Alle inzendingen over aan de wegrand

Vijf kamerzetels is beslist een feest voor dieren en hun onbetwiste helden! Marianne, laat je kloeke woede gelden; de Kamer is nog nooit zo’n zoo geweest: Tig hanen, slangen, ezels overal, een witte haai, wat wezels en een kwal.…

Wat Max contractueel aan had gemoeten, Waarin hij elke concurrent verslaat, Heeft echt geen invloed op het resultaat En zeker niet de schoenen aan zijn voeten. Verstappen is gewoon onovertroffen, Die wint een autorace nog op zijn sloffen.…

als ik de wereld wil zien sla ik een boek open nu val ik stil in jouw dodenboek je stem kan ik niet horen je kleine lijf niet van jezelf een eiland van pijn ingesloten als een insect in barnsteen vanuit de dood ontvouwt zich het broze alleen zijn dat je in een trage rit naar de dood voeren zal je…

Pampers, Ze ruiken fris, vers uit de doos, je zou er zo in bijten maar nee, ze zijn niet om te eten, ze dienen om te sch...…

Antwoorden, die naar vragen blijven zoeken. Zoals een medicijn, dat naar zijn ziekte smacht. Zoals starre pessimisten, die op hun noodlot wachten. Zoals een wanhopige mattenklopper, die geen matten vinden kan. Pessimisten, die angstige vragen blijven stellen. Die oplossingen onhaalbaar achten. Die onoplosbare problemen zoeken, die optimisten…

Jazeker, ook ik ben er mee besmet. Ik kan mijn angsten nauwelijks verdragen; durf uiteraard ook niet om hulp te vragen en nu komt dan die hulp op internet… Maar ik heb niets aan deze therapie, want ik lijd erg aan internetfobie.…

Bij Noach plensde het wel veertig dagen, Het volk trok veertig jaar door de woestijn, Ook Jezus moest daar veertig dagen zijn, Een zware proef waarvoor Hij ruim zou slagen. De vergelijking gaat natuurlijk mank, Maar ik blijf veertig dagen van de drank.…

De nooit aflatende stroom van gebeurtenissen, ideeën en meningen het hijgt in m'n nek en draaft voor me uit en buiten is alles om ons heen uitbundig groen ...'Het ruiterstandbeeld van het zelfbedrog in het publiek onthullen' Nuttig en waar. Het trekt het gordijn weg van de beschaving, de ijdelheid, de zelfgenoegzaamheid…

adem van de zee streelde het lichaam en de ziel je gaf je over met ontroering de euforie van geluksvervoering heelde door haar macht de kracht want zij haalt alles uit de bron daar verdween de grens die ik verzon in eindeloosheid wenkte stralend licht het vergezicht naar kwaliteit van leven daar aan de zee vloeide liefde tomeloos in een…

In het regeerakkoord wordt vast besloten Om de bureaucratie terug te dringen De fractieleiders zullen dus bedingen Daarvoor een flinke geldsom te begroten Dus komt op kosten van de burgerij Er ook dit keer weer een minister bij…

Pythagoras zo wordt gezegd, kwam in een smederij terecht met vier fervente smeden. Daar werd met slaan uit volle kracht, een fikse herrie voortgebracht, maar Pythje riep tevreden: 'Dit klinkt uniek en wonderschoon want elke hamer heeft zijn toon. Ik ga ze even wegen.' En die gewichten, als verwacht verhielden zich als 6 en 8 en 12 en…

Harde modder, guur kristal: in mijn naakte woonste rijk en arm aan niets en al, ben 'k de ziekste en schoonste. Huis dat afsluit en dat kijkt: hart dat, onbewogen, hoort de zee die wast en wijkt vóor verzádigde ogen. In geen spiegel, gruwvol-eêl, 't beeld van een begeren. Al de beezmen zijn te veel om de grond te keren.…

Doorgaan moet je, Altijd doorgaan, Nooit stil blijven Staan, kijk nooit Achterom, alleen Maar voor je, Niet links, niet Rechts, alleen maar Voor je, recht voor je, Verder moet je, altijd Verder, tot het laatste Lichtje gedoofd is…

blootgelegd en barrevoets naakte dwaling over landerijen waar een kei botst, een stronk hinkt commando’s buigen letterlijk je hoofd vanaf hier stapel ik een rots op rozen breek ik hout uit bitter water vangt een vis de tol van zeven vruchten poppenkop naast scalpel papier, steen en schaar…

Rond negentienhonderd kocht boer Swarts grond. Op de kavel lag een berg dat was niet erg de hemel te rijk zei hij: die maak ik met de grond gelijk. Weet waar je aan begint zeiden de mensen die berg is bekend berucht er loopt een gerucht die grond is met bloed doordrenkt. Die berg is slecht heren van het kasteel in Wedde stelden…

Ik zie ze achter hun houten toonbank staan, de vriendelijke winkeliers van vroeger. Ik zie mijn moeder in de Rijnlaan, lopend met haar trouwe, ouwe fiets, kwaliteitsbewust uit winkelen gaan. Van Albert hadden we nog nooit gehoord, want Piet de Gruyter was voor ons het einde. We genoten altijd van die zalige geur, van zijn versgemalen koffiebonen…

Traag nadert de nacht de wereld wordt stil een wolk streelt de hemelboog zacht kleurend als gouden einder de opkomende maan strooit zoete herinneringen aan het zelfgetimmerde bankje tussen zomerbloemen en mijn verlangen zucht naar het lied ‘pour toi mon amour’ dat je voor me speelde op je gitaar nog rakend als een gevoelige snaar…

Haar hele leven bleef het aan haar knagen Dat ze te weinig tijd had om te schrijven Ze moest ook arts en echtgenote blijven Een moeder en vriendin met lange dagen Even alleen was ze helaas hoogst zelden Ziek kind, te druk, te moe, teveel problemen Om voor het dichten tijd te kunnen nemen De kunstenaar in haar moest het ontgelden Zo schiep…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…

Mensen denken maar dat het een keer zal blijken: ze hebben Gelijk!…

Ik bond mijn fiets vast aan de zijne, zo intiem – is het begonnen.…

Eerst in de toekomst, daarna in het verleden: geluk kent geen tijd.…

De dood fluisterde zacht, kom neem mijn hand Ik breng je naar de bergen of de zee Of naar enig ander land. Ik riep op luide toon een tuinman verwacht je in Ispahaan. ga weg dood, je kunt me niet bekoren Oké, dan niet, zei de dood Dit keer heb ik verloren Ik wacht wel af, je zult ooit nog van mij horen.…

2020; wat een jaar een 'lockdown', geen vakantie, wat raar allemaal nieuwe woorden, een andere levenswijze zelfs de werkwijze in het land werd aangepast dat zorgde op onze wegen voor minder overlast Mensen bleven meer in hun eigen omgeving op advies, maar ook als naleving van de gestelde regels voor ons land want waarin zijn we toch beland…

Waar onze taal nog zuiver zingt en met Herinnering aan Holland wedijvert, in klaarheid blinkt Verschijnt een brede lach op het gelaat van god Apollo En knikt Pallas met instemming goedkeurend bij dit motto Maar nu verstoort multilinguaal een wirwar onze spraak en schrift In Babylonisch kakelbont emoji's en graffititaal Een…

ik weet niet meer dat jij er niet was dat je nog niet bestond in de stilte van de nachthemel kan ik de aarde niet meer verdragen het kleine leven zal als de doden niet weerkeren rouwen kan ik niet in ijstijden is de lente een slechte leugen de winter eindigt niet je onschuld je tederheid kan ik niet vergeten in deze kille…

Neen 'een net doodervaring' niet wel vele "niet levend ervaringen" overkomen ons nog steeds dagelijks! Alsof ons zijn er niet toe doet alsof onze verschijningen doodsangsten oproepen voor velen die voor levend doorgaan maar alles wat maar enigszins van hun norm afwijkt, ons voor niet levensvatbaar uitmaken of op z'n best ons doodzwijgen…

M'n hele leven heb ik moeten opleuken maar werd minder 'geliked' dan gehoopt ze noemen me een leuke etaleur of iemand die het mooi kan verpakken die origineel uit de hoek kan komen maar dan wel direct weer in de kast in de etalage van mijn leven was het veel genieten voor derden en zelf was ik vaak niet om te genieten kon ik vreselijk…

Het heeft niks met Sinterklaas te maken, de nieuwe zomersensatie van de kust: de kleine pieterman is zeer belust, maar moet zijn voetenfetisj staken. Nu is hij aan de Vlaamse kust gestrand, is van Belgische voeten gecharmeerd, daar is pietermanneke gesignaleerd, met zijn stekelige kop in het zand. Al voetenkussend moddert hij wat aan. Pieter…

Zij was als tikgeit indertijd bedreven Vanaf haar jeugd tot aan haar AOW, Mijn ingedutte nicht van honderdtwee, Maar nu komt zij getikt en wel tot leven: Nu zij zesduizend gulden kan verdienen Zit zij gereed achter haar typemachine.…