Alle inzendingen over Zonder sporen

De treinreis van het leven heeft maar een bestemming een dood spoor!!…

Als regelmatige gebruiker van het spoor Geef ik u het volgende door. Houdt u veel van ongemakken, Moet voor het reizen de trein eens pakken, Die ongemakken zijn wel gratis hoor. Hopelijk bent u van het soort, Dat zelf wel goed spoort.…

Ik zie twee sporen Een van god en een van mij Zoals het zou horen Staat god aan mij zij Maar in de zware tijden En bij alle problemen Tijdens mijn lijden Is er een spoor verdwenen Dus ik vroeg aan hem Waarom laat u me alleen En ik hoorde van zijn stem Ik draag je door die tijden heen.…

De wielen worden vierkant door het blad Met laserguns gaan ze de boel bestrijden Zo is het spoor weer prima te berijden Ook spuiten ze de rails nog lekker nat Met laser?...hopelijk verstand van zaken! Want anders gaan ze ‘t spoor nog bijster raken…

de mens leeft in geleende tijd die terug moet naar de eeuwigheid zonder een spoor van enig belang achter te laten…

Bed van bruine bladeren sommige bladeren verwaaien en andere blijven plakken aan het laagje modder op het asfalt met sporen van voorbijgangers sommige sporen weggesleten en andere blijven zichtbaar in het laagje verleden tijd een bed van bruine bladeren op de bodem van mijn hart…

wankel en wandel hier ben en daar ga ik tastbaar de sporen van wat daadwerkelijk was…

geen spoor van wolf heel uw schaapskleed wonderschoon met peroxide…

lichte beroering het gewicht van een vlinder laat haar sporen na…

och paddestoeltje totaal ondersteboven zo het spoor bijster…

verlost van metaal zal ieder elementje een spoor nalaten…

niet alleen de mens laat een beklijvend spoor na voor zijn vrijheid…

vandaag opnieuw een chaos op het spoor de smoezen zijn vaak niet om aan te horen: computer stuk, de wissels zijn bevroren een vierkant wiel, het achterstel stond voor toch denk ik steeds bij elke nare tijding de echte oorzaak is een slechte leiding…

gulzig en bloot glijdt hij door mijn tuin een spoor achterlatend op planten, stenen en mijn schoen. een spoor van slijm en glinsterende belletjes gevuld met regenboog. ik volg zijn patroon van gaatjes in blaadjes en voel me week; zo'n tedere schade aangericht door duimgroot naakt.…

En alle sporen zijn zo klein en blank, die wij hier laten als op een sneeuwend veld het vluchten van een hermelijn.…

Twee conducteurs uit de plaats Hoorn Die kaapten de bus naar Stavoren En wat men ook zegt Ik denk dat ze echt Gewoonweg al tijden niet sporen…

Ooit liepen wij daar Hand in hand Achter ons de voetsporen Van waar wij waren beland Vandaag lopen wij daar Maar niet meer hand in hand Achter ons geen voetsporen De sporen verdwenen van het strand Ik heb daar niet gelopen Niet op het verleden-strand Geen sporen, geen jij en ik, geen liefde Alles door het water weggebrand…

grillige vormen sporen verdiend in sprookjes rustplaats in het bos…

zilveren plaatjes sporen van een nieuw leven schoonheid van de herfst…

Door openlijk spoor trekt jouw routebeschrijving de hemel open.…

Ik sta voor het blok Op de natte berkenbast trekt een mier een spoor…

striemend slaat de herfst zijn sporen, huilend om een zomer die nooit was…

Kijkend naar een slak een nat spoor achterlatend een snoer van graagte…

Verblind betoverd aangesproken in de trein volg het volgend spoor.…

treinstation Leuven - een treinchef wijst haar spoor vijf - met zijn boterham…

Worden als sporen gewist. Dan een schone lei.…

Een pad in het bos paddenstoel tovert uit hoed diverse sporen…

schreef een vlucht meeuwen op zwart papier nu zijn ze weer hier als raven in de sneeuw zonder sporen geland weg van zee en het strand maar ik wil ze zien vliegen nog ongelijnd op een blanco a-vier…

Probeer mijn gedachten In het gareel te houden, Maar een kruiwagen vol Met levendige kikkers Is makkelijker te controleren Dan mijn gedachten die Onverhoeds alle kanten opspringen, Zo wendbaar zijn ze, zo licht, Moeilijk te houden op het juiste spoor, Zonder er ook maar enige grip op te krijgen Gaan ze er met mijzelf vandoor…

Jouw kleurrijkheid liet bij mij sporen na met zachte penseelstreken op het palet van m'n gevoel je liet me zweven op de rand van de regenboog je raakte me net zoals jij mij? zullen onze kleuren nog matchen of zijn die van mij iets te fel en worden ze van jou wat vaag is er dan nog sprake van een mooi samenspel?…