4660 resultaten.
Te Bond
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 174 Each Time You Die Alone, The First To Die,
Maybe You Die Today or Die Tomorrow,
Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow,
Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye.
Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt,
Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…
vooralsnog...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 299 nog éénmaal
een gedicht geschreven
over het bulderen
van een laatste lach
het galgenmaal tot
het dessert verslonden
zo nam ik een voorschot
op het afscheid
kwam er in de schemering
van oktober de berusting
in het ongewenst vertrek…
vooralsnog...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 506 toch nog éénmaal
een gedicht geschreven
over het bulderen
van een laatste lach
het galgenmaal tot
het dessert verslonden
zo namen wij een voorschot
op het afscheid
en kwam er in de schemering
van oktober de berusting
in het ongewenst vertrek…
vooralsnog
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 400 toch nog éénmaal
een gedicht geschreven
over het bulderen
van een laatste lach
het galgenmaal tot
het dessert verslonden
zo nam ik een voorschot
op het naderend afscheid
en kwam er in de schemering
van een laat seizoen de berusting
over het ongewenst vertrek…
ik was bij je
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 107 in mijn hart ben ik net zo bang als jij
en toch ben ik bij je
uren heb je gepraat en overwogen
en ik ben bij je
afscheid nemen van jezelf
is een eenzaam gevecht
moed overmand door verdriet
want een ander uitzicht zag je niet
en ik ben bij je
om de ziekte had je niet gevraagd
maar spontaan gekregen
wel nam je in je handen
hoe…
een eeuwenoud cliché
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 91 is de bewering van;
' aan alles komt een eind '
ik zal er nooit aan wennen
afscheid nemen van mensen
en de dingen die voorbijgaan
natuurlijk zijn er de herinneringen
maar ook die zullen spoedig
vervagen in mist van tijd
rest ons slechts het berusten en
het gedogen van vergankelijkheid…
Afvallig senryu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 240 schuldig gesmokkel
tussen repen van Cote d' Or
ben ik afvallig…
Mijn lief
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 253 de voor-laatste bladzij,
papier met gebruinde vlekken,
kleeft ook nu aan mijn hand
ik las het duizendmaal
op een rij
mijn gemoed
noch mijn vinger
willen verder trekken
ik bezweer het einde,
ontken een mogelijk afscheid
berust liever in de romantiek
van het onvolledig zijnde…
gaandeweg
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 219 ik leg de weg naar
berusting slenterend
soms dralend af
gaandeweg begon ik
aan wat ik nog niet
eens zo lang geleden
later noemde
het is het afscheid
van hoge woorden
en vervlogen jeugd
van het ongrijpbare
verwaaide leven van
verloren dromen
het is de onbekende
weg die me in het
duister tasten laat naar
barsten en scheuren in…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 65 Zen-slagen wonder
Spreek "To be or not To be"
Goed te "zijn"- "zonder"…
Controverse
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 166 << >>
Controversy
Whether tricked or not.…
Vluchteling
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 189 Achter de horizon heb ik gezwommen
in een zee met bloed en tranen
een afscheid was niet mogelijk
mijn huis en hart zijn stil verbrand
ik kan de liefde niet meer
uit het verband rukken
mijn ledematen zijn moe
van het tevergeefs lopen
en hopen dat de grenzen
opengaan in nieuw verlangen
zodat het leed zich kan berusten
niet langer…
tijdens een 'dolende' dichtrit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 254 straight ahead
immer gerade aus
en dan ineens
die afslag naar links,
rechts, einde rotonde
or whatever...…
to be
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 696 vermeden
to be or not to be, that is ...…
uitgedoofd
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 1.602 zijn hart kent de kilte
die tocht onder de deur
al jaren terug gesloten
voor degenen die beter niet
maar het kan nog bloeden
druppels zonder kleur
opgeleefd en uitvervaald
een verschoten orgaan
dat enkel nog kan slaan
vanuit zijn eigen natuur
levend, maar veel te zuur
spreekt hij in azijn
de taal van verdord
met in zijn herinnering…
Och, ween toch niet
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 674 och lief,
ween toch niet om zwarte randen
rondom blauwe dagen
toe,
laat wassende wind de zeilen bollen
en adem lucht in lagen
vaar,
ver voorbij de ingedutte zon
door het wijde water
en landt,
waar dorst zal verdrinken
in warme armen van een tweede later…
In het graf gelegd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 304 Lees ook het gedicht: afscheid (vannacht geplaatst)
Je kan dit ook lezen voor al de slachtoffers van de vliegtuigramp.…
Mood swings, just like the weather
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 599 Het komt misschien door het weer
Dan schijnt de zon, dan weer niet
Zo ook met mijn gevoelens elke keer
Dan ben ik happy, dan weer niet.
Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen
De wereld laten weten hoe blij ik ben
En al het moois in de wereld willen omarmen
Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen
dicht tegen je aan willen kruipen…
De berusting
gedicht
2.0 met 24 stemmen 12.295 We wierpen elkaar de brandende bal van het
moment toe, aan- en ontmoedigingen,
verwijten, de berusting die we zelf niet wilden.
---------------------------------------------------
Dit gedicht van Mark Boog (1970) verscheen in het jongse nummer van Hollands
Maandblad.…
berusten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.260 nu de woorden
blijven plakken
aan de watten in zijn hoofd
en hij niet weet
uit te leggen
wat hij altijd heeft geloofd
leven wegvloeit
uit zijn lichaam
in de voegen van het pad
dat hij volgde
heel zijn leven
en waar hij nooit genoeg van had
nu de klokken
sneller tikken
dan het kloppen van zijn hart
en hij namen
uit zijn verleden
in…
Berusting
hartenkreet
4.0 met 31 stemmen 746 Slenterend door 't lenteland
stiefelend langs sloten
dwalend langs de waterkant
goud, zonovergoten...
Zwervend langs het wuivend riet
banjerend langs bermen
luisterend naar 't hoogste lied
van ijle vogelzwermen...
Dolend door die heerlijkheid
leef ik 't intensiefste
dan ben 'k in al mijn eenzaamheid
het dichtst bij jou, mijn liefste…
Berusting
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.159 Mag mij dan na zo veel treuren
Zo veel zwoegen, zo veel wee,
Niet een uur van rust gebeuren
Op een stille legerstee?
Drijft mij, met gebroken lenden,
Kreupel, ademloos, en krom,
In een kring, die nooit zal enden,
’s Werelds tuimelmolen om?
God! Gij zag mij heel mijn leven
Aan natuur en leedgenoot
Onvermoeid ten beste geven,
Waar uw wijsheid…
Berusten
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.154 Iemand zou nooit komen
die iemand schat was jij,
toch blijf je altijd in m'n dromen
want jij, jij was van mij.
Vier maanden heb ik jou gedragen,
had me er zo op verheugd.
Ik bleef achter met zoveel vragen
want weg was opeens alle vreugd.
Ik heb nooit je haartjes geroken
of je handjes gevoeld,
mijn hart was gebroken.
Maar ik weet;…
berusting
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 2.075 ze woonde in het dal van pais en vree
zo ogenschijnlijk innerlijk tevreden
obstakels werden, levenswijs, gemeden
en ’s middag dronk ze kalm een kopje thee
de kater op haar schoot had geen idee
van onrust uit een sluimerend verleden
de bange blikken, schijnbaar zonder reden
hij onderging haar strelingen gedwee
ze vond haar weg, manmoedig,…
Berusting
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 454 Het hart is leeg
en berust.…
Berusting
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 703 wachtende
ongeduldig dolend
in het ongewisse
blijvend
starende ogen
priemen in het niets
dat een leeg beeld weergeeft
op een troebel netvlies
een diepe zucht
zakt diep weg
verloren in machteloze strijd
om zekerheid
eindeloze stroom gedachten
verwaaieren
in een onrustig hoofd
bezeten
moe en gestreden
berust hij…
Berusten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 311 Kalm legt de diepe zee
zich neer naast duin en
boterbloemenvelden
akkers met aaneengeregen
zaad liggen geduldig tussen
sloten vol verleden tijd
van bovenaf gezien een
lappendeken anders lopend
was het toch gelijk gebleven
in een aangepast patroon…
berusting
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 472 hier heerst slechts orde
in vredig samenzijn
in geuren van nieuwe zeep
hier hoor je de favoriete
zangeres van het moment
de afgedane ster
zieken in tevredenheid
gezonden vol berouw
hier vindt men alles
toegestaan in berusting…
berusting
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 668 Wanneer de berusting begint te komen
Leef ik niet langer meer in dromen
De werkelijkheid dringt tot me door
Nu ik mijn gevoelens niet meer smoor
Het geeft me vrijheid en geeft me kracht
Dat had ik zelf niet eens verwacht
De rust valt als een verendek op me neer
Het vertrouwen groeit langzaam weer
Ik ben er nog niet dat weet ik heel goed…
Berusting
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.701 De rust viel naar binnen
onverwacht sluipend
waar toch niets was veranderd
omdat alles hetzelfde bleef
maar het gevoel week weg
waar de woede eens wandelde
de tafel bleef leeg
waar het bord had gestaan
de stoel ongebruikt
waar de krant was gelezen.
de kamer was stil
van verdwenen gesprekken
de lucht ontwolkt
van gevallen regen
het pad…