Alle inzendingen over aangespoeld heel som

het ziet er niet uit stel je ziet hem of haar in aquaria je schrikt je een ongeluk vraagt wie ligt te sneven zie dit laatste teken van leven die vishouder ging zeker stuk drukkend op zijn duimdiploma neem een bundel zakken ieder met acht kamers die het allemaal apart doen in en uit één eigen zakgaatje omringd door acht tentakels om…

Daar ligt dat jochie, aangespoeld, Dood en eenzaam. Dat was toch niet zo bedoeld Toen zijn moeder hem in zijn armen nam en hij als baby op de wereld kwam?…

soms heel even bekruipt me het gevoel dat niemand snapt hoe ik me voel. voor de buitenwereld iemand die altijd loopt te stralen maar niemand ziet dat ik blijk te verdwalen, verdwalen in emoties,gevoelens van vreugde,gevoelens van verdriet. de vreugde laat ik zien maar het verdriet niet.…

Soms is het leven heel gemeen. Een spijker dringt door de hardste zolen heen. Nieuwe schoenen slenteren door de straat. Weer een paar in de menigte die zijn weg verstaat. Soms heeft men het leven niet voor elkaar. Wandelt het op schoenen van het verkeerde paar. Nieuwe schoenen dof en in slechte staat.…

als golf proef ik je zo zacht en zout en rond je wangen kleurt mijn branding je avondrood. Verdrinkend in de kromming van je hals laat ik mijn nacht door eb en vloed geleiden. We geuren zee en kloppend bloed streelt baren open tot de morgen ze voldaan weer sluit.…

gesproken is er die ander waarvoor jij mij verliet Ik blijf hier achter met zoveel vragen waarom wij, waarom jij, waarom ik dit boek is nog lang niet dichtgeslagen mijn hart is verlamd en geeft geen kik Ik worstel mijzelf door elk uur heen zoveel pijn heb ik nog nimmer gevoeld dit verdriet gaat door merg en been tranen zijn voor altijd aangespoeld…

als een bruid zo lieflijk en pril van verlangens gestrekt op een strand van scherven van glas en schelpen en vogels verlamd met de ogen al starend uit andere tijden achter de dagen door omstanders belangeloos de haren gestreken de handen gevet en verbonden en de dorre benen van kleding gevild maar te laat geborgen haar stem nog rustend…

Probleem is da'k niet vechten kan, niet trappen, bijten, krabben of anderszins maar soms, heel soms, komt de vechtduivel eventjes kijken om de hoek, om vervolgens te verdwijnen met gezwinde spoed. Misschien maar beter ook?…

hard wanneer de mooie dromen doven Ook ik wil wel weer eens een meisje zijn dat met vader werkte op het land of met moeder lapjes breide helaas, we hebben het zelf niet in de hand maar soms, heel soms...…

heel soms fluistert het vanbinnen zachte woordjes in mijn rechter boezemkamer alsof een pluimpje mijn ziel beroert ik spin me in de stilte van mijn zinnen drijf gemoedelijk verder in mijn stroom knipoog naar de rust die in me woont…

Geen poema is door liefhebbers gespot Geen boze wolf heeft onze tuin omwoeld En nergens is een pinguïn aangespoeld Gelukkig was een ouwe leeuw heel hot De Wildersstemmer wordt elk jaar weer dommer Volgt nog het laatste nieuws van de komkommer…

Schelpen in het zand door de golven aangespoeld in een kinderhand.…

miljoen zandkorrels aangespoelde kristallen juweel in de zon…

Je leven overstroomd zorgen aangespoeld vereeuwigd verdriet.…

Zee schelpen aangespoeld in het zand opgeraapt door een kinderhand emmertje.…

En nog steeds, op de strandjes bij Warder, tussen Hoorn en Edam, vind je schelpen, kokkels, strandgapers vooral, uit de tijd van de Zuiderzee die pas zijn losgewoeld, opgestuwd, aangespoeld. Er staat me nog heel wat te wachten. ----------------------------- uit: 'De Gids', mei 2012.…

wat blijft op het strand en verjaart tot vreugde van mijn kleine hondje met zijn juttersaard een aangespoelde vogel, lege flessen, half vergane bomen…

in de zee van tijd die haar geboden was vond zij tussen de aangespoelde woorden net dat stukje dat ze tot dan toe ontbeerde ze ontsteeg zichzelf…

Soms blijven woorden hangen, alleen niet samen als een zin. Stil blijft achter het verlangen, welk woord vormde het begin? Na heel lang zoeken besef je dan, dat wat het begin was nooit het einde zijn kan.…

Heel soms is moeder zijn geen feest, al zou je wensen van wel. Perfectie in moeder zijn bestaat niet, het is geen spel. Je kunt proberen, ze te "sturen", omdat je zelf ook kind bent geweest. Maar als ze de "verkeerde" kant opgaan, wie bloedt er dan het meest?…

Soms, niet altijd ben ik het even kwijt dan vertroebelt mijn blik en denk ik STIK kom ik om in zelfverwijt Soms, maar heel even denk ik na over 't leven er schiet van alles door m'n kop ik vlieg van dal naar top en wil alleen nog maar geven Soms, eigenlijk zelden, dus soms doe ik wel eens iets doms Oh, dan is daar weer dat gevoel…

Soms heb ik niets te denken Zonlicht in het hoofd Bij duistere gedachten zwijg ik soms in ongeloof Soms geen geld slechts handen in de zakken of koud op bed Soms meer dan ik aankan Soms rust soms pret Maar soms. Heel soms. Voel ik dat verlangen Op zo'n somse dag in mij…

Soms wil ik dingen beter doen gewoon omdat het beter kan maar dan denk ik, laat maar zo een ander weet hier toch niks van. Soms wil ik dingen anders doen gewoon omdat het van mezelf moet maar als ik dan terug kijk, denk ik ach, het vorige was ook wel goed.…

Soms, heel soms, dan kom ik je tegen, boven op de gang als we elkaar passeren. "zal ik hoi zeggen" hoor ik mezelf overwegen, of zal ik me dan weer bezeren? Soms hoor ik het water van de douche stromen, als ik erlangs loop onderweg naar de toilet. Ik hoor mezelf dan denken "zal ik erbij komen", dan is de eerste stap gezet.…

je niet snel terug Soms in een enkel ogenblik Je bent er niet op bedacht Ontmoet je een tederheid van één Van wie je't niet had verwacht Dan denk ik, ach één zo'n gebaar Dat geeft je toch een kick Ik voel me heel erg gewaardeerd Soms in zo'n enkel ogenblik…

hier liggen stenen zonder zich te vervelen soms staan zij even…

Romantische adembenemende momenten flitsen door mijn nog slaperige brein geurig als een veld bloemen in de lente opgekomen na de eerste zonneschijn Momenten die de tijd even stil doen staan omgeven door het gevoel intens geluk pure oprechte liefde onder volle maan ontspannen en bevrijd van aardse druk Maar al die illusies, mooie…

Je mist de trein, Die je net nodig had. Je verknalt je examens, Waardoor je nu zakt. Je dumpt je vriendje, Omdat hij is vreemdgegaan. Of… Misschien nog wel erger. Je verliest een dierbare, Die is overleden door een ziekte. Het is niet allemaal niet leuk en fijn, Maar probeer dan eens aan de andere dingen te denken. Je bent helemaal verliefd…

Soms is het moeilijk, dingen te vragen soms duren ze lang, 'k bedoel dan de dagen soms is een buurman een vervelende vent soms ben ik blij, dat ik vrouw ben! Maar vaak is het leven een heel groot feest vaak geniet ik van elke dag het meest vaak is mijn gemoed overvol vaak heb ik zo lijkt, mijn leven alleen lol!…

fluistert de tijd ons even terug ik tel glimlachend enkele malen tien en schets krullen op het behang het rolgordijn sluit maanlicht buiten langs de rand waar morgen stond te wachten op het eerste lentewicht zwichtten vochtige wimpers ademen was nog puur ja, soms fluistert de tijd ons even terug…