257 resultaten.
...die blijft
snelsonnet
1.0 met 8 stemmen 842 Anna Enquist wil nog wat beklijven
Al dacht Opzij dat zij ermee ging stoppen
'Ze praatte niet in one-liners en koppen
Dus heeft ze vast geen zin meer om te schrijven'
Wél doet zij volgens de geruchtenstroom
Symphonica in Rosso (Gelredome!)…
Bad Lissabon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 139 Wijlen Hugo Claus was erbij en Anna Enquist,
een meer liefdevolle doodswake is ondenkbaar,
denk ik foutief, want Kristien komt om de zoveel
tijd een bosje bloemen brengen, alleen of met
haar nieuwe manlief, maar dat stelt niets voor
hoor, dat is enkel om de pijn te overlappen.…
Moeder die de dochter spreekt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 299 Zo innig aan elkaar verknocht
Toch stadig aan elkaar losgelaten,
Zoals dat hoort in een kinderleven
Dat ongemerkt uitgroeit tot volwassenheid -
Veranderende klankkleur,
Die de volgende fase aangeeft
In een natuurlijk ontwikkelingsproces:
Moeder die haar dochter
Als gelijke aanspreekt nu,
En die in haar ogen
De volwassen vrouw herkent…
Van waarheid en werkelijkheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 201 Waar wij dichters menen de waarheid
Tot op het bot te ontleden als wij
Onze gedichten schrijven,
Komt het niet zelden voor
Dat wij de waarheid beschrijven
Zoals wij die waarnemen -
Of wij daarmee ook
De werkelijkheid treffen
Valt nog maar te bezien:
We beschrijven haar immers
Zoals wij onze werkelijkheid zien…
Leegte is lastig
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 160 Volheid die te veel geworden was,
Voelde me er door overlopen,
Te vaak, te veel naar mijn zin
Was mijn ik erbij ingeschoten,
Tijd die als een vloedgolf
Van aaneengeregen gebeurtenissen
Over me heen sloeg
En me platgeslagen achterliet -
Koos er voor me uit de tomeloze
Volheid terug te trekken, rust te vinden
Waar ik die allang was…
Een openlijk tekort aan kinderen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Die deel van ons waren,
In ons geleefd hebben,
In lichaam en gedachten
Gestalten waren die wij
Konden zien, die ons eigen waren,
Hartslag die zich met het onze verweefde,
Zullen er altijd zijn
In wat wij voelen,
In hoe wij denken,
Openlijk tekort aan kinderen
Dat zich dagelijks voelen laat…
Een ontdekking, het is de waarheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 119 Muziek die ik maak, samen met de anderen,
Cello, viool, en alt die met elkaar strijden,
Elkaar aanvullen en opvangen,
Golft door de kamer en door onszelf,
Biedt troost die door geen woord
Gegeven kan worden, geeft vorm
Aan ons verlies, aan het verdriet
Dat niet alleen ik maar ook zij voelen,
Immers zij missen de mensen die ik mis,
En…
Er is een achterstand
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 63 De bloedsomloop heb je niet
Met haar gedeeld, niet dezelfde
Vochthuishouding, niet dezelfde
Temperatuurschommelingen met
Haar meegevoeld -
Na de daad van liefde die
Tot haar ontstaan heeft geleid
Is er een achterstand opgetreden
In de relatie die je tot je dochter
Hebben zal - zij maakt pas na haar
Komst op deze wereld kennis met…
Alles wat los zit
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 98 Kleermaker ben ik,
Een deugdzaam beroep,
Een echt vak nog
Dat vakmanschap vereist -
Door anderen wordt
Er doorgaans op mij
Neergekeken -
Want zij vinden mij
Niet geleerd, ik ben
Immers niet zoals zij -
Ze begrijpen niet
Dat ik het cement ben
In het losse zand
Dat zij daag'lijks achterlaten,
Ik ben het immers, die
Zonder…
Voor hobo en piano
gedicht
3.0 met 41 stemmen 53.674 Zij heeft het riet in huis gehaald, waar altijd
met een zweem van streling, snaren klonken. Zij
wil niet als de klarinet behagen, niet verlokken
als de fluit. Zij stelt. Zo eenzaam heb ik haar
als meisje nooit gehoord. Met haar oprecht en
puur geluid blaast zij zich daaglijks verder weg.
Wat nu? Ik bied haar fluisterende tegenstemmen
op het aangetast…
Ontsnappen
gedicht
3.0 met 135 stemmen 35.049 In de kooi van dag en nacht,
de kooi van de boodschappen,
blikjes bier, de betere baan.
In de kooi van het fotoalbum,
van de liefde. In de kunstkooi,
in de kooi van het weten:
Sta op, grijp de tralies,
haal de diepste adem en
scheur je hart uiteen.…
Golven van de tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 169 Pianospel spoelt in schuimkoppen over me heen,
Deze morgen die Pinksteren heet en vol in het licht staat,
Golvend Haydn's Little Serenade die jij voor mij kiest,
Liefdevol jouw aanslag die onze liefde voor het leven
Vorm geeft, golven ook van liefde en van pijn
Die er voor altijd zullen zijn
Golven van de tijd die zich onmerkbaar herhalen…
Beter dan ooit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 157 De wind blaast verbetener dan ooit,
Zo hard, zo zonder pardon,
Zo zonder mededogen -
Ook al heb ik nog zo veel pijn
Van het schrijnend verdriet,
De leegte die jij achterliet,
De krater in mijn bestaan
Die nooit meer dichten zal
En mijn ik gevoellozer heeft
Gemaakt dan ooit tevoren -
Toch smaken deze mandarijnen
Mij door alle ellende…
De namen van de dingen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 Als zelfs hoe ik heet
Geen vanzelfsprekendheid
Meer is, mijn naam ontsnapt
Aan de grijze cellen
Waarin mijn ik
Onderdak vindt,
Opgegaan in de mist
Die mij elke dag omgeeft -
Hoe zal ik dan de namen
Van de dingen nog weten
Die ik daag'lijks ontmoet,
Hoe zal ik te weten komen
Hoe ik ze noemen moet…
[ Zo is het gegaan ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Zo is het gegaan,
we dragen het met ons mee --
Een rugzak vol ijs.…
Van voor ik moeder werd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 375 Toen ik jou die onschuldig was
Aan het redeloos verkeer
Verloren had - jij die
Deel van mij was en altijd
Zijn zal, was er in mijn
Hart een gat geslagen zo
Groot en wijd en diep
Als nooit meer zijn zal,
Een krater die niet meer
Met heelwording kan worden
Opgevuld, tot een zee van tranen
Geworden vol leegte, kilte en verdriet -…
Met de rug naar de toekomst
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 108 Met de rug naar mijn toekomst
Sta ik, het verleden trekt,
Trekt mij gaandeweg steeds
Meer naar zich toe, spant
Zijn kleverige tentakels
Om mijn magere lijf,
Zodat ik geen kans heb
Me om te keren om een
Glimp van mijn toekomst
Op te vangen die hier
Onbereikbaar achter mij ligt…
De ruimte die je achterliet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 142 De wrede tijd
Heeft jou uit
De volheid van mijn
Woonkamer getrokken,
Kamer gevuld met
Tekens van leven:
Schoteltjes met banket
En gebak waarmee we
Onbewust ons leven vierden,
Drukte die daag'lijks over
Mijn vingers kroop -
Nu woon ik in de
Lege ruimte die je
Achterliet, ramen en
Deuren houd ik gesloten,
Doe ze alleen…
Een kind uit vijfenveertig
gedicht
3.0 met 99 stemmen 31.017 Mijn vader had twee levens. Een
kort en vlammend, zonder mij. En een
daarna. Mijn vrijheid was een plicht.
Ik speelde in een pasgeboren luwte;
wat ik voor vol aanzag was innerlijk
ontwricht. Verhalen gingen onvoorspelbaar
dicht en vragen ketsten terug. Ik zweeg.
Als ik aan tafel zat stond er een horde
hol van honger in mijn rug. Ik at.…
Polikliniek
gedicht
3.0 met 41 stemmen 31.947 De scalpel. Dieper. Het pincet
rukt met een schijn van drift de rode
tijdbom weg. Doe nu mijn zoon weer
dicht, chirurg, vijandig bondgenoot.
Sluit op zijn rug die rare mond die
fluistert over ongepaste groei en dood.
Na afloop benen wij, veldheren, door de
gangen langs brancards, langs richtingwijzers
naar de hel van 'kinderonc.'en 'mort…
Ineens
gedicht
3.0 met 59 stemmen 22.391 Ineens was ik het vermogen
om warmte vast te houden
verloren. Nu de kinderen
het huis uit zijn, snoof ik,
ja ja. Ik kroop onder steeds
meer dekens. De kachel
loeide. De warmste van ons
tweeen kon mij niet meer
verhitten. Ik rilde en
huiverde alsof ik oog
in oog stond met de dood.
Wat ook zo was. De dood
en ik stonden op een dijk.…
www.gewicht.com
gedicht
3.0 met 27 stemmen 9.813 Hoeveel aandeelhouders dansen
op de punt van een naald? Gewichtloos
web voor wie gelooft. Het schittert
op een scherm. Uit de mobiel kwijlt
een ijle Beethoven. Wat je zegt raast
jaren rond de aarde, een pulserende
stroom noodkreetjes. 'Lekker chatten
met mevrouw Van der Geest in Australië!'
Geen leugen zonder waarheid, zonder
tijd geen…
Winterwerk
gedicht
3.0 met 16 stemmen 17.688 De sarabande spelen op de vrieskoude
deel. De uilen hebben het klavier onder-
gescheten. Stom staan de dingen
van de zomer om je heen, strohoed,
trompet. Omhoog die bovenstem, waar
vogels schuilen op de balk, en dan omlaag.
Vertraag het lied, houd in totdat bloed
stolt en adem stokt. Kan zij nu gaan?
Doorspelen. In de bas orgelt een toon…
Winterstop
gedicht
3.0 met 23 stemmen 16.370 Als gras in december, doe niet
aan groeien, kruip weg onder
een kille deken. Het is zwart
in de doelmond.
Er wordt gedroomd van zaadschieten,
bloeien met wuivende pluimen. Noppen
ranselen je recht, het mes
maakt je hard.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 2005.…
Met stomheid
gedicht
2.0 met 99 stemmen 48.211 Voor Herman de Coninck
Loodzware dagen zeggen we maar
wat weegt zo'n woord weinig; het laatste
zeilt op stadsdamp neerwaarts, kromt
zich keer op keer om zijn betekenis.
Argeloos keren de huizen hun dierbaarste
wanden naar buiten, fluisteren Lissabon,
Lissabon. Tussen keuken- en badkamertegels
zoeken wij traag naar de tekens, verrijzenis…
Kerstziekte
gedicht
2.0 met 71 stemmen 35.151 De rivier heeft zich tot meer
gestrekt en klotst onder de waslijn.
Geen plaats voor paarden, engelen;
in geen herberg thuis. Ga liggen
onder zeven dekens, koorts ranselt
de gewrichten, laat hem, hij maakt
zich zwaar in haarwortels en oogkas.
Straf, teken? Na een troebele
nacht ligt water glad over radeloos
gras, een zuiver blinken tussen…
Voorjaarsrief
gedicht
3.0 met 24 stemmen 16.298 Gerrit ik schrijf je het wordt lente,
er ligt bros ijs op de tafel - gaan we
dit jaar weer van rotsblokken springen,
vrolijke rookvanen wegblazen, verdwenen
dichters bezingen? Nu, het wordt lente,
het schrijnt waar zij weggescheurd werden,
de onzen, we staan nog te trillen; veel
vocht verloren, pijn onder de kleren.
Het verborgene vlijtig…
Leugens in bessentijd
gedicht
2.0 met 64 stemmen 33.210 Welke constructie is steviger, heeft langer
standgehouden. En hoe meer er wonen, hoe
minder je wegkomt. Waarheen. Het verlangen
is een zomerhuis zonder kookplaats en zonder
geschiedenis. Hier ben ik omdat ik hier ben.
Vannacht was ik wakker, het waaide, regen
striemde de kastanje terwijl het al licht werd,
de nacht had geen rust gebracht. Ik…
Alsof
gedicht
3.0 met 42 stemmen 14.420 Wij schrijven zo graag over hersens,
wij dichters. We klemmen het brein
in de handen; woorden druppen op tafel.
Het lukt! Een zoemen start in Wernicke,
Broca. Liquor klotst in de ventrikels,
ionen krioelen in synapsspleten.
Dan een toets van beheerst verdriet:
de glorie vergaat als wij uitdoven.
Tevreden lezen, achterover. Alsof
we het…
Weerzien
gedicht
2.0 met 31 stemmen 13.647 Hoe de mensen, hoe deze mensen, hoe
een man en een vrouw na jaren elkaar –
hoe na jaren deze mensen elkaar zullen
zien, harnas van vroeger over het sleets
lichaam, hoe in hun botten moeheid
en deceptie jaar na jaar kerven.
Hoe mensen, door afscheid op afscheid
gestriemd en geslagen, het kijken
verdragen in de laatste smalle kier
die…