Alle inzendingen over anoniem OR naam OR doden

Ik zoek al zwevend van hoek naar hoek zoek al zondigend en jij hoort mijn gevloek verontrust houd ik mij vast angsten steeds niet geblust wat wordt er dit maal afgelast de wind blaast mij haast bewusteloos Het vaste onder jou voeten is drijfzand bij mij ik zal het beslist beboeten dat eeuwige verlangen naar een tegenpartij…

Vrijheid Of we vrij zijn Ik liet alles achter Dook er opnieuw in Wederom Vanaf, Vooral, Nogmaals, Het einde is nooit zonder begin Hoe ik weer vast zit De melkschuur zonder zuivel Alleen droog brood Dat niet droog is door, Zonnebloemolie, Liefelijk, gemengd, En hoe ik dat niet koester maar vereer, Brood, de schoot van leven…

Bang voor een beetje reflectie Voor mijn eigen imperfectie Lekker doelloos mijn emotie ontwijken Naast de pot grissen en mijn koppigheid bewijzen Dat was mij levensmissie Tot, en ik zeg vandaag maar vandaag is alweer voorbij Ben je wakker of ben je alweer de kluts kwijt Ze proberen me te verdoven met antipsychoten Hoe kom ik op de crisis…

Als een kamerplant wacht ik op water Water wat jij mij geeft Zonder kan ik niet groeien Tenminste, ik heb dat idee Gewend aan wat ik krijg Hier doe ik het dus maar mee Want water heb ik nodig Maar regen, daar ben ik niet van Al is het maar voor even, wachten kan ik niet lang Als een kamerplant bij het raam Kijk ik naar beneden Zo…

Zijn net als anderen Verdwijn zeiden ze toch? Klier vonden ze mij Blij hoe ik ben Vrij net zoals wij Herken je mij nog van vroeger Ren je nog steeds weg Weg van alles wat er is gebeurd Pech was er te vaak Snel was je alweer weg Vaarwel is wat wij toen zeiden…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Gelukkig heb ik deze maand vakantie Zodat ik in de sfeer van strijd en kilte De tijd heb voor de twee minuten stilte Die ik in acht neem ter condoleantie Misschien dat ik wat minder doden mag? De stilte past al lang niet in één dag…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Ik doe even een groetje In het gedoetje Dat winter heet En natuurlijk het moetje Van het voetje Dat binnen blijft Maar binnen die gedoetjes Dus digitale groetjes Van mij, dat ‘t beklijft Doe dus ook digitale groetjes Binnen uw gedoetjes Dat u het weet, niet vergeet! Jan Jacob Krediet van den Bos Dichter van de Jordaan 2021…

Ik ben zo bekend in mijn anonimiteit als anoniem in mijn bekendheid…

Ik weet niet wie je bent ik weet niet hoe je heet jouw gezicht heeft geen naam jouw stem heeft geen kleur Een verwonderde blik maar ik geef geen kik er is geen deur die voor mij opengaat er ontsnapt mij een snik Ook al kennen we elkaar niet zo echt ik weet wel dat je vecht een druppel geluk is alles wat je wilt het geeft je kracht…

hij heeft een naam een klinkende naam, dus roep hem niet te luid een ding weet je; ook omgekeerd gok je de grootte van zijn neus naargelang de omvang van zijn fluit…

Geen houding het lijkt of ik je niet zie echt wel maar je merkt het niet ik kijk naar je vanuit alle hoeken waaruit ik je kan bekijken het is een feit ik wil je zien maar het blijft alleen bij dromen als ik naar je kijk zijn we samen gelukkig echter als je me voorbij loopt niets bijzonders je kent mijn naam niet eens…

Mijn leven is gebaseerd op een waargebeurd verhaal Een verhaal dat ergens ligt te wachten, ver weg en haast onvindbaar Het wacht tot het wordt gelezen Mijn weg is gebaseerd op een zelfgemaakt pad Een pad in het nergens Langs weilanden, door zijstraten en haast niet zichtbaar Het wacht tot het wordt belopen…

engelen en luisteren naar de medemens die zo welkom is in de stal voor alle anonieme hulpverleners…

ik heb baat bij jouw schaduwwoorden die vlinderen anoniem om me heen als wegwijzers van aard tijdens de nacht (laat mijn waterogen gaan, op zintuigen van daar naar hier, van ’t ogenblik) tiktak, luchtig gevulde uren getuigen door de nacht van adem in mijn oren kleppert de klok een slapeloze muze mijn diepte gaat ver jouw schaduw verzacht…

Ze roepen mijn naam nog een hond begint te blaffen er groeit een besef in mij dat het niet mijn hond is maar de gevreesde hond in de donkere straten van een verlaten stad op zoek naar vriendschap voor de dood.…

je was al weg omdat ik dat met woorden zei mijn gevoel stierf als 't ware zijn dood maar je kon niet weten wat ik bedoelde, het had het gewicht van ondraagbaar lood wat geweest is, is nooit geweest, wat leeft is nimmer vrij zolang ik zal leven; ik heb aldoor gevreesd iets koos er voor en je werd door dat onhoudbare al eerder…

Wijs me de kamer waar u de anoniemen sensibiliseert…

alleen de megagolven maken indruk op de overvoerde geest rampen worden groter als de media zijn langs geweest driedimensionaal en uitvergroot wordt ons de dood getoond grote woorden maskeren het persoonlijk leed de enkeling komt nooit in beeld laat de aarde leven te beginnen met de medemens in plaats van anoniem wat geld te…

en verliezen hun moreel respijt zij ontwrichten al met de titels van hun gedichten staan tegen muren met anonieme gezichten…

Misschien kunnen de anonieme lezers die hun bewondering hebben uitgesproken voor het "snelsonnet" van de derde juli ook verbaal reageren - met naam en toenaam - in plaats van ins Blaue hinein wat sterren uit te delen in de loze ruimte?…

2 minuten stilte niet denken niet voelen even stil in mij 2 minuten stilte niets horen niets zien even geen maatschappij. 2 minuten stilte helaas alweer voorbij…

de dood draagt geen schoeisel het bekokstooft haar tijd in nieuwbakken manoeuvres een overkoken van het bestaan het waken van leven afgelast anoniem in een zoete val je blik verloren in het laatste licht in een omhullende eindeloosheid ver ginder in de schoot van stilte bewaar jij je herinneringen in een hemelsdiep verlangen gapende in…

sommige gedichten slapen in mausoleums andere in een anoniem graf vele slapen nooit dansen in de regen creperen in de goot het gedicht blind of doof sterft een ongelezen dood of kreukelt als oude huid kraakt als het vermoeide huis de uitgelezen betweter breekt het af een gedicht weet jij het hoe het er uit moet zien?…

verdekt opgesteld in digitale loopgraven vuren ze anonieme aanvallen af verpakt in modder en het slijk van de aarde woedend vastgelopen op ijzige wegen op de dingen zoals ze lijken te zijn en nu de moed om slijk modder en de loopgraven te verlaten en dan de dingen zichtbaar beter te maken dan ze zijn…

De ochtend ontspringt Een nieuwe dag begint Hoe zal die gaan verlopen De hond die springt Die wil snel beginnen Met vooral hard te lopen De baas die zingt Een heel mooi lied Van liefde en van hopen De hond, baas z’n kind Is al een grote jongen Die de baas eruit zal lopen De paden op de laden in, klinkt Baasjes heldere tenorstem…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…