mij lodig door het zand en voel mijn zool de treden raken mijner gedachten, hand over hand uit schilf’rend drijfhout dagen wijde beelden, azuur, een oceaan totdat een prikkeldraad…

Zoals altijd is er een dierenspoor. Er staan gewone brem, slangenkruid, ossetong en koekoeksbloemen. Sommige konijnen begonnen een hol, maar groeven niet door. In de spaarbekkens hangt het water; je zou er munten in kunnen gooien als in het bassin van een fontein. Bast is van jonge bomen afgeknaagd. Zie toch hoe de dag werkelijk wentelt…

Er stonden meisjes op het duin, stil, in het laatste licht gevangen van de ondergaande stralen, gekleurde nagels op de lange rokken, het avondrood smeert de smetteloze wangen, de bleke lippen tuiten zich in gene van een groot verlangen, de sokken tot de magere knieën opgetrokken, de blonde lokken verleiden zich en de zwoele avondwind,…

Duinen als schaduwen je ruikt de zilte zeelucht een zomernacht aan zee. Het lege strand waar wij lopen langs de vloedlijn onder een sterrenhemel. Hand in hand onze harten samen tot een gesmeed door de liefde omarmd.…

Daar is het blanke zonlicht overal en vult de dag zijn beker tot de rand. Hij spiedt de kleuren, die in 't fijn kristal spelen, als in een kelk van diamant. Lichtdruppen storten in een parelval ; hij ziet niet, hoe zijn achteloze hand de blanke lichtdauw spilt, een zilverval van zon op witgrijs zilvermos en zand. Stil ligt hij in de diepe duinendel…

het zout op je gezicht te proeven die bitterheid vervaagt de wind in je haar te voelen die wolken opjaagt naar de nacht als onze hoofden op een kussen rusten in de zon en zorgen veilig slapen vergeten we dat de morgen komt bewaren de geur van de zee als herinnering dat ik weer zing voor jou…

door zijn zee Bewegend naar dat ene Haar eeuwig dansende benen Ritmisch deinen duinen mee…

We stonden op het duin en overzagen zee, waar zeehonden op de platen huizen, de zon nog net niet onder en praatten over man en zoon, wij, beroepsgenoten, in 't zelfde schuitje hadden we gezeten waar we afscheid van hen hadden moeten nemen, hier op die top, aan d' ene kant de ondergaande zon, schuin boven ons de volle maan, we keken…

Wolkenloze schaduwen tussen duinen Alles is ver weg, als de branding Jij slaapt, rust in een duinkom Ik raak enkel huid en zand…