Alle inzendingen over adempauze OR sabbatical OR workaholic

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Charles gaat sabbatical in de united states Laroes betaalt voor ons een losse grijpstuiver een half miljoen euro uit de algemene nospot geen algemeen oprotfonds wat opvalt niemand komt in de gevangenis ruikt aan de bedelstaf iedereen passeert af iedereen blijft Charles is een voorbeeld voor werkend nederland binnen het jaar regelt-ie…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ze liet zich lezen in een lange adempauze van de tijd. Mijn voeten in de aarde. Haar vleugels in mijn dromen. Mijn ogen verankerd, mijn hart voorgoed verloren. Haar laatste vlucht. Mijn nek, een dankbare oase voor een afscheidskus.…

in wensen, sjouw ik het levenspad, omzoomd met distels af, langs gladde keien, tussen wieg en soms het graf, maalt de molen haar tijd, ruist het alom aanwezig leven in stof door de vingers glijdt, haar blik mijn toekomst kuist, bedekt met open hand, de opening van vele monden, stokt alles, al is het maar even, in de stilte van een adempauze…

Lodewijk Napoleon Broer van Bonaparte Was kort onze koning De aardige man sprak In z’n beste Hollands Vanaf het balkon van Het Paleis op de Dam: “Ik ben jullie konijn” Bij elke adempauze Juichte Amsterdam: “Lang leve ons konijn” Blij met zoveel bijval Vervolgde de Fransman: “Dag en nacht zal ik Over jullie braken”…

hij reisde miljoenen meter hij wilde alles zien nu is hij allesweter beweert hij sedertdien maar ís hij wel zo kien? nog voor geen centimeter kent hij zijn Jacobien en al geen haartje beter hun eigen Ot en Sien en die zijn al zeventien!…

Een stilte met de adempauze, Maar hij vervolgt met zijn ‘wear sunscreen’: “Soms brandt alles om je heen, dat kun je niet vermijden, maar laat dan desalniettemin de liefde met u vrijen. In Almere, uiteraard. Vrijen in Almere.”…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

gouden wolken dalen neer… lucht als een gedicht gevoelvol warm verlicht de zon een adempauze lang op mijn gezicht ik glimlach zacht en laat het beeld haar ingewerkte impact doen slechts duizendmaal en één, een zoen een streling onverdeeld langs buik en rug ik wil terug naar dat moment klimmen, op de ladders van een gulden dag ik…

Op de brug in het plantsoen kijk ik over het water echtpaar Zwaan met kroost zwemt bij de spuitfonteinen Het bruisende geluid heeft een ontspannende werking dan vallen zij even stil nemen een adempauze Op het bankje nabij het vogelgezin zitten jonge mensen een scooter staat nabij hen milieuvriendelijk, want electrisch En ook nog eens…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik strijd iedere seconde om staande te blijven tussen de racewagens en gehaktmolens, de enge wolkenkrabbers en metrodeuren, de flitsbeelden en housegestoorden, de straaljagers en die verdomde tijdslavernij, het rampenplan en de nieuwste lekkernijen, opdringerige dynamiet en gedachtenvervuilers, de strebers en de workaholics, die opgefokte,…

Een hartstochtsloze en totale aanwezigheid maakt zich nu kenbaar en het is of in een diepe adempauze van de tijd, dichtbij, een pasgeboren kind zich stil, volmaakt en ademend bevindt. ------------------------------------ uit: 'De Oude Kustlijn', 2002.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Het bos vergroeit van inspanning, daarin zweet het mos, groeit dicht, het blijft bestaan, de adempauze heeft het uitgeput, het bloeit en verdort, het past zich aan, het licht wil niet dat z’n takken breken in de wind, hoor hem smeken met de droge lippen.…

de demonen hielden zich schuil onaangekondigd nestelden ze zich in de spelonken van mijn geest zonder gêne legden ze mijn moeizaam verworven schuilplaatsen één voor één bloot meedogenloos blokkeerden ze mijn gedachtenreizen ontwrichtten de grond van mijn bestaan voegden angsten toe aan het fragiele palet in een sporadische adempauze werd…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

vijand geven elkaar een hand aan de frontlijn ontstaat een broederband door Het Kind dat tussen hen is geboren Sjaloom is het, wat ze beiden graag willen soldaten wisselen hun sigaretten en wijn ze willen geen oorlog, maar vrienden zijn het heimwee naar huis doet hen verstillen na Kerstmis bulderen de kanonnen voort het was slechts een adempauze…

stille passanten die zijn uitgereisd Al mijn wensen vallen in het niet Alles is los mijn hoop is vergrijsd Mistig uitzicht op het pad Wezenloos de klappen vangen die het leven toebedeelt Bij de één wat meer dan bij de ander Mijn ziel is bedekt met een laagje eelt De juiste stappen zetten in het leven Thuiskomen is het grote verlangen Adempauze…

leven met de pijn, gereinigde zuiverheid uit de bron van wilde regen voedsel voor de zintuigen niets te missen maar niet alles te moeten begrijpen, haar schoonheid in armoede te laten rijpen, de houdbaarheid te zien in het goudgeel koren, de aren onscheidbaar tot aan het kaf niets van hun eigenschap hebben verloren elk detail een vaste adempauze…

Spoedig berijpt door kille winterhand het teer skelet van ’t herfstblad, als je even adempauze neemt en het te ruste legt, breekbaar als glas. Wanneer regen overgaat in sneeuw en de vijver langzaam in ijs haar rust zal vinden, wanneer de laatste ganzen vertrekken voor hun lange reis, beloof mij dan een nieuwe lente, een nieuw begin.…

Zet na zet spelen we het spelletje mee Alle punten voor ons Een adempauze van besef wordt gevuld door problemen van een andere orde Verven, kopen, pakken, sjouwen en een stijgend saldotekort Onze inboedel in mijn hoofd en weer terug Op zijn plaats in een andere ruimte Onze ruimte, onze ruimte zolang we willen Onze plek, die we van ons…

Het wordt zo vreselijk moe, is aan een adempauze toe. Al de emoties zo intens, dat is niet goed, voor geen enkel mens. Ik sta te wankelen op mijn benen. loop op het achterste van mijn tenen. Mijn verlangen om jou alles te geven, beheerst mijn hele leven. Maar ik kan niet stoppen met geven, dan zou mijn hartje stoppen met leven.…