Hoe triestig achtergevels,
verlaten in regennevels
met vensters, waarachter schimmen staren
Dode meisjes die vrouwen baren.
Zo verzinkt de jeugd in water
en pas vele jaren later,
sijpelen met het droeve water
beelden van een puberende schoolverlater.…
Ze kreeg een bouwdoos, zette vier palen
in een gatenplaat, schoof langs de gleuven
voor- en achtergevels op hun plaats
schuren geurden naar ingedikte tractorolie
oogstverhalen, schoffels hingen schuin
tegen de zomerwind, deurklinken gingen in verzet
planken opgebroken, opengezette hokken, ze wiste
de witte plekken op behang, zwakte het…
Mijn voeten hebben geen grond meer nodig
om verder te gaan of om sterk te staan
het gekozen pad maakt het overbodig
de verlaten wegen, de ontbladerde laan
ik ga ze zwijgzaam door de avondnevel
langs menig onttroonde achtergevel
Het bladgoud van mijn levensdagen
ligt versplinterd onder het bladtapijt
de koningsmantel is nu afgedragen
gesloopt…
Nee, nu zag ik onze straat anders:
vanaf de nokken schuin naar beneden aflopend tot de goten
dan recht naar beneden langs de achtergevels
tot daar diep en vlak de plaatsjes tussen de huizen en de schuren liggen
dan de achtertuinen met hun hekjes naar de gangpaden
die de scheiding zijn met andere straten
- alsof je vanaf de brug van een groot…