Alle inzendingen over Zonder OR enige OR ruggengraat

(Guernsey, 1990/1999) Dit eiland is een parel gesitueerd in Het Kanaal Een droom voor de liefhebber van typisch Brits Het Cliffpath en Fermain Bay Lihou Island voor de noord-west kust van Guernsey; via een oude dam bij eb, prima te bereiken Authentieke huizen met prachtige Engelse namen én rijd links, mits... Castle Cornet en Maison…

Zij paste slecht in wat van mij was Gooide met mijn gedachtegoed, Scheurde de zinnen die ik schreef Verloor mijn patchwork regenjas Steeds meer wilde zij lenen, ik gaf alles Tot ik niets meer over had dan de verwachting Dat een onderpand alles goed zou maken Het gebeurde, zoals voorspelbaar Maar toch altijd onverwacht, waar ze Met het…

wie het vindt, dan stuur ik het naar ieder kind in hun wel of niet begrijpen, laat het liggen tot hun tijd mijn ziel zal rijpen om zichzelf te plukken in de aanrollende golven van de herfst en winter tot in de bolster van elk gedicht, word ik er letterlijk door bedolven in het dolgedraaide wiel van tanend licht, voor het enige…

in z’n graf opgedragen in een metafoor houdt de geschiedenis verborgen of geeft er een ander tintje aan, door wisselende intenties is vermoord, wie de werkelijkheid vindt, stuur het door naar de couveuse van elk gedicht om te laten rijpen op een plank als het ongemakkelijk wordt het snel vergeten en niet belicht, vergeeld het enige…

hoe glimlacht het tedere roze zich hunkerend open een welgevallige sierlijkheid met een hart vol spikkeltjes rode passie zo aards en hemels tegelijk dat ik blozend in haar zoete adem verwaai…

zolang die er nog zijn die te koesteren vermeerdert de zilverberk zijn overdaad in het zaad van ieders denken, altijd kiemen zal in winden die nog niet kennen, in de vruchtbare huidplooien van de grond waarin een betere waarheid in ontstond wat leidt tot een universeel gedrag waarin iedereen zichzelf wel in herkent omarmt zonder enige…

chocolademelk, wat langzaam uitdooft in het verre licht van mijn jeugd, daarachter zie ik steeds beelden verrijzen, een wederkerende droom, drempel die onherroepelijk is geërfd, bewijzen dat de laatste stappen mij verraden, verlangend naar een voorgestemd gemis, sla ik mijn hunkering gade in de jaarspiegel , wend mij af in steeds weer enige…

De woordenaar heeft ons weer getrakteerd op een idyllisch, paradijselijk ja, alleraardigst stukje niemandsland van Scientias...of heb ik dat verkeerd? Voorwaar, daar is op zich wel niets mis mee ware 't niet dat 't hoegenaamd geen zier te maken heeft met d'actualiteit op onze ronde blauwe planeet Aarde... Komaan, vergast ons straks…

Twee tassen vol met spullen het enige wat je nog had een ander zou het rommel noemen voor jou was het je grootste schat Wat kleren en een foto-album brieven, en een zelfgemaakte kaart kapotte ketting in een doosje en ook een ring had je bewaard.…

Ik kijk naar buiten strijk mijn handen door m’n haar de zon schijnt door de ramen even valt een stilte regendruppels vallen neer maar ook daarmee de lach op mijn gezicht ik voel de pijn steeds meer jij was de enige de enige voor mij jij was m’n liefde waar ben je gebleven ben ik je kwijt ik mis je zo en betuig je mijn spijt ik…

Ik voél dat jij er bent... in mijn hart en in mijn keel... loop ik over van sentiment, vormen wij écht één geheel... Ik wéét dat jij er bent, in mijn maag en in mijn hoofd... is er niemand die mij zo kent, was jij maar aan mij beloofd... Ik lééf,omdat jij er bent... 'k voel je van top tot teen, is er voor jou geen concurrent…

net even anders dan de gemiddelde mens is zo gek nog niet [senryu] foto: Martien Montanus…

net even anders dan de gemiddelde mens is zo gek nog niet [senryu]…

Er groeit sinds kort in Nederland een boom Die wortelt in de ruggengraat van mensen Je plukt ervan zoveel als je kan wensen Biljetten woekeren als in een droom Maar denkt u bij het planten niet te licht Uw rug bezwijkt nog onder het gewicht…

Want de wereld is vis met weinig ruggengraat die hakend splijt.…

Walsend langs het glas, Druipend van verlangen, Amberijzig drijvend in je bedwelmende ogen, Om dan te verglijden Langs je zoetgevooisde tong, Tongstrelende amandellikjes Proeven zich een kronkelweg Langs mijn ruggengraat Naar de fladdervlinders In mijn buik, Nog een kusje..…

“Al barst het van de boeren uit de buurt, Al gaan ze het provinciehuis ook slopen, Voor boeren doen wij hier de deur niet open, Door ons wordt wél met ruggengraat bestuurd. Wij staan voor wat wij met elkaar beslissen: Als kiespijn kunnen we die boeren missen.”…

Vanuit mijn tenen Langs mijn ruggengraat Een rilling, door mijn benen Het is alweer te laat Een vleugje, niet meer Het brengt me in extase Het maakt me zo teer Het kriebelend blazen Het is een geur Prikkelt in mijn neusgaten Het is jouw geur Ik weet het zeker, ik zal je niet meer verlaten…

Daar sta je dan Grijnzend Die blik - Jouw ogen echter Spreken De waarheid Tonen onzekerheid Huiveren van angst - Jouw houding Veinst ruggengraat Innerlijke kracht - Maar… - In geest en gemoed Een stakker Een stumper - Sukkelaar…

Toen ik nog geloofde In iets anders dan Hetzelfde Altijd hetzelfde Is eigenlijk Niets Ik zie nu pas wie je was En wie je bent gebleven (je ruggengraat zo sterk als elastiek; en evenzo flexibel) en heb om je geglimlacht Je verwaait zoals verwacht; “Niets blijvends is mij vreemd”…

Als ruggengraat van de economie Geldt wel de handelsman. Want in financieel barre tijden Trekt hij wel het economisch plan. Maar gaat het stilaan beter Wordt hij weer snel weggezet. Als scharrelaar en zakkenvuller Die op eigen gewin heeft ingezet.…

als een kleine jongen zit je daar de ruggengraat dun daar deze nooit gestreeld is altijd op zoek naar bevestiging al komt deze niet binnen lijkt jouw hart een bodemloze put die jouw schoonheid niet terug echoot de zoektocht nog immer gaande…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De kruin open als een bloemkelk de huid die naadloos aansluit op het drumvel van het heelal draagt de huivering van verre langs de ruggengraat van de melkweg een supernova barst extase en achter deze façade onbegrijpelijk het brandgat van de schepping het doorgronden te gronde aan eigen vuur.…

Geen ruggengraat, als je niet op je punten staat.... Geen dóórzettingsvermogen, als je iets niet áfmaakt... Geen invoeling, als je de plank weer eens mísslaat.... geen geheugen, als iets weer eens langs je heen gaat.…

De ochtend smachtend omsloten, weent grijze tranen op verlaten straten, zomerend blauw volledig afgesloten. Bevangen wil ik vertrekken, zonder doel, zonder waarheen maar blijf als een zwerfsteen en kan me van het droeve niet onttrekken. Ik wacht naast mijn geliefde waar ik hopen mag, op blauw azuren vrijheidsliefde. Zonder spijt, noch…