Alle inzendingen over afwijzing

ongrijpbaar lachte geluk in een stralende zon jij opende armen liet je verwarmen omfloerste je blik door raken kwam schaduw met ontwijkend licht vingers verkrampten in spreidend mijden van het afwijzend gezicht jij draaide keek om stukjes geluk bewolkten de zon…

onbezonnen en blij danst zij door het leven opgroeiend in een jonge vrouw wier schoonheid verborgen blijft onder fleurige doeken tot het moment waarop realiteit haar bruut overvalt hij vraagt haar (op veel te jonge leeftijd) doch blijkt 't geen vraag maar een eis die geen tegenspraak duldt en beantwoordt haar afwijzing met zuur…

Liefde, het stoort me niet Die afwijzingen, Het deert me niet Om jou hier te zien , doet me pijn Zulke mooie ogen, Leeg en verloren voor me Zo graag zou ik je haar strelen, Je zachte lippen in een lach toveren En vertellen hoeveel je voor me was Maar deze kilte is het enige dat overblijft Die vreugde die eens was, Is met je ziel verdwenen…

durfde het risico niet dragen een nieuwe afwijzing te horen, nog meer willekeur voorzag, ach het werd nooit als tevoren maar was er wel die ene dag stil, alleen, verloren, ben zacht en sluipend weggegaan, zonder ooit antwoorden te horen op vragen niet gesteld.…

Het gaat niet meer de relatie onderhouden onmacht verwondt het hart de liefde verstomd door online afwijzing echt contact ongewenst Angst, projectie en koppigheid staat tussen hen in verdwaald in emoties op een eenrichtingsweg Liever ontlopen dan voelen wat de aangedane pijn van emotionele schade het lichaam vertellen wil…

Bang voor afwijzing, bang voor teleurstelling. Daarom waag ik het er niet op. En dit is de grootste strop: Ik heb een man, jij een vriendin. Dus samenzijn zit er misschien helemaal niet in........…

het gevoel dat je me geeft Zonder nog te verzetten Leg ik me neer Ik ben verliefd Zeg ik, tegen me zelf en ik zink In een zee van onzekerheid Verdergaan zonder toegift kan niet meer De golven zijn te hoog Ik verontschuldig mezelf tegen mijn ziel Voor het gevecht dat ik heb geleverd Voel me euforisch En gewurgd door de angst van de afwijzing…

Tijdens het laatste Gronings ontzet had ik mijn hoofd op het hakblok gezet Ik ging voor haar bil voor de bijl en wilde maar een ding onder zeil Onder d' Olle Grieze aan de grote overkant gaf ik haar een kus en vroeg ik haar hand De vrees voor haar vernederende afwijzing was net zo ondraaglijk als mijn trouwring Die had ik ontzettend…

hangt aan mij dan niet de gelijke geur, van afwijzing zonder enige moraal? en wanneer men klopt op de deur van mijn cultuur en taal, mijn gezicht zielloos naar de hemel blijft gekeerd, niemand dan alleen mijn afkomst heb gediscrimineerd?…

Een afwijzing veroorzaakt vele rampen." Maar Brinkhorst toonde zich de ware democraat: "De kiezer weet niet waar het over gaat." ---------------------------------------- ...vice-premier Brinkhorst (D66) vindt het referendum over de Europese grondwet geen goed idee...(bron: NOS teletekst)…

Toen zij op huwelijksreis weer eens bij maanlicht wilde zwemmen en bij zonsopgang terug kwam naar hun suite met koortsglans in de ogen verweerde lippen van het kussen, schorre stem en moegetergde tepels, spermasporen klevend langs haar dijen en ook nog hooghartig weigerde hem te bevredigen, maar hem afwijzend de rug toekeerde begon…

potlood ongeslepen schrijf ik mijn zachtste woord voor jou mijn lief zoek het in de chaos die mijn dagen draagt dat ene woord zacht en warm als de vacht van het lam nooit zal het wijken verpakt in stralend zonlicht met zilveren maanlicht lint wacht het op jou ik zwijg bedeesd durf het niet luidop te noemen voor de schaduw van je afwijzing…

Vrolijk kets je over het oppervlak cirkels vormen waar jij net nog was als kringen van het vochtig glas dat je zwier santé de lucht in stak Omdat je het lustig oog ontbrak liet je frivool de rokken hogen lonkte me blozend, opgetogen met blikken waaruit smeken sprak Dan fluweel jij je dronken hoofd getemd en zwak in schrijnend…

hoe ik dwaal langs wegen mijn bede klinkt steeds eender doch hoofden schudden slechts en haasten zich van mij vandaan ik kan niet anders, dan bij elke hoeve vragen om uw verschijning en klank van uw naam mijn gang gaat alsmaar verder soms vloekt men woorden die mij nooit zijn geleerd er is een poel, liefste zwart als mijn gedachten…

mama uw stilzwijgen uw verschijning zo grijs als vitrages ik heb u nodig, meer dan de begonia water was ik niet die kleine jongen die aan uw hand geluk zou brengen ik heb pindarotsjes meegebracht proef toch mama hoe het was doch uw neen schudden en wuivende stofdoek zien mij liever gaan…

vaak zie ik de werkvrouw schreien wenend komt zij de kade af ik sta dan voor het venster wend dan dra mijn ogen af zie haar het werkhuis binnen gaan met een droef en rood gezicht zie haar te moede ruste staan in het schemer avondlicht hoe boent zij niet de boenwas poetst zij koper, haalt de kachel leeg slaat met kracht de loper eerdat…

Naar aanleiding van uw jarenlange sollicitatie naar de functie van het nederlanderschap moet ik u tot mijn spijt bij dezen mededelen dat u wordt af- en uitgewezen op grond van ongeschiktheid u spreekt niet onze taal en ik versta u niet ik wens u veel succes mocht u nog verder solliciteren elders in de wereld hoogachtend het…

Ik ken je nog niet echt toch mag ik jou al graag Jij lacht zó lief naar me als ik je weer iets vraag Ik wil alles van je weten wil je proeven en véél meer Hoop dat je mij nét zo wilt want een afwijzing doet zeer Die had ik al veel vaker maar houd gewoon de moed Om die te gaan verliezen daarvoor voel ik me te goed Jij bent voor mij…

de liefste broer van de hele wereld dobbelt stenen van het viaduct, telt de ogen en keert terug naar start om een sollicitatiebrief te schrappen. speeksel druipt mee de envelop in, als lichaam en ziel verlangt het hereniging, kent niet de reglementering ter zake. 'het kan morgen alleen maar beter. wij wensen u veel succes.' broer spingt…

Van de troon die ik gebouwd heb is een vonnis over mij geveld schuldig aan hoogmoed en -verraad die jij met eenzaamheid vergeldt veroordeeld tot de glimlach op jouw felbegeerde lippen de nectar van mijn waarheid waar je mij niet van laat nippen mijn ketenen zijn nog warm ik verbrak ze pas geleden de nieuwe zijn nog warm van toen jij me…

loop naar de maan, zei je en zonder aarzelen deed ik wat je vroeg ik zal de melkweg nemen, dacht ik misschien slaag ik er nog in een ster voor jou te plukken…

jij vraagt me te stoppen met van je te houden ik beloof je mijn best te doen en garandeer dat ik zal falen…

Carola, die wel was geschapen, verleidde de mooiste der knapen. Geen nacht ging voorbij zonder liefhebberij. Ene Mees wou ook graag met 'r slapen. Ze zei: 'Ik wil koren, geen kaf, Mees.' De knaap, in de put, daar ze 'm afwees, zocht troost, die hij vond bij z'n slapende hond. Hij behielp zich zowaar met een mafkees.…

Als ik val val ik 't liefst op jou! Ik hoop dat je me opvangt maar mocht je me laten vallen dan zal ik dat verliefdheidsvol verwijten en wijden aan jouw opvallende onschuld en schoonheid Wie wil daar niet op vallen voor vallen of 'n blauwtje lopen?…

Iedere passant die ik bij de ogen grijp, stel ik voor om mee te gaan. Niet ver, geen uren, gewoon een stukje lopen, langs het water, de kade. Ik zeg niet dat ik moe ben, dorst heb, dat er vandaag geen keuze is. Terloops raak ik haar arm aan, zijn hand, en herhaal: gewoon een stukje lopen. De man spuugt, de vrouw slaat om zich heen. Alleen…

Als het klopt hè, dat je terugkrijgt wat je geeft, dan heb ik me omgedraaid en je met de nek aangekeken, terwijl ik alleen maar vriendelijk naar je lachte. Als het klopt hè, dat je terugkrijgt wat je geeft, dan heb ik jou met de meest vreselijke woorden gekwetst tot op het bot, terwijl ik alleen maar zei dat ik snap hoe jij je voelt. Als…

de foto's mooi geworden en past jouw lach lief bij jouw vriend als jullie samen huwelijk dansen want dit geluk heb jij verdiend en zitten daar de trotse ouders houden zoveel van hun zoon als jullie samen blijven dansen op die blije huwelijkstoon wat is jouw vriend een stoere gozer en kan hij zoenen als een man nee niemand zal jullie afwijzen…

ik zie hoe kleuren in haar ogen ongewenste gedachten leidden naar een harmonisch model hand op de schouder vertrouwelijke woorden in het samen zoeken naar compromissen waarin niemand zijn eer zal missen lach en humeur bloeien op waar emoties hand in hand gaan op weg naar het gezamenlijke perspectief jouw ja en niet mijn afwijzing…

hangt om mij dan niet de gelijke geur, van afwijzing zonder afgewogen moraal? Of wordt het vanzelfsprekend wanneer men klopt op de deur van mijn cultuur en taal die ik niet versta, het gezicht zielloos afgekeerd niemand minder dan alleen de af – en toekomst van mijzelf heb gediscrimineerd?…

mijn moeder is verhuisd ze verliet onlangs haar huis waar ze naartoe is gegaan wacht een beter bestaan bij haar engelenkinderen kan niemand haar hinderen hier was het genoeg geweest daar woont voortaan haar geest ze stuurde geen “adreswijziging” hierop rustte haar afwijzing haar as vliegt “Ins blaue hinein” elk deel, al is het nog zo klein…