Alle inzendingen over alleen OR feest OR dood

Feest van vreugde En louter licht Het donker verdrongen Het ademen verlicht Lichtstraal uit de duisternis De somberte doorkliefd Dood van gisteren Vandaag het nieuwe leven Omarmd en voorzichtig geliefd…

Alles wat ik doe doe ik uit liefde Alles wat ik schrijf schrijf ik uit liefde Alles wat ik zing is over de liefde Mijn liefde voor jou Maar alles gaat aan mij voorbij Ik gaf een groot feest maar dat is geweest En nu ben ik alleen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Straks, als we dood zijn, zullen we 't wel merken. Hoewel: hoogstwaarschijnlijk merken we niks. Fini is 't kortstondig feest. We zijn er gewoon geweest.…

als jij doodgaat later nu nog niet krijg je het mooiste feest dat er bestaat krijg je Acda en De Munnik Harrie Jekkers Diep Triest en zo krijg je mij op de piano Mozart Satie ver boven do mi so krijg je een volle Euroborg als afscheidskado maar je gaat niet dood nog lange niet gelukkig maar…

weer klinkt het lied alleen zij zijn er niet…

Wie dood gaat verliest zijn ego. Wie sterft verliest zijn zorgen. Kwalen verdwijnen uit het zicht. Jezelf doodlachen is feestelijk. Lachen om de dood, maakt leven licht.…

hé dood wie denk je wel dat je bent arrogante hollegeest jij bepaalt mijn tijd niet ik ga optimaal leven en feesten rot zélf op met je ogenblik roken zal ik..vreten en zuipen gewoon eigen baas…

Ik doe niet mee met illegale feesten, ik ga niet bij familie op bezoek, ik dood mijn tijd met krant, tv en boek en mijd de boze viruswaarheidgeesten. Zodat die vraag mij later niet benauwt: 'Pap, was jij in de covidoorlog fout?'…

Ik was alleen als wees in het leven zonder jeugd er viel geen feest meer te vieren er was geen lach meer te horen die sprankelend de blijdschap vrij liet.…

Ongenodigden hebben geen enkel idee – wat wie hier graag wil.…

Nu de eerste dode weer gevallen is - bij een grimmig feest - Is alles weer gewoon, is Alles weer zoals het hoort, Is de angst voor het nieuwe, Voor het onbekende, al weer geluwd En is het oude jaar Zonder ook maar een zucht Opnieuw begonnen Inspiratie: Oudjaar, Moordrecht…

Welkom op mijn feest! Er zijn hapjes, drankjes En die mooie bloemen... die zijn van mijn zus! Heren met het beste pak aan dames gekleed voor een bal... Bedankt voor jullie kaarten Kijk: de kaarsjes branden al! Ik ben het feestvarken, dus ja: ik trakteer! Het is alleen te hopen dat ik niemand passeer.…

Het feest zelf begon met een toespraak van de voorzitter van de ondernemingsraad. Hij liet het niet bij woorden alleen. Als stoffelijk blijk van waardering overhandigde hij Meneer Carli een tegel met de tekst: 's Morgens voor de koffie niet zeuren. Natuurlijk werd daar hartelijk om gelachen. Daarna begon het feest ècht.…

't Hemeltje, dat werd de hel De hel in de 'hemel', ze zaten knel in doodsangst in die brandende hel waar velen de dood ontmoetten... Ze vierden feest 't was oude jaar, maar voor de meesten daar Was geen beschermgeest en werd het geen nieuwjaar...…

Met z'n allen zo alleen geloven zij nog steeds in feesten, klinkend, drinkend als nooit voorheen, los van hun verkrampte geesten en alle onderdrukte spijt uit een onvoltooid verleden tijd.…

zijn de bekken ze schreeuwen al als gekken ze stampen in de grond en walsen plat wat eerlijk en rechtschapen is janken nu begrafenis doden is het doel met opgelegde haat als beesten zonder smoel vermoorden ze zo alle feesten…

druif met nog een klein stukje pit Wij blijven op dit zilveren blad en -feest Totdat een hongerige feestganger of -dood ons uit ons lijden verlost…

ongenaakbaar spant beton over hun laatste zuchten zij konden niet vluchten uit de tunnel des doods omstuwd door feest breekt chaos de geest stuurloos botst wat komt en is geweest hoofden buigen in stil getuigen van de laatste love parade…

terug naar de aarde om dit etmaal één te zijn in herinneringen en verhalen het leven is een feest het gaat verder na de dood…

Het is feest in de Alpen: Heidi und Sabine dollen in de sneeuw en de gloedvolle wijn ruikt naar kaneel en sinaasappels. Jammer alleen van die grausame gr’s die langs de huigen van Zwitserse vrouwen rollen.…

Van het kerstkind die vanuit de kerstboom naar beneden daalde daarover verhaalde zij of zoiets in ieder geval want de kerstman die bestond niet alleen Sinterklaas maar die was al lang geleden geweest de cadeaus die waren van hem of zoiets, het was in ieder geval feest.…

lang het feest vermeden is nu echt van de baan…

omdat ze toen niet alleen maar met haar grote liefde was? nu te bang om te bewegen bang om er te zijn niemand die bij háár hoort die haar wederhelft wilt zijn vroeger danste ze, ongeremd lachte ze, veilig in haar geluk nu even geen feestje voor haar haar wereldje is stuk...…

Het leven lijkt een feest Dat aan me voorbij trekt Ik zie mensen dansen Maar de muziek die hoor ik niet Eens liep ik daar Daar tussen die mensen Het leven hield van mij En ik hield van het leven Toen kwam jij opeens voorbij Je stapte zo mij leven in Het tegen houden had geen zin Ik was compleet verloren Nu ben ik weer alleen…

het bestaan nog niet wist waar ik bij iedere streek in een andere spiegel keek die toch nog deel uitmaakte van het landschap in een vitaal eigen vibreren laat de melodie van leven zich horen in zacht warme geborgenheid die druppelt uit een bron die al eeuwenlang voor ons gezongen heeft maar nu de geest zal geven zonder feest…