Alle inzendingen over als OR moeder OR machteloos

de handen reiken niet verder dan het kloppen van mijn hart de armen nog verder strekken verlicht ook niet beklemmende smart; ooit kon fluisteren warmte opwekken je aangezicht verstart verwachting vordert verwarring, denken raakt overdadig gehard en wordt hoop een aftreksel van bedeling terwijl de lente toch blauw de aarde bedekt vogels…

Begrijp je het niet ? Ik ben een kind van de wind Niet zoals ik ben een kind van mijn vader want hoeveel woorden heb ik niet verspild En nog zijn wij elkaar geen geestestap nader. Voor mij is slechts je gefluister voldoende Het zachte geruis duidt op een verstaan. Je vertelt me van landen waar slechts een blik is voldoende om talen te doden…

er zijn dagen dat woorden kleven aan je lippen geluid is dan niet hoorbaar je zou dat ene aan willen stippen; maar liefde is onverklaarbaar ik vul de leegte met een sigaar keer op keer, het denken remt in de keel roggelt de diepte de rook verdampt meer en meer de wereld is klein van binnen of, wat ook kan, te groot van buiten ik schrijf…

de moeders nog altijd smeken Handen machteloos ten hemel gespreid Wisten en weten wij maar willen niet horen Want willens wetens gedoogden wij dat beleid Nog altijd vloeien verbitterde moeders tranen Een woedende schreeuw om gerechtigheid Waarom ondergingen zij dat vreselijke lot Minachtend ontkennen de Generaals Verwijzen en beroepen…

Alleen de moeders, van de klokkenmakers, van de ideologen en van de soldaten weten. Zij kijken allen op de klok, die ook mensenliefde slaat, en weten machteloos, hoe laat het is.…

Deze stilte klinkt oorverdovend Machteloos vullen mijn woorden de stilte Bijna roekeloos Jouw zwijgen sloopt me Ontlok geen fouten Mijn machteloosheid vormt geen smetteloos nieuw -En dat weet je! Het wapen werkt…

Moeders hebben, zei ik al eerder, het eeuwig leven, bewaken en bewaren jou in hun moederschoot blijven de as, het wegende in je, zelfs na hun dood.…

En wie zichzelf zo machteloos, zo moe voelt en zo vol van zorgen, Die troost Hij zo een moeder troost, die houdt Hij in Zijn hart geborgen.…

Mengsel van slijk en machteloosheid. Lichamen geketend door zonden. Nu in de diepe nachten en het zijn er zoveel in de gevangenis. Huilen deze gevangen mannen en schreeuwen ze van de pijn in een potdichte cel zonder vaas met bloemen. Alleen op blote voeten in een hok en achteer tralies. Dag en nacht.Ze verlangen naar moeder.…

Misschien betert het wel, zeg ik en anders, moeder, valt er mee te leven. Ze knikt berustend en wat machteloos verwoeder strijkt ze sprakeloos zonder te beven nu het linnen. Ik raad ze strijkt de angst daarbinnen. ---------------------- uit: 'Opaal', 2006.…

beroofd ben ik van het geloof van goedheid in iedereen beroofd ben ik van dromen over wereld vrede voor iedereen machteloos staand aan de zijlijn en lees woorden die ik niet begrijp machteloos kijkend naar de dag die vanzelf weer nacht wordt en de mensheid die nog altijd niets geleerd heeft van het leven…

droomt elke nacht machteloos over eenzaamheid wanhoop en verdriet als zij me verlaat dan overleef ik niet ----------------------------------------------------- © Jacob.W.L.Looij 2004-11-30…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de schrale troost van een mogelijk hiernamaals geeft slechts minder schaduw over het nu een vroege dood is genadevoller dan dit te lange levenslijden als er een god is die dit aan kan zien of aan wil horen dan is die machteloos of gewoonweg wreed het lijkt hopeloos je bent zo machteloos vlucht maar mijn kind de eeuwigheid is…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Achter het glas van afscheiding ligt een arm tenger ventje hulpeloos en alleen krijsend wachtend op moeders bevrijding niets kan de pijn verlichten moeder kijk machteloos toe hoort moedeloos het gekrijs aan niet wetend hoe haar kind te helpen maanden, weken, dagen, uren tranen glijden van haar wangen plasjes vormend aan haar voeten voelend…

Vurig verlangen is gevangen in een put van machteloos omvangen en verhangen...…

Een gebroken hart dat machteloos is door smart, ogen vol weemoed.…

morgen is zij jarig haar kleine trots een feest of cadeau vertellen tranen is er echter niet haar moeder leuk en opgeleid met hoge hypotheek ontslag en schulden dopt de boontjes zelf schaamte voelt ze bij elke aanmaning die eindeloos komt machteloos ook het tij te keren natuurlijk wil zij wel het beste zelfs liefst voor haar meisje…

Ik voelde jouw pijn In mijn moeder zijn.…

Hoor de wind waaien gieren door de bomen elke stem verstomd en telkens die angst grote ogen kleine mond weer die vragen hoe het is en of het ooit stopt je wil wat doen maar je bent machteloos angst ik leef vandaag met stilte in mijn hart respect door verlies te delen en de pijn te voelen want ook ik sta machteloos…

Toch werp ik keer op keer het woordlood uit in een machteloos gebaar en laat het in het donker doordringen en bezinken, tot het op de bodem stuit, waar zachte sponzen groeien en groeien: oh, machteloos gebaar!…

maar wie zit er echt aan het stuur zijn we dat allen misschien, dan is het hoog tijd voor een gesprek met de alhelende kracht van moeder...…

Niemand zal weten onbekende moeder wat jou er toe bracht om te vluchten naar het hierna zo eenzaam die nacht…

Tranen zijn gelopen Woorden zijn gezegd Pijn is gevoeld Steken in je hart Dat machteloos gevoel Dat iemand in je bracht…

Haar maagdelijkheid, intens verdriet om het brute verlies Boos en toch machteloos De buren horen gerucht, maar houden zich doof Ze weten het, ze hadden het verwacht Ze bieden geen hulp, want die meid zegt toch nooit: "Gedag..."…

ik buiten staar striemt de wind mij mijn wangen voel ik de woedende zweepslagen waarmee de mannen hen geselen die ik vol van schrik niet helpen kan omdat paniek mij in de angst opsluit harteloos koud en zonder geweten onbewogen en ongenadig zijn zij spijkerhard ook en niets ontziend slaan zij het jonge leven uit basten die gisteren moeders…