Alle inzendingen over andermans emoties do

vrouwen naar vaak gezegd empathisch leven zich veel sterker in bij ander mens' hun binnending vooral bij pijn en problematisch zij gaan steeds breder voor gevoel in 't algemeen maar ook persoonlijk zij spreken voor and'ren nu als ik verwoorden van diepe smart is 't doel als 't zoontje van de buren verzuipt zegt 'n dame die in de…

DO - RE - MI - DO DO - RE - MI - DO MI - FA - SOOO (do - re - mi - do) MI - FA - SOOO (do - re - mi - do) SO-LA-SO-FA-MIII-DO (mi - fa - sooo) SO-LA-SO-FA-MIII-DO (mi - fa - sooo) DO - SOL - DOOO (so-la-so-fa-miii-do) DO - SOL - DOOO (so-la-so-fa-miii-do) (do - sol - dooo) (do - sol - dooo)…

Als alles even tegenzit denk ik terug. Dan denk ik terug aan alle mooi dingen. Aan alle mooie herinneringen die ik heb meegemaakt. Even denken aan iets moois. Maar als dat denken voorbij is, Zit alles weer tegen, alles is dan weer bij het oude. Mensen proberen je te helpen. Het is lief bedoeld. Ik denk altijd, wees toch niet zo bezorgd, Ik…

Hi, haikukoe how do you do, maar de Schotse koe is haikumoe…

donder maakt me wakker regen vertelt me hoe ik me vandaag voel mikkend op het ene voorval fantaseerend over vroeger sollende gedachten overspoelen me lakens vallen van me af sidderend als een slang begeef ik me naar jou maar... donder maakt me wakker…

Het was ons ouderlijke huis niet meer, mijn gevluchte broer Ongekend iemand , gejaagd door de nood zweeg kromgebogen onder aloude pruimenboom, zijn trouwe viervoeter keek me triest aan Moeders lach hoorde ik niet, westelijke storm bracht warme geur van haar brood voor de laatste keer mee…

Emoties liggen naast elkaar, haat en liefde maar: gevaarlijk en ook raar: van haat en liefde naar: berusting, geen interesse meer, is er ook geen haat en liefde meer! Dus van oplaaien is geen sprake meer!…

Hhd d d Hdd D d d d da D dda d dda da D da d da d da d da d da da da Da da demband Demband demband dembrand dembrandt Dembrandt Dembrandt Dembrandt Doe d doe d doe dda doe Da do do do da do do do Do do da do deu d Do do do deu deu doe deu deu Deu deu deu da dd deu Deu deu deu deu…

zijn woorden interpreteert de dichter is een eenzaam man één in zijn soort hij ontbloot de emoties keer op keer met elk verschillend woord…

Al die emoties spelen een eigen rol, daarvan word ik soms helemaal dol.…

dokter fa is ziek met de mollen onder de leden ligt hij bijna bij de mi hij wil zijn zuster do herstellen de verwantschap helen haar een half toontje lager zetten zij is dan wel si alles heeft zijn prijs zo do doet dan een beetje dodo of zo of sterft dan stilletjes de dood maar niet zonder staartje hij slaat nog een afgerond kruisje het…

Ik heb twee gezichten Één is altijd blij Ik lach, ik ren en ik spring Maar dit is maar een deel van mij Je zegt dat ik zwak ben Dat ik mij aanstel Voor confrontatie weg ren En dat klopt ook wel Dat komt door de andere helft Die met pijn en verdriet Die is alleen van mij De helft die jij nooit ziet…

Prijs je gelukkig als je dochter thuis komt slapen de nacht voor zij gaat trouwen in de kamer van haar jeugd Bereid een goede lichte maaltijd pasta met kaas en paddestoelen gedroogde tomaat en sla glaasje wijn erbij goed voor de slaap Zet het schaakbord op tafel en verlies na jaren een korte partij Verjaag de muggen uit haar kamer…

Als laatstgeborene wat te laat verstervend alle tijd een rol te spelen gespiegeld in een onherkenbare gelaat onverhoopt alles nog te delen voordat de eeuwigheid de deuren openslaat. het oude lichaam de eigen geest ontdekt het lijf in stoffelijk verband in de elasticiteit van leven in het extreme uitgerekt tot twee werkelijkheden, de schijndood…

Eens liepen wij samen aan het strand met gejutte schelpjes in ons hand daarna zat hij jaren met dementie thuis later in een verpleegtehuis heeft toen als therapie de schelpjes tot een ketting geregen eindelijk af, heb ik die gekregen hij is er niet meer heb al twaalf jaar gerouwd zoals nu op speciale dagen wil ik die ketting weer dragen…

Do fleanst samar fuort Ik blieuw der’t ik bin Mear allinnich Mar do blieuwst der altyd Foar my. Wy binne beiden foarsichtig De himel is ús thús Do de kening fan de greidefûgels Ik lyts en tear mar kening yn myn geast. ------------------------------------------------------------ Foppe Oostenbrug Dit is een Friestalig gedicht…

Andermans zware lasten dragen. Dat is wat een paashaas doet. Andermans eieren torsen. Eieren dragen is wat geen haan, van zijn langzalzeleven zal doen. Zelfs voor een Vrolijk Pasen niet. Zelfs niet wanneer een dode kip, voor al haar aardse zonden, uit een helse slachterij, was opgestaan.…

Do ut des En zo zal ik U dienen met gedachten met woorden met symbolen maar dat zijn mijn gedachten mijn woorden die ik voor U symboliseer geen daden maar woorden symboliserend voor Uw dienaar ver van U…

Hier op de Kattenberg gaat het kattengejank door been en merg Een do'tje hier een la'tje daar nu nog een pointe en ik ben klaar Dit is een loos gedicht, maar dat vind ik niet erg…

soms wil mijn denken niet passen in de spiegel van andermans beeld…

met volle teugen drinken zij het water aan andermans lippen…

Do you luve me? En ik antwoordde alleen maar met i luve you. Do you luve me? En zo ging al dat geluv maar door. Do you luve me? Yes i luve you. But than you betrayed me. Oh, we luve. Is er nog luve? Is er nog wel luve? En toen was er geen luve meer. We hebben miljoenen maal elkaar beluved.…

Ontaarde koekoek dumpt gevulde eieren in andermans nest…

Druiven gedijen in andermans wijngaard wel... de mijne zijn zuur…

soms wil mijn denken niet passen in de spiegel van andermans beeld senryu…

Een schuldige hand wordt weer schoon door het wassen -- van andermans hand.…

emoties... die iedereen herkent maar ze tonen aan iemand dat is vaak ongekend ik kan het ook niet goed voel me dan zo naakt maar weet dat het me goed doet maar hoe doe je zoiets? hoe laat je zien wie je eigenlijk bent? meestal doe ik maar gewoon niets...…

Warm weerloos schelpenzand ligt maagdelijk te blinken laat zuigend water slinken op sereen verstild strand Het minnekozend gekabbel vertoeft nog in speelse rust warme korrels nat gekust in teder liefdesgeknabbel Als een plots vlagende bries wolken doet opzwellen de zon straf omknellen in grijs doorschijnend vlies Dan laat traag verdicht…

Mocht het ooit zover nog komen dat ik al mijn gasten welkom heet dan zou grijs mijn wereld kleuren zonder zwart of wit stramien geen gast zou mij bevreemden hun dossiers zijn mij bekend ik zou ze als mijn minnaars nemen in stil geborgen samenzijn…

Donker, koud en kill,tranen,verdriet niet wat ik wil. Het eeuwig verlangen naar rust in mijn hoofd. Geef me de kracht die de pijn verdoofd. Ik voel me zelf zo wankelen.... En vraag me af wanneer ik val!!…