Alle inzendingen over alhoewel

treur maar niet met de dood in het verschiet je zult vergaan, niemand is met je begaan al roep je nog zo hard, vol van smart het doel staat vast, het is tot ieders last ik schenk je een lach, ik maak daarvan gewag alhoewel zuur van aard en aan haat gepaard kon je niet velen, laat staan mijzelf met je delen je was geen vriend, dat had je niet…

poes of kater lekker snorren op de bank Geen zorgen voor later Niet hoeven denken of voelen druk maken over van alles en over gestelde doelen Geen last van eenzaam zijn angst of zorgen, honger en dorst problemen groot of klein Ach in feite heb ik het ook niet slecht soms moet je even zeuren 'n Kat zijn, nee dat meen ik niet echt Alhoewel…

De deur trilt in de lijst Het raam waait dicht Het scharnier kraakt Alhoewel de adder waakt Over mijn nest in een triest licht Is er niets dat op gevaar wijst Een reus kruipt uit een lage mist Nadert als een vijand van beton Een hinderlaag, bedrog, een list Waar ik niet voorbij of rond kon Sneller dan mijn schrik Klim ik in een eik…

Hij heeft miljoen sterren verzameld en warme dagen die een seizoen kan baren onthulling hoe de tijd, meester van alle illusies onder teder natuurgezang bezwijken kan en vergeten hoe zelfs de zon donkere vlekken draagt en ziel alhoewel bemind, ongezien blijft maar zijn huid liet lezen als brailleschrift ontdaan van alle zwachtels het…

Ik sta erboven alhoewel ik zit, maar meneer of mevrouw Halvegaren, moet wel heel sobertjes in de kennissenkring en vrienden zitten, anders zou men niet zo " kort door de bocht" op een ander vitten.…

gaan worden hij voelde aan z'n water dat 'n paard-met-zwart-vel echt niet kon dan maar 'n 'wit exemplaar' dan kreeg je -in dit kikkerland- geen gedonder .........alhoewel?…

" alhoewel Amsterdam onze republiek is maar daar hebben we een burger als vader!!…

Van elke wolk maak ik een dier een vogel, hond of schaap, alhoewel ik de laatste het liefst tel, als ik weer niet slaap. Maar wolken, een prachtig fenomeen al schuiven ze soms wel, voor het zonnetje heen, toch blijft de stille verwondering.…

op de grens van eeuwige jeugd en dreigende ontmaagding leunde ik, de jongeling zelve, tegen de ijzeren paal van verlichting zocht steun tegen de eenzaamheid onder puberale gewelven nu, ingewijd, op het laatste sterven na, in nagenoeg al het aardse, moet ik erkennen nimmer van de pijn der hemelse scheiding te zijn bevrijd alhoewel…

Ze hebben me met nylondraad vastgeknoopt Aan een haak in een slachthuis Gevild ook want mijn huid brandt Fantoompijn in de vierde graad Ik durf niet kijken Naar het rauwe vlees, de naakte pezen Een hart dat door de ribben stulpt Er wolkt een ijzeren stank op De beul is me vergeten Zo word ik verlokking voor de maden Alhoewel Ze bevriezen…

- ja, je moet nog even terug thuis registreren we niet we zetten niets af tegen niets alhoewel aardappelen iets langer dan twintig minuten de schoolbel om kwart voor negen training om zes uur daartussen verspilling we weten waarop we wachten (terug naar strofe twee)…

omheen het rode fietspad langs de gedwongen bocht die mij sterk liet voelen dat jij er nog steeds lag onder de zacht verlichtte bloemenzee waarop vele woorden dreven en de indruk wekte dat jijzelf niet bent gezwicht alhoewel ik met stomheid was geslagen dat samen met jou en gelijkgestemden in Parijs bijna de vrije meningsuiting werd…

De ontembare wilde in de woeste nacht, een trage winterpijn, hoop, die nooit zal smelten, alhoewel de wereld staat niet stil, maar niemand zag hem toen de duisternis zijn wezen kuste, de hemel nam hem terug en het onsterflijke is gewonnen: de liefde na de dood, waar niemand omheen kan.…

doden De overledenen die mij zijn voorgegaan Letterlijk krijg ik ze daarmee niet terug Maar figuurlijk zit ik met ze aan de koffie Of thee, een glas limonade of biertje Of een jonge borrel zoals met mijn vader Zelf drink ik niet meer, maar die borrel Die borrel met mijn vader wil ik niet missen Thee drink ik natuurlijk met mijn moeder Alhoewel…

ons huis hebben we nog tijd- vraag ik en de engel sprak men was unaniem akkoord haar voor de ondergang te sparen toen ergens driemaal een haan kraaide ik rook onraad en vluchtte hoog vloog ik op - dwars door orkanen en donderwolken heel veel donderwolken van dollar en euro olie - gas - steenkool en wapens heel veel wapens alhoewel…

Wat zijn ze leuk, vrouwtjes in de dop eerst aandoenlijk, daarna erg wijs Ik beleef ze anders dan vroeger nu ik ouder ben en grijs Onze jongste nu 'n dag oud voor de zevende keer van het vrouwelijk geslacht Mag de pret niet drukken alhoewel onze Mike misschien liever een neefje had gehad 'n Bonte verzameling van kleuren een mengeling van…

De man eenvoudig projectiel De vrouw onbelangrijk complex projectiel God heeft een haat liefde verhouding met het nakomende geslacht het geslacht verkracht door God de oppermacht verdacht pracht parel die alles weglacht Hoe ze loopt slaapt dacht bedacht door God en menselijke spinsels alhoewel dat te betwisten valt binnen hiërarchische…

Ik heb niet veel nodig om leeg te zijn, het noodzakelijke is gelukkig weinig, de zonnespiegeling is vol genoeg, ogenschijnlijk geen rimpels voor de boeg, des te meer te kijken vanuit een tolerant gevoel vanuit het niets waarin ik moeiteloos in onderga, alhoewel daarvoor staat het doel niet garant.…

iets te volle lippen maar de levenslust die van haar spatte maakte hem weer jong, het hoofd dubieuze debiteuren, eens nog zeker direkteur crediteuren worden zou hij werd weer jong, pienter, lenig schreef liedjes en poëzie, zwom naakt in zee met de “r” in de maand, overtuigd van een toekomst vervuld van beloften hij was een groot schrijver, alhoewel…

Het verschil ontglipt me even Nu die fatale handen me verwennen Dan beloof je dat ik ooit een man word Alhoewel mijn benen druipen Nu jouw glimlach het snoezig kuiken wekt De blik die trefzeker De grofste snaren betokkelt. Lang en warm. Smeulende nagels.…

Haar roomblanke, gave vel bevalt me Het dons op de bovenlip vertedert Alhoewel ik al te jongensachtig Weiger te verweken Ze veegt een ontsnapte traan van mijn mondhoek Als een klopgeest jaagt ze door het bloed In schijngestalten opgesplitst Haar tomeloze vloed verandert Tekent nieuwe lijnen En haar gelaat glundert weer De hand vat moed…

ik ben naakt geraakt een blakend wonder weliswaar gelaakt met veel gedonder maar teneinde mijn uiterlijk geenszins verzaakt het was ook niet erop of eronder ontkleed liep ik door de stad de ogen omhoog het regende niet, gelukkig, ik werd dan niet nat alhoewel wat zouden de druppels doen hun weg zoekend langs het behaarde…

alhoewel overkapt en gedragen door hemel en aarde en beschut door vier sierlijke pilaren is de loper des tijds, uiterlijk gehuld in het goud der armen, op een voor mij ongekende dag opgehouden de voortschrijdende minuten langzaam opbouwend te vergaren ik zie hem zielloos staan tussen verleden van allerlei aard onderwijl…

Krijsend kwam ik ter wereld Alhoewel het ook in de baarmoeder Voor mij geen pretje was Vader kwam te vaak en tot het laatst langs Hoe ik dat weet? Dat weet ik niet, dat voel ik!…

Nee, want ik verblijf In een even groot lijf Van achter naar voor Zijn het er precies vijf Verzin eens wat goeds Ja, origineel waar Van Koot of Koos Koets Nee dat klinkt echt niet raar Maar jij staat nu te kijk In het pantheonrijk Van dichters, poëten En woorddanseressen C.q. taalleraressen Ja, die kunnen het weten ...Alhoewel ik…

en hoewel in de tijd gezien zij zeker opgezwollen zijn geraakt is dit toch een pose die men niet ter aandenken in een vierhoek bewaart en waar ik eerst nog duidelijk vooraan stond geraak ik steeds verder in het bos der vergankelijkheid het enige wat mij nog van de overigen onderscheidt is de vaststelling: "ik ben er nog" alhoewel…

verwonderde zich, een lach op zijn gezicht Ik mis dat gevoel, van alhoewel, verward en onbegrepen, door mijzelf, gegrepen door gevoel, van passie, voor het leven.…

stamboom, want: familie die heb je voor altijd (niet dus) familie kom je nooit vanaf (wel dus) familie is er altijd en overal (echt niet), familie is er als je ze nodig hebt (van je leven niet) familie, daar zou je op moeten kunnen bouwen, rekenen, vastklampen en meer van dat soort uitdrukkingen, maar die vlieger gaat niet altijd op, alhoewel…

tegenwoordig speelt men ook in kleur, niemand die er mee zit Australian open, Roland Garros en Wimbledon Weet nog wie er afgelopen jaar won Maar ook recreatieve spelers zijn er genoeg Elke week weer een leuk tennispotje voor de boeg Competitiespelers jong en oud Verliezen of winnen goud Kijken naar een spannende partij is ook amusement Alhoewel…

dichtbij kent ook de verste verte daarbij is vasthouden zonder zin ik schets de afstand ook wel in zwijgen alhoewel er geen twijfel is over haar die ik bemin of minstens naar toe wil neigen kijken in gedachten is tasten in het duister het licht kaatst dan tegen een spiegel ook als ik duizendmaal luister en de echo's opsla in mijn brein…