Alle inzendingen over alzheimer OR dementie OR ouderdom

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Is het Alzheimer, dementie of Korsakov of scoor ik op alle fronten niet meer? of noemt men dit verlichting, godlof, dan hoef ik niet zozeer meer. Sorry, maar als er geen terugweg is en mijn falen alsmaar wordt uitgelicht, vergeef mij dan mijn psychische droefenis en mijn totaal uitzichtloze uitzicht.…

Alzheimer, dementie en Korsakov liggen op de loer, terwijl ik meer en meer moet erkennen dat het mijn emotionele hartslag is, die mijn reilen en zeilen werkelijk bestuurt, heb ik brutaalweg een enkeltje Disneyland geboekt.…

De tijd heeft je Gebeente krom getrokken Als een halve hoepel Lig jij scheef over Je bed gedrapeerd Een balkje bedekt Je ogen om herkenning Te voorkomen van hen Die jou niet kennen Zoals jij jezelf al Niet meer kent - En als ik dan je Lippen aanraak met Mijn vingers begint Zonder dat jij het Beseft de zuigreflex En ben…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Langzaam de trechter vergetelheid binnengezogen bleef zij houden van haring met uitjes voorgeschotelde hapjes bij beetjes met een gebit klepperend genoegen genoeg nooit genoeg en altijd geholpen bij happende hahap ja zo zo goedzo hahap. Zo wordt van ieder het laatste het eerste en is elk menselijk eind een bijna mensloos begin…

(verhuisbericht van een oude moeder) ik wil zo graag vertellen maar wou dat ik het wist ik krijg het niet meer helder mijn geest verdwijnt - steeds vaker - in dikke, grijze mist de beelden van herinnering en beelden van het heden lopen in wirwar door elkaar ik ben op reis in het verleden en blijf steeds vaker daar toch, soms ben…

Zijn hand strijkt door grijze haren behoedzaam de waanzin nabij waar herinnering door heden vloeit in een wirwar van wat vage gezichten hij kan de woorden niet meer vinden weet alleen nog dat hij zielsveel gehouden heeft van.....…

Ik kijk om me heen Zie een ziekte zo gemeen Hij doet je vergeten Hoe je heette Je weet niet eens je naam Mijn god waar kom ik verdaan Mijn hemel wat heb ik gedaan Sorry,maar alzheimer is mijn naam Ik doe je alles vergeten Wat zei je? Alzheimer is mijn naam…

* jarenlang laat mijn gelaat zien dat er karrensporen lopen waarvan het ontstaan duidelijk is duizenden jaren oud vaag ik weg het zijn er amper negenenzestig het wiel is door mij niet uitgevonden ook de genen niet waar oorsprong ligt over de ouderdom van de sporen blijft men nog steeds in het ongewisse dat is het geheim van mijn jonkheid…

In het beginstadium van dementie: eigenlijk weet ik er te weinig vanaf. Het enige wat ik kan doen voor mijn dierbare ouders, is er voor ze te zijn. Dementie geeft onzekerheid in de toekomst, die voor ons ligt. Dementie…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Zeven-en-dertig Nog maar, omarmd Door een gezin Met kinderen die Nog in de groei Zijn - zo jong nog Maar, en toch vallen Er al gaten in het Brein waardoor papa Vergeet wat hij zoeven Tegen ons zei, en Drie keer achter elkaar Hetzelfde vertelt als Was het baanbrekend Nieuws dat voor de Eerste keer aan het Daglicht wordt…

de dimensies van dementie beperken zich tot toen en nu met een stop bij dan…

De laatste dagen van haar kale verslagenheid schuifelen in het tempo dat zij bepaalt geen enkele greep meer, haar denken ingehaald door vervaagd verschil en afgestorven onderscheid ‘De overheid bezuinigt ingrijpend op ouderenbeleid’ Haar bewegen is als haar gedachten traag en onvoorspelbaar richtingloos een vervallen monument, een versteende…

ik streel je gezicht pak wat donkere schaduw erbij anders weerkaatst licht in je blik juist daar waar ik tast jou zoek lijkt weten een vaag en mistig vergeten wij bewandelen stukjes bekend jij lacht met de bloemen die jou hebben herkend nog schijnt de zon in een wereld voor samen toch somber jij regen wat vaker…

ik heb je gevolgd zag je hand langs deuren wrijven zonder bij de klink te blijven dagen weken op hetzelfde pad tot de maanden donkerden jij routine het loopje en de deuren vergat vandaag zag ik een flits van lente in je blik je schuifelde toen ik deuren sloot naar je vertrouwde padenloop in tijdloos begroeten nam jij de tijd…

langzaam werden rode lopers binnengehaald contacten niet bestendigd de uiterste datum is evenwel nog lang niet verlopen in een eerst recapituleren leek mantelzorg goed te functioneren maar toen alle impulsen waren gestopt resteerden slechts herinneringen uit een vage plek heel diep van binnen sijpelde nog een lieve werkelijkheid…

hij had zijn handen donker gevlekt vingers op een hoopje vervormd en krom voor zich op tafel gelegd maar een leven lang uitstralende pijn kreeg hem niet klein hij heeft alles benut om zichzelf te kunnen zijn zijn stem klinkt zacht woorden onderhandelbaar in zijn aanwezige lach lichte ogen kijken met verlies van kracht nog tast…

hij telt met al zijn vingers lacht vriendelijk als ik iets vraag beantwoordt mijn groet als ik weer ga maar samen praten doen we niet meer hij kan geen richting houden in het sturen niet voortborduren in dezelfde kleur toch hebben wij een lijvig testament de fotodoos ons eigen monument in kijken lachen wij samen maakt ons blij…

ooit hebben wij voor het eerst zijn schaduw gezien vrijwel niet van echt te onderscheiden wij twijfelden nog of het toen ook aan ons heeft gelegen we zagen het eerste beven van zijn hand alles ging later zijn eigen rustige gang maar in goed onderscheid raakte hij langzaam zijn markantste stukjes leven kwijt nog lichtte hij op…

ik liep voorzichtig op rondjes kleur was helemaal in de wolken van hun heerlijke geur licht speelde zachte muziek wij mochten rusten als de vriendelijke zuster ons riep lachten samen naar het blauw in de lucht vogels van angst waren gevlucht snoezelden warmte ontspannen en vrij proefden geluk voelden de hemel al dromend dichtbij…

het is stilte die ik voel kloppen in mijn hand er is veel buiten maar in mijn hoofd wordt alles klein kleuren zijn er wel maar spreken minder fel dan voorheen vormen zijn mij heel vertrouwd in de omgeving waar ik van houd loop nog steeds niet om ergens heen te gaan maar voor even op de been soms denk ik dat ik er nog ben…

Ik zie je nog zo zitten Met die blik in je gezicht Kom ik wel bij je binnen? In jouw ogen zonder licht? Je bent zo heel dicht bij me Maar toch ook zo heel ver weg Kijk jij naar mij? Of langs me? Hoor je wel wat ik zeg? Toch zijn er soms momenten Dat je lacht Om wie? Om wat? Toch blijf ik je bezoeken Jij bent mijn lieve schat Zonder jou…

Wit tegen witte achtergrond Slechts per tijdstip leeft zij voort Zij ziet zichzelf door vreemde ogen en vergeet dat zij gehoord heeft welke vreemde voor haar staat…

Jij fluit wat Op mijn sleutels En sabbelt Aan mijn creditkaart Waar zijn Jouw gedachten Zou ik zo gaarne weten - Maar ach… Je doet En je beweegt Terwijl Jij toch het nut der dingen Al jaren Bent vergeten…