159 resultaten.
zon
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.087 De zon
bron van alle licht en warmte
verbrandde de tranen
in mijn ogen
Ze verschroeide
de magische glans
die jij er zo zorgvuldig
in getoverd had
Er rest enkel
het wazige zicht
van vergane schimmen
De zon is de oorzaak
van schaduw en kilte…
O, Kerstnacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 469 de duif van vrede
vliegt met verschroeide vleugels
over de aarde
moe is zij
verjaagd door het vuur
van dodelijke haat
deze nacht zal een Kind
zijn missie hernieuwen
door geboorte van Liefde
de roos en de lelie
zullen verenigd bloeien
in een nederige stal…
Peloponnesos brandt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 229 Ach mijn geliefde
in je berghang
heerst chaos
woedt brand
cipressen als toortsen
dorpen verschroeid
omsingeld door vuur
je aarde gloeit
ach waarom
sloeg het boze weer toe
je bergdorpen ijlen
verkoold en doodmoe…
Anders zijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 220 terwijl de rozenblaadjes
over haar huid gleden
voelde het alsof de aarde
verschroeide
haar keel dichtgeknepen
beet ze hard op d'r lip
hopend de emotie te
kunnen onderdrukken
zijn ogen groot van
verbazing toen zij het
panisch uitschreeuwde
ze stond in brand…
en zo kwam het dan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 en zo kwam het dan
dat de mens overbleef
ondraaglijk alleen
met zijn romp over de
verschroeide
verlaten aarde schoof.
hoe klopte hij aan
bij vermorzelde deuren
verdwenen sprakeloze
goden glansloze stenen
en zo kwam het dan
dat de mens
met wat overbleef
ondraaglijk alleen
over de verlatenheid
schoof…
Brand meester
snelsonnet
2.0 met 14 stemmen 1.293 Maar daar wuift het bestuur uw zorgen weg
Het meeste vuur, stelt men gerust, bedaarde,
bezoek dus zeker de verschroeide aarde.…
Orang Petani
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 451 Waar sawa’s nattig liggen te drogen
In alles verzengend zonlicht
Oogsten zij pijnlijk voorover gebogen
Verschroeide ogen op zuigend slijk gericht
Vermoeid verlangend naar de dis
Waden zij moede naar bamboehuisjes
Waar hun wacht rijst met zoute vis…
wat ik zag, zonder
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 474 niets beweegt voort
in je gezicht, niet de kleur
van mijn zakdoek of die van
jouw mond
je haar is grijs en vol
met regen, uitverteld
nog niet over de rand
van herhaling
en hoe je klein mijn woorden
wegveegt, haastig en zonder
omarming, tot as
verschroeid
met ogen, stil in tijd,
woon ik nergens
ook al hoor ik
bij dit…
Geur van weemoed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 221 Een vreemd soort
Weemoedigheid hangt
Langzaam in de lucht,
Loom als was het een
Vooruitgeschoven zomerdag
Die net als mijn gevoel
Te koud is voor de tijd
Van het jaar - een lage,
Verschroeide geur van
Weemoed die overblijft
Van alles verterend vuur
En die tastbaar resultaat
Lijkt van jouw sterven
In dit lijdensuur…
Gekooide vluchten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 Een geknepen dageraad is niet onbevreesd
als de zon angst kent voor ingevroren repliek,
als de wond geen verschroeide huid geneest
door repercussies van een schaamtepubliek.
Wat anders rest er nog dan van lieverlee
te wijken naar een ingegraven verlangen,
en maar weer met alle stromen mee
een vrije vlucht in de kooi aan te vangen.…
Visionairs
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 56 Van buiten mooi weer spelend
Van binnen- aardverschuivingen
Sterk wisselende temperaturen
Verhitte winters, bevroren zomers
Verschroeid herfstblad, ijskoude
Voorjaarsbloemen
Hagel in augustus, tropenzon
In januari
Het staat allemaal in De Bijbel
Mijn moeder zegt het
Haar gezicht - een donderwolk…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Brevet van onvermogen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 705 De aarde, eens verschroeid,
Ontvangt, beladen, de loze zaden,
Zinloos besproeid.
Napalm met nagalm,
Hier groeit niets meer.
Politiek verziekt staat een minister
Plots aan de andere kant,
Zijn neus groeit en groeit.…
Bleef het kind
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 171 ik gaf je ooit
een handvol dromen
maar de bomen
die we plantten
kregen kale kronen
het blad verdroogde
in de hoogte
of verschroeide
als het door de zon
weer te snel groeide
jij danste slechts
speelde met de wind
die door je haren woei
bleef het kind
geboeid door dromen…
Levenselixer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 255 een engel vliegt aan
uit het oosten, landt
op mijn balkon
met verschroeide linkervleugel
haar pijn is voelbaar
"in Aleppo raakten projectielbommen vlammend
de Moskee en mensen in de stad"
verbijsterd vraag ik wat nodig is
"breng mij eerste dauw
op het blad van vrouwenmantel,
het gebed van een schuldeloze,
het prille lachje van…
zoveel kleuren zwart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 123 zoveel kleuren zwart
toen je als een vlinder
uit de wolken viel
niet langer gedragen
op vleugels van verlangen
zoveel kleuren zwart
toen je daar roerloos lag
op verschroeide aarde
de duisternis buigt zacht
draagt je teder in zijn armen
de tijd staat stil
zoveel kleuren zwart…
Met hete zonnewind
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 185 ik kreeg een hand
terwijl je ogen
van de wereld waren
een ander universum
zagen door de
blauwe nevels rook
je opende en toch
in koel afstandelijk
kwam onverwacht de schok
je verkilde in lichaamstaal
verschroeide me
met hete zonnewind
heb de sterren in je blik
zien doven jouw apocalyps
kom ik nooit meer te boven…
Op verdorde aarde
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 67 Leven niet meer zichtbaar,
Verzonken in verdorde aarde,
Oppervlak alleen nog dor en doods -
Slaapt ongezien nog in de diepte,
Waakzaam tot het uit de dood
Weer op zal staan - opstanding
Die immers mogelijk blijkt
Als grote volle druppels
Vallen op het verschroeide land
En het nieuwe leven ontkiemen zal
Vanuit het allerdiepste dal…
het heengaan
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.261 Zwetend en vermoeid,
je vingernagels verschroeid,
door het willen grijpen in het ijle,
je laatste krachten zijn weg,
te hoog was die spitse berg.
Je glijdt weg, je ogen gaan dicht.
Je glipt in de vergetelheid
naar het mooie verblindend licht.…
de dood
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.379 Zwetend en vermoeid,
je vingernagels verschroeid,
door het willen grijpen in het ijle,
je laatste krachten zijn weg,
te hoog was die spitse berg.
Je glijdt weg, je ogen gaan dicht.
Je glipt in de vergetelheid
naar het mooie verblindend licht.…
Oorlog in het paradijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 De groene jungle en
roepende vogels
branden vlees op
de vlammen van napalm
Terwijl beneden hen
het landschap helder openbreekt
druipen wonden
en
een kind loopt
in vellen van vlees
de weg af
De mitrailleurpost waakt
het is de hele dag
te stil geweest
geratel verschrikt slangen
en de tropenregen sist
over verschroeide aarde.…
Hij noemde haar
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 774 Blacka Rosa
zo noemde hij haar
toen hij haar ogen kuste
haar tegen zich aan drukte
vlak voor hij haar verliet
Ze voelde zijn hartenklop
liet hem een dappere glimlach zien
niet de tranen
die haar hart verschroeiden
omdat ze het wist
Er zou geen weerzien komen
haar bevende lippen
kusten hem in een fluister
haar door tranen omfloerste…
Valse regenbogen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 305 ik voelde haar bui
ogen donkerden snel
armen schokten in weerklank
nog steeg de spanning
door het broeierig geluid
van haar lage stem
zij ontlaadde met
wijzende vingers
in het oplichten van schuld
ik voelde de inslag
stond aan de grond genageld
verschroeid door haar blik
als de donder ben ik weggegaan
een reepje zon liet valse…
Wonderdokter
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 744 In de trant van wie de schoen past
trapte hij zijn rooksignalen
voor zich uit als een beproeving
voor het jong gevallen groen
dat hij er raapte als de blaadjes
met de dood op apegapen
in het bos dat hij te branden hield
met dor hout nog van toen
Veel harder dat zijn mond kon blazen
grapte hij zijn declamaties
over zwart verschroeide aarde…
eeuwige lust
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 836 in de lengte
van de nacht
gloeit de huid
nog eenmaal
in het koortsig oor
de schreeuw
van een kat
flakkerend beeld
achter gesloten ogen
brandt de droom
als tondel
lekkend
vuur
aan ’t oor
gelegd
op weerloze hals
springen vonken
over verschroeide vingers
diep in de huid
en weer staat laaiend
de nacht
in vlammen.…
Zeventien kabouters
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 817 Groot was het vuur
dat de aarde verschroeide
de zwartvette klauwen
deden alles vergrauwen
de wind uit het oosten
verslond wat er groeide
Krakende kruinen
jammerden in hun val
en met hen nieuwe veren
toen de wind begon te keren
op zwartgeteerde varens
zij krompen overal
Groot was het vuur
dat de hei sloeg tot gruis
de zwammen verzwolgen…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Vergeten zielen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 483 Daar waar alles eindigt
in troosteloos geheel
waar zengend zonlicht
leven doet sterven
wachten zij gelaten
opeen en eenzaam
Verkrampt strekkend
verdroogde benen
niets verdragen moet
gevoel is niet meer
dood waard selectief
wachtend op verteer
Daar eindelijk verlossing
verschroeide benen dragen
elke schrede gegeven straf
resten…
Zee van Liefde
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 3.125 Vereend met deinende golven
Overvalt de liefde ongemoeid
Onder fluisteringen bedolven
Wordt het hart verschroeid
Opkomende passionele driften
Profileren zich in duistere nacht
Satijn glijdt golvend rond de enkels
Maagdelijke rondingen pril en zacht
Drijvend op eeuwig deinende golven
Gewillig verdrinken in erotische vloed
Ongekende hoogten…