Alle inzendingen over alleen OR verlies

Onze reis, ruw gestuit na de start, begon niet alleen met vage dromen, wij schuilden bij elkaar, heel dicht: het lot heeft ons dat wreed afgenomen.…

Het verliezen van je eigen kind het allerergste lot wat je kan treffen dat kind – je eigen je bent het zelf Jij bent dood en ook weer niet Nooit wordt je weer compleet wat was – geen ommekeer Je blijft de gelijmde vaas waarvan je altijd de breuklijn ziet Nee geen vergelijk – geen vergelijk nu Maar toch geloof me je hond moeten laten…

Als het zijn weer breekt En de pijn meer dan schrijnend is Dan is het samen willen zijn Meer dan voelen En het stappen in het nu Zwaarder dan lood Tot het voelen Van naast elkaar gaan De kracht geeft, het sterk te staan -…

Als een sluipmoordenaar komt Hij aan, Hij trekt zijn zwarte zware zwaard. De tempelier loopt in zijn einde zijn eentje. Geen vervloekte vrede vergeeft vervolgens zijn daad. Nog negeert Hij zijn verleden. Hij kijkt niet om naar de kille kalme kamer vol gebeenten. De hemelse hel heeft hem bespaard. De moordenaar loopt in zijn eentje, De helse…

na het verlies, heeft zij zich hersteld als traag wegtrekkende mist…

Een verlies, als je dat mee moet maken, valt dat zeker niet mee. Je hebt verdriet en tranen, waar je geen raad mee weet. Als mens moet je het dragen en mee om zien te gaan. Tranen van verdriet om een geliefd persoon het is vreemd en zo bijzonder stil. Een plekje geven: eenvoudig is dat niet.…

Klaarblijkelijk verlies je met je haren Ook kennis met het klimmen van de jaren.…

We laten elke dag iets los We laten elke week iets gaan We laten elke maand iets vrij Dat weggaat uit ons bestaan Soms is het goed dat dingen gaan Maar soms doet het ook zeer Want soms wil je iets vasthouden En dat kan opeens niet meer Je verliest een stukje van jezelf En je voelt jezelf leeg Maar als het om liefde gaat Brengt…

Waarheid Soms wanneer je alleen bent Komt de wijsheid vanzelf In alle rust Weet je dat je de waarheid kent Laat het toe In je hart In je hoofd En ben je moe Laat het los En kies wat je hart je belooft Geloof maar het is goed Durf, droom, leef, verlies Want dan alleen Win je…

Zou zo graag zo veel van je dichten totdat de doodsban je loslaat in je bad Naar je vliegen Tot die sferen Zonder liegen Mijn leven is nog steeds te deren In m'n dromen Doe je het bed Kreuken, de douche stromen Maar blijf je verlaten, ongered Achter elke hoek zie ik je net niet Waar ben je lief?…

Al eeuwen liggen drie noem relikwieën, noem ze de tijdloze klokkenluiders van Christus bewaard onder andere dat ene attribuut hier, de doornenkroon. Noem ze iconen, de tijdloze klokkenluiders, een stuk uit het kruis en een van de nagels waarmee Christus gekruisigd zou zijn. Keert tijd het getij ook onze lieve vrouwe om. Staan mensen versteend…

het gaat niet over mijn verlies of jouw verdriet over gelijk wel of niet waar het om gaat is zij niet over jou niet over mij het enige belangrijke dat telt is zij dus ik laat het hier bij geen strijd meer geen oud zeer alleen ik en jij als ouders haar sterke schouders niet bij elkaar maar samen zij aan zij voor haar…

En toen stond ik daar, helemaal alleen. Een gevoel van verlies, van pijn, en leegte, settelde zich in me. Door iedereen verlaten, door niemand meer bemind. Het eenzame meisje, door iedereen verlinkt. Wat heb ik verkeerd gedaan? Waar ben ik de fout in gegaan? Ik schreeuwde en ik gilde, maar niemand, wilde antwoorden.…

Maakt jou dat niet soms wat alleen. Dat ik steeds terugkom in jouw gedachten. Maak jouw hart niet alleen van steen. En twijfel niet aan jouw verlangens. Alles komt een keer weer eens goed. Dus hou niet alles binnen, en verlies niet de moed. Maak jouw hart niet alleen van steen. Maar draag bij aan jouw gevoel. En houd moed.…

Winst en verlies staan in de onbehouwen ziel gegrift van deze warse stad - alleen met wind en water. --------------------------------------------------- uit: 'Vermiste stad' (2004)…

afscheid, weer alleen en onbemind nee het zal nooit wennen pijn, verdriet, verlies en spijt omdat ik verwaarloosde die ik zo liefkoosde die ik zo liefheb mijn allerliefste kind voel je door mij bemind ik zal je mijn liefde weer geven door dit gevoel ontdekt ooit zal het wennen...…

Het verlies van iemand die dierbaar was is niet in woorden uit te drukken Voor het verlies van iemand die dit niet was maar wel had moeten zijn is er slechts een woord: bitterheid...…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

Elke seconde Tik je Onverbiddelijk verder weg Van mij Elke minuut Denk ik Zwijgend Aan jou Elk uur Is gevuld Met herinneringen Met beelden Elke dag Ben je Bij mij Maar niet meer Fysiek Hier en nu Is niet meer Het is verdwenen Tijd betekent Niks meer, Jij, des te meer…

Voortdurend verlies ik Het gevecht tegen de slaap Die het mij onmogelijk maakt Wakker te worden - ontwaken wil Ik uit de boze droom die Mij het leven beneemt - Alleen op spaarzaame momenten Bereik ik het oppervlak van Matig waakzaam zijn, maar ben Niet sterk genoeg de waterdeken Die mij naadloos omsluit Van me af te gooien…

Toch brengt zo’n uitval niet alleen verlies: ‘k Zie maar de helft van Peter Air de Vries…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Zonder warmte en pratend tegen mezelf verlies ik het. Onrust drijft voorbij met als dank niet-waardering. Alleen en mezelf met ogen gericht op de kille verte. En stilletjes vraag ik de wolken; neem me mee...…

Sluit je ogen verlies jezelf in mij denk nergens aan laat het gaan Sluit je ogen laat alles vallen wees niet bang voel alleen Sluit je ogen kom in mij ik help je ervaar het Sluit je ogen ik neem je hand ik zal je leiden beleef het…

het verlies waarvan ik niet kan spreken halsstarrig en zwijgend houdt het wacht maakt het hoofd gesloten, het hart te zacht verlies als dreunend, dreigend teken. voor altijd in verlies verbonden en toch voorgoed, voorgoed voorbij ik heb gezocht maar niet gevonden het verlorene, lieve kind, dat ben jij…

Of beter nog: hij kan me binden maar ik wil door nu, zonder touw van zijn mijn man zijn, ik zijn vrouw van het alleen niet kunnen vinden Ze kent de pijn van elke morgen het lege huis, het lege bed maar als ze praat dan is het net of ze de twijfel heeft verborgen Ze weet: gelijk komt altijd later, alleen de twijfel is van als en twijfels…

Zelfs verlies van liefde. Het is een emotioneel gebeuren Met veel tranen en spijt. Je kunt het niet goed uitleggen. Zelfs niet als je het hebt meegemaakt. Er zijn geen woorden voor... Laat staan zinnen. Geen gedichten en geen rijmpjes. Geen letters en geen cijfers. Je kunt het alleen meemaken of voelen.…

Langzaam verlies Ik het contact Met de wereld Om me heen Prikkels die Mij van alle Kanten naar Het leven staan, Overmacht aan Beeld en geluid Die op mijn Hersens een Onophoudelijk Bombardement Uitvoeren - Als ze dan Hun vernietigend Werk hebben gedaan En het alleen nog Woorden zijn die resteren Zijn ook zij voor…

landt een woord zachter zonder iemands stem als je alleen maar met inkt zou spreken als je schetst met slechts dunne potloodlijnen maakt het uit wat je doet of laat onder de vernislaag de glanzende schijn ligt het uitgestrekte verzwegen verlies het blinde afscheid tast vergeefs naar stralend licht…