Alle inzendingen over afgemat OR triest OR aardbeienvoel

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

het was een ongelooflijk trieste dag en toch was ze uitermate mooi hij wou het haar vertellen maar vond nooit de juiste plooi   zo zweeg hij maar en gaf haar een gouden ring goud maakte haar gelukkig al was het zo een trieste dag   haar met goud gelukkig maken was zijn levensdoel elke trieste trieste dag   addee…

Ach.... daar lig je aan de kant middenberm - snelweg A2 geraakt door een snelle wagen gedood door de klap en toch... blijven je vleugels fladderen en proberen maar het gaat je niet lukken prachtig mooie buizerd nooit ga je nog wolken bereiken het einde van jouw schone vlucht.…

Bijna dood is weinig anders als niet zo lekker, een beetje slapjes of afgemat en ongemerkt bereist een mens het Schemerland tussen Hier en Dood. Bijna dood is haast hetzelfde als aan de avond, er doorheen of uitgeteld en ongedacht wordt net gestorven bijna niet dood, een deel van leven...…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Zo bedroefd was ik nog nooit Zo triest Zo ellendig voelde ik me nog nooit Zo naar Zo alleen voelde ik me nog niet eerder Zo eenzaam Zo in de kou liet hij me staan Zo heel alleen En al wat ik nu voel is Trieste eenzame ellendigheid…

Moe gestreden is mijn wereld me gaan dromen afgemat vlijde mijn hoofd tegen je aan zat van steeds dezelfde wegen gaan uitgeput niet uit de put te komen Leeg door het verleden van mijn bestaan amper door het verzet van…

trieste drieste ijzeren waterman roemloos gedoemd in een hopeloze zaak nimmer versagend zich kwijtend van zijn taak eeuwige scheppper in een eindeloos plan trieste drieste ijzeren waterman…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Soms zijn er zoute tranen tintelend over mijn wangen Triest gevoel vanuit het niets zomaar door verdriet bevangen Soms krimpt mijn hart ineen gevangen in een leegte zo kil Dan verlang ik alleen naar jou dat is alles wat ik dan nog wil Soms voel ik me zo eenzaam gaan emoties met mij op de loop Van mijn kruin tot aan mijn tenen verlies…

ze heeft geprobeerd te leven toen de zon geen warmte meer gaf.. haar lichaam steenkoud was elke dag ( ook haar hart ) waar ze te oud was voor hem met vijfentwintig jaren. nu wil ze naar een plek zonder angst, verdriet en pijn niets weten van hen samen geen herinneringen meer aan toen, gelukkig en verliefd… waar liefde bedrog is…

Een droevige clown buitelt wankelend op het dunne koord tussen verdriet en wanhoop boven de diepte die bodemloos lokt. Als hij valt en moeizaam rechtkrabbelt joelen de kinderen om de onhandige fratsen van een gebroken mens.…

schone en trieste melodieën rozengeur en passiflora hangt in 't wonderbaar licht waar we de liefde voelen stromen in dichterlijke aandrift met wenende ogen zich baant een weg door ruimte en grotten waar ze de poëzie door 't trots gemoed bespotten het regent klachten die op beredeneren wachten verloren voor de poëzie…

De pijn is ondragelijk Het zijn je laatste uren Een strijd van ongelijk Kan niet lang meer duren Zacht praat je in raadselen Over het vale licht op het pad Je ogen laten zich sluieren Moe gestreden en afgemat De dood nevelt om je heen Je leven brokkelt nu weg Voelend koud als steen Langzaam glij je zachtjes weg...…

Ik haat ijverige schrijvertjes die goochelen met cijfertjes vermenigvuldigen en keren pennenlikkend masturberen plussen en minnen delen mij in kwadraat bestelen Uitgerekend door een breuk geveld kom ik afgemat en uitgeteld gevierendeeld en dwarsgelegen mezelf in tweevoud tegen Verdomme, ik zal die schrijvertjes van dubbel en dwarse cijfertjes…

Na hun uiteindelijke afdaling en korte trotse exercitie beneden in deze diepe vallei waar okerkleuren de ogen strelen doch immense hitte al snel doet besluiten vlug naar boven terug te keren teneinde volkomen uitgedroogd en afgemat op een caféterras te moeten constateren: Roussillon en Provençe het is me wat.…

De kale takken kijken triest naar hun blaadjes  die gevallen zijn…

De trieste muziek raakt het onderbewustzijn  heel voorzichtig aan…

alles begint nu van je los te raken je gewaad, je bed, de kamer en je stede elk moment moet je opnieuw bijkomen in nieuwe verwarring worden afgemat je wilt de samenhang hervinden die je gisteren nog had maar de dingen die je liefhad zijn voorgoed vervluchtigd vervlogen tot as je wordt buiten jezelf gedreven los als de adem van een kind…

Niets is zo somber niets is zo triest niets is zo kleurloos als je iemand verliest je moet het maar leren de dood te accepteren...…

Druppend als zilver Trieste reis zonder einde Met zoute nasmaak…

Vaders koffertje: hij opent het, sluit het weer -- uitgeput en triest.…

Onder mijn lach schuilt 'n triest gelaat Veeg mijn tranen weg niemand mag zien hoe ik mezelf haat Blij aan de buitenkant maar zo triest van binnen Kan ik mijn gedrag ooit nog overwinnen Ik vecht maar het voelt of ik stil blijf staan Vastgeroest in het slechte dat ik niet kan laten gaan…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

De tv op het voetbal afgestemd Een bal heen en weer Wel 50 duizend keer Laat de leeuw niet in z’n hempie staan Hooligans, haat en pijn Iedereen wordt afgemat Joden dit, Boeren dat Want voetbal schijnt oorlog te zijn Ik begin te klagen heel de tijd Hier is toch niks aan, dus Tijd om naar mijn kamer te gaan Voetbal is helemaal niks voor…

Klaproos zo hemels Tussen aarde, grint en rails hoe triest is uw lot…